Serokê CHP-ê Kemal Kilicdaroglu, do êvarî di NTV-ê da beşdarî programa Banu Guvenê(Arti) bûye û bersîvên gelek pirsan daye.
Helbet Banu xanimê mesele kurd jî ji Kiliçdaroglu pirsîye. Kiliçdaroglu weke her tim, dîsa gotiye ku ewê siyaseteke etnîkî” neke û ew ”germ” li perwerdeya zimanê kurdî nanêre, ew li dijî perwerdeya zimanê dê ye.
Li ser mesela kurd Kiliçdaroglu gotiye:
”Navekî meselê(ji bo ku naxwaze gotina kurd bigre devê xwe, loma dibêje, gelş, mesele)heye, hûn dikanin wê bi her hawî bi nav bikin. Em nabêjin mesele tuneye. Gelşên elewiyan û yên esilkurdan hene . Dema merv xîtabî hemwelatiyan dike, ne rast e ku meriv xîtabî nasnameya wan ya etnîkî bike.”
Qala nasnameyê kirin nayê hesabê wî, ji ber ku naxwaze ji kurdan ra bibêje kurd.
Li gor Kiliçdaroglu, ne rast e ku meriv ”xîtabî nasnameya hemwelatiyan bike.”
Çima wiha dibêje?
Ji bo ku gotina kurd negere devê xwe…
Meriv ji tirkan ra dibêje tirk û ji kurdan ra dibêje kurd, ma ji viya normaltir çi heye?
Lê Kiliçdaroglu jî weke Erdogan, ji bo ku gotina kurdî normalîze nebe, guhê civatê fêrî ”kurd û kurdî” nebe, dibêje ne rast e ku meriv bi nasnameyê xîtabî însanan bike.
Ev jî îcadeke siyasetmedarên tirkan e, li gor wan divê ji kurdan ra kurd neyê gotin, ev tiştekî xerab e.
Kiliçdaroglu merivekî pir reben û bêşexsiyet e, esas ne hêjaye ku meriv li ser binivîse, lê ji ber ku wek kûkla kirine serokê CHP-ê loma jî meriv mecbûr e qalê bike…
Bala xwe bidinê gotiye ”navê gelşê heye”, ji bo ku nebêje mesela kurd, gotiye ”yên esîlkurd”, ji bo ku nebêje kurd.
Yanî merivekî hewqasî pîs e…
Di hemû axaftina xwe da yek carêjî negotiye, ”kurd, mesela kurd” ya jî kurd wiha dikin, wiha dibêjin….
Ji dêlî kurd, gotina ”kurt kokenli”, yanî kesên bi koka xwe kurd bikar aniye...
Ji bo çi ew gotina kurd bikar nayne, Kilicdaroglu bersîveke tam li gor şexsiyeta xwe daye, gotiye: ”Heger birayên min ên diyarbekrî bibêjin ”ji me ra bibêje kurd" ezê bibêjim, ma ewê çi bibe ku? Kurd gotin ne şerm e ku!"Yanî ev jî îzah e, ev jî bersîv e?
Ji roja ew bûye serokê partiyê û virda ye kurdan, çapemeniya kurd û tirk, siyasetmedarên kurd bi sedan car ji vê şêla wî gazin kirine, gotine çi ma tu nabêjî kurd, lê ew hîn jî dibêje heger diyarbekrî bixwazin.
Wisa xuayaye ku ji bo vê yekê dibê ”birayên wî yên diyarbekrî” erzûhalekê bidin Kiliçdaroglu.
Lê min fêm nekir çima ”diyarbekrî”?
Ma qey kurd tenê li Diayrbekrê hene?
Di mesela perwerdeya bi kurdî jî Kiliçdaroglu weke Erdogan gotiye ew li dij e û ”germ” li perewerdeya bi zimanê dê nanêre…
Kiliçdaroglu wiha gotiye:
”Ez germ li perwedeya zimên nanêrim. Îtirazeke min ji fêrbûna zimanê zikmakî ra tuneye, her kes dikane fêr bibe. Lê perwerdeya bi zimanê dê tiştekî cuda ye, berê dibê em vana baş tarîf bikin”Efendî ne li dij e ku ”însan fêrî zimanê zikmankî” bibin…
Lê li dijî perwerdeya zimên e…
Ê Bahçelî û Erdogan jî eynî tiştî dibêjin…
Baş e, însan ewê li ku fêrî zimanê diya xwe bibin?
Madem wiha ye bira tirk jî neçin dibistanan, bira ew jî li mala xwe fêr bibin…
Çima zarokên tirkan ewê di dibistanan da werin perwerdekirin û çima ev yek ewê li zarokên kurdan qedexe be?
Diyar e li gor Kiliçdaroglu, zarokên tirkan layiqî perwerdeya bi zimanê xwe ne lê zarokên kurdan ne layiq in..
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar