Tirkiyê bloga min jî qedexe kiriye.
Nuha bi MSN-ê ez bi xwarziyên xwe yên li Wêranşarê ra peyivîm.
Ji bo ku çîrokên ez diweşînim bixwînin min lînka blogga xwe da wan.
Gotin xalo bloga venabe, dema ditikînin tekstek derdikeve, dibêje "ev malper bi biryara mahkemê hatiye qedexe kirin."
Wê rojê dîsa yekî got, Netkurd jî dernakeve, dibêje bi biryara mahkemê hatiye qedexekirin.
De were ji vê hukûmet û dewleta rezîl ra barek xeber nede!
Hin siyasetmedar û ronakbîrên me demokrasiya AKP-ê bi asîmanan dixînin. Lê ew hukûmeta ku ew bi asîmanan dixînin û pê ra dibin dost bloga min û Netkurdê qedexe dike, nahêle zarokaên kurdan di malpera min d açîrokên zarokan bixwînin.
Û ez ne hêz im, ne partî me, ne gerîlayên min li serê çiyan hene, ez şexsekim û hin tiştan dinivîsim.
Lê wa ye nahêlin....
Brahîm Xelîl: Dewleta tirko qurbana serê bloga te be. ma tirk dibine însan !
Kenanê Nado: Min jî digot ev çima venabe... bila bibiecin, biteqin, bila qurban bin...
Ahmet Seven: xalo nexwe tu tiştên baş dikî lewma riya bloga te girtine. gere tê bêjî ser xêrê be. welle kêfa min piştî min vê meselê seh kir bêhtir ji te re hat. ez dîsa dibêjim ser xêrê be. nexwe karê te karekî pîroz e. tu qet ber
xweneke ve.
slav û rêz
Li ser şiroveyên hevalanBirayên Kenanê Nado û Ahmed Seven, bêguman ez li ber dijminatiya dewletê nakevim.
Ev sansora dewletê ya li hember fikrên min nîşan dide ku ez li ser riyeke rast im.
Ez li ber wê yekê dikeveim ku li kurdistanê û li Tirkiyê her kurd nikane nivîsên min bix...wîne.
Ev yek.
Ya din, ev sansor jî nîşan dide ku delet çiqasî organîze ye û li hember kurdên ne meriv û dostên xwe çiqasî dîktator e.
Demokrasiya AKP-ê tenê ji bo kesên "kedîbûyî", kesên ne "kurdçî û milîyetçî" heye.
Ji ber ku dewlet dixwaze cepheya li hember xwe teng bike. Loma jî bi riya hin merivên xwe bi hin kurdan ra dikenin û silavê didin wan.
Heger tu hêviyekê nedî AKP-ê, diyar e tu ne PKK-yî û şexsekî tenê be jî mafê te yê axaftinê tuneye.
Dema bloga min jî were sansorkirin, wê demê dibê hemû kurd bizanibin ku dewlet û hukûmet bi çi çavî li kurdan dinêrin û bi taybet jî siyaseta hukûmetê çiqasî durû û nêta wê çiqasî xerab e.
Hukûmet dema xwe nêzî hin kurdan dike ne ku gavê paş da davêje û hin rastiyan qebûl dike.
Belovacî vê, bi vê "silava" hukûmetê kurdên me xwe sansor dikin û uslûb û termîlojiyeke li gor dilê dewlet û hukûmetê bikar tînin.
Dema wek ji wan tê xwestin nekin îmkan û mafê gotinê nadin wan...
Deletê, tiştê ku bi dijminatiyê nikanîbû bidest xista, bi dostiyê bidest dixe...
Mixabin gelek kurd vê plana hukûmetê nabînin...
Bi minasebata çaremîn salvegera wefata Nedîm Dagdevïren
Du roj berê çaremîn salvegera (2/3-07) wefata Damezrînerê Kitêbxaneya Kurdî ya Stockholmê Nedîm Dagdevîren bû.
Bi vê minasebetê do di malpera Netkurdê da çend hevalan(12 kesan)beyanek bîranînê belav kirine.
Bi vê beyanê helbet tiştekî baş kirine, bi vî hawî hevaltî û wefadariya xwe nîşan dane…
Lê çima 12 kes tenê?
Ez jî hevalê nedîm im, min jî dixwest navê xwe binivîsanda…
Berî nuha çend carên din jî dîsa ya Netkurdê û Kurdînfoyê ya ji bo Nedîm Dagdevîren ya jî ji bo hin hevalên din dîsa eynî tiş kirin.
Bi îhtîmaleke mezin berpirsiyarên Netkurdê û Kurdînfoyê ji çend hevalên li gor serê xwe dipirsin(dibe ku ji hemûyan nepirsî bin jî ) û îlanê didin.
Ev ne rast e.
Îcar dema îlanên wiha bi navên çend kesan tenê tên weşandin, li der, di nava dost û hevalan da dibe sebê hin problem û têgihîştinên şaş.
Milet dibêje navên filan û filan kesî heye, çima navê te tuneye?
Fena ku meriv nexwestibe…
Loma jî tiştê heval bi vî rengî dikin ne rast e.
Malperê rabe beyaneke bîranînê bide û navê çend kesan li binî binivîse û gelek kes jî ewê li der bimînin ne xweş e.
Ji ber ku rojên wefatên hemû hevalan nayê bîra her kesî, lê dibe ku malperan ji bo vê yekê ji xwe ra sîstemek danîbin û loma jî dizanin.
Dibê karê wiha malper tenê li ser nave xwe bike. Ji ber ku pirsîna ji hemû dost û havalan pir zahmet e.
Û ya din jî dibê şexs bi xwe bikin. Yanî ne ku malper îlanekê bide û navê çend kesên li gor dilê xwe li binî binivîsîne.
Wek gelek dost û hevalên wî, min jî gelkî bîriya kenê wî kiriye...
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar