Gava meriv dew xwest dibê tasê veneşêre

Li Amedê, di Konferansa Çand û Wêjeya Kurdî da kurdan him tiştên pir baş gotin û minaqaşe kirin û him jî biryareke pir baş stendin.
Ji bo rabûna zext û qedexeyên li ser zimanê kurdî, di konferansê da biryara destpêkirina kampanyayeke navnetewî hate girtin.
Îmzeyên ku ewê ji bo kampanyeya “Ez mafê xwe yê perwerdeya bi zimanê zikmakî dixwazim” bêne komkirin ewê pêşkêşî Neteweyên Yekbûyî, UNESCO, Yekîtiya Ewrûpayê û Meclîsa Tirkiyeyê (TBMM) bêne kirin.
Kongreya Civaka Demokratîk (KCD), pêşengiya vê kampanyayê dike.
Îmzeyên ku bêne berhevkirin ewê ji Neteweyên Yekbûyî (NY), Yekîtiya Ewropayê (YE) û Parlamentoya Tirkiyeyê (TBMM) re bên şandin.
Ji xeynî KCDê, Tevgera Jinên Azad û Demokrat (TJAD), Partiya Aştî û Demokrasiyê (BDP), Tevgera Ziman û Perwerdehiya Kurdî (TZP-Kurdî), Ciwanên Welatparêz û Demokrat, Partiya Maf û Azadiyan (HAK-PAR), Partiya Tevkarî û Demokrasiyê (KADEP), NÇM, Dayikên Aştiyê, DÎVES, Egîtîm Sen, ÎHD û Mazlum Der jî beşdariya kampanyayê dikin.
Hevserokê KCD-ê Ahmet Turk, Serokê Enstîtuya Kurdî ya Stenbolê Samî Tan, Berdevka TZP-Kurdî Xecê Şen, li Navenda Çand û Hunerê ya Cegerxwîn, di derbarê kampanya zimanê kurdî da daxuyaniyeke çapameniyê dan.
Ahmet Turk, di daxuyaniyê da xwestiye ku hemû kurd piştgirî bidin vê kampanyayê.
Piştî Ahmet Turk, Samî Tan jî peyivî ye û gotiye, “Em ji raya giştî ra aşkera dikin ku destûra bingehîn li ser înkara gelê kurd şikil girtiye, ji serî heta binî divê bête guhertin. Bi vê armancê bi gelê xwe û dostên xwe ra ji bo ku hemû astengiyên hiqûqî yên li hemberî zimanê kurdî bên rakirin û zimanê kurdî di her qada jiyanê da bê bikaranîn emê gelek cureyên çalakiyên demokratîk lidar xin.”
Kampanya îmzeyan ewê heta 21-ê Adarê Cejna Newrozê dom bike.
Di civînê da Prof. Celîlê Celîl, ji ber kurd ji dêlî navê Kurdistanê va navê ”Mezopotyayê” bikar tînin aciziya xwe bi rengekî pir xweş û mîzahî nîşan daye û gtiye:
”Li hember dîrokê em sûc dikin. Em dibêjin navê me kurd e, zimanê me kurdî ye, lê ji bo çi em dibêjin Mezopotamya, min hîn fêm nekiriye. Navê welatê me Kurdistan e. Sibe ji me ra bibêjin temam, welatê we ew der e herin wir, emê herin ku? Mezopotamya coxrafiyeke ku dihere digihîje hetanî Basrayê. Em dew dixwazin lê tasê vedişêrin, ev nabe.”
Bi rastî jî mamoste Celîl pir xweş gotiye, meriv dew xwest dibê tasê veneşêre, em xwedêgiravî doza Kurdistanê dikin, lê navê wê jî nabêjin.
Ev nabe.
Herçî tirk in meriv fêm dike ku mêrikan ji bo çi naxwazin navê Kurdistanê bigrin devê xwe, ev vekirîye.
Mêrikan dijmin in, kemalîst in û naxwazin navê wealtê me bibêjin. Lê bi navê “Mezopotamya”yê vê nêta xwe ya xerab vedişêrin, yanî “Mezopotamya” maskeya nîjadperestiya wan e.
Lê bilêvnekirina kurdan ya navê Kurdistanê jî bi dîtina min du sebebên wê hene.
Yek jê tirs e, ya din jî zeîfiya hest û şiûrê kurdayetiyê ye, di hest û şiûra xwe da asîmîle bûne, bûne kemalîst.
BDP, KCD di van demên dawî da xebatên pir girîng dikin, gavên pir rast û pir baş davêjin.
Di Meclîsa Tirkiyê da Axaftina Hesîp Kaplan û Sirrî Sakik ya bi kurdî û ji alî Kaplan va xwendina helbesta Cegexwîn, kampanyaya “em perwerdeya bi zimanê xwe dixwazin” û ev Konferansa Çand û Wêjeya Kurd, hemû jî xebatên pir hêja û girîng in.
Tirkiye nikane bi tank û topan û balafiran biçe ser çalakiyên wiha legal û demokratîk.
Dema ji bo perwerdeya bi zimanê kurdî bi milyonan îmze werin topkirin û teslîmî Neteweyên Yekbûyî û Yekîtiya Ewrûpayê were kirin, di qada navnetewî da ewê olaneke mezin bide.
Her kesê bibîne ku miletê kurd mafê xwe yê herî însanî û herî rewa dixwaze, loma jî ewê piştgiriyê bidin miletê kurd û zorê bidin Tirkiyê.
Tirk bi vê yekê dizanin û loma jî ji nuha da ji bo ku bikanibin li hember xebatên wiha astengiyan derxin li riyan digerin, bi dinyayê ketine li aqil digerin, dixwazin ewrûpî aqil bidin wan.
Lê êdî tiştekî ku tirk bikanibin bikin tuneye, kurd ewê bigihîjin azadî û serbistiya xwe.
Mesele êdî ne ew e ku ev yek mimkûn e yan na, mesele ewê kînga bibe û ev jî di destê xebat û zîrekiya me kurdan da ye…