Sohbeteke facebookê

Li ciyê kar carnan fersend çê dibe û ez li meyla xwe û li rûpela xwe ya facebookê dinêrim.
Esas li gor şertên ciyê kar qedexe ye, dibê em bi tiştên wiha mijûl nebin, kompîterê tenê ji bo kar bikar bînin.
Lê ez carnan bêemrî û bêqanûniyê dikim û wek min got, li rûpela xwe ya facebookê dinêrim.
Û heger firsend hebe carnan hin şiroveyên biçûk jî dinivîsînim.
Nîvîsandina nivîsên dirêj ne mimkûn e, lê bersîv û şiroveyên kin mimkûn e û ez di ber ra û di ser ra dikim.
Ev yek barê min yê êvarî siviktir dike.
Ji ber ku rojê teqrîben li dora 150-200 meylan ji min ra tên, heger li ciyê kar ez wan nexwînim, dibê bi şev ez hemû wexta xwe bidim xwendina wan.
Û wê çaxê jî ezê nikanibim nivîsa xwe ya rojê binivîsînim.
Yanî ez dixwazim bibêjim ku bi roj li ciyê kar ez meylên xwe dixwînim û carnan jî hin şiroveyên biçûk dinivîsim.
Îro dîsa weke her tim gava min li rûpela xwe nêrî, min dît ku wa ye Heyder Diljen nûçeya hevpeyvîna xwe daye, gotiye:
”Îro rojnameya TARAFê li ser sîstema perwerdeya zimanê zikmakî ya Swêdê û siyaseta Tirkîyeyê ya di pirsa zimanê kurdî de bi min re hevpeyivînek kir.”Min jî rabû di binê nivîsê da ev şiroveya jêr nivîsî, min got:
”Erê bavo erê, carê Xwedê daye te...
Wisa xuyaye nêta tirkan heye te li Kurdistanê bikin "wezîrê perwerdeyê..."
Taraf belesebeb nayê bi te ra hevpeyvînê nake.
Xwedê carê ji te ra gotiye "qûlê min bimeşe…"
Kenan Ewren darbe kir tu li karê derketî, "demokrasî" dike were Tirkiyê, wa ye tu yê bibî wezîr û dîsa li karê derkevî...
"Quzê gur" bi te ra ye heyran...
Yê li rastê bimîne û pûş bikute dîsa ez im û weselam...
Yanî "alewere delavêre, Zinarê Xamo nobete....:)"Piştî vê şiroveya min bi bîstekê, qey gotinên min ketibûn serî, lema jî min dît wa ye bersîva min da ye, gotiye,
”Ez gelekî keniyam, Zinar! Nivîsa te gelek xweş e. Ku qelemek bi hêz nebe, nikare ewqas sade û mizahî binivîse. Ez ê hevalê xwe yê rastî ji bîr nekim:-))”Min di cîda bersîva dayê, got:
” Ê çima tu yê nekenî, kursiya "wezîrîyê" li bende min be ezê jî bikenim...
Ez hêvî dikim ku texmîna min rast derkeve, belkî rojekê xêra te bigihîje me jî...”
Ez van nivîsînên me yên ji hev ra diweşînim ji bo ku di pêşerojê da bibe belge ku wî çi soz daye min.
Yanî sibe dema bû xwedî kursî, ji bo ku ”hevalê xwe yê rastî ji bîr neke…”
Çimkî dinya ye, her tişt dibe, înssan dema çav li pera û meqam dikevin zû tên guhertin.
Lema jî dibê ji nuha da ez îşê xwe saxlem bikim, kerê xwe li singekî saxlem girê bidim.
Heyder Diljen hevalekî pir î jîr e, dema karekî, xizmetekê dike veşartî nahêle, haya dinya û alemê pê dixe.
Ji ber ku camêr merivekî vê serdemê ye, dizane reqlam çi ye, bîrûraya giştî çi ye û herwd.
Yê min ji ber ku ez gundî me, loma jî ez ji teknîkê, ji reqlamê, ji tesîra medyayê zêde fêm nakim.
Ez hîn li gor exlaq û kultura kevn ya bav û kalan dixebitim, bawer bikin gelek karên ku ez dikim haya xanima min û zarokên min jî jê çênabe.
Êvaran, dema ez li ber kompîtura xwe rûdinim û dikim tike tik, xanima min rindikî nizane ez çi dikim.
Loma jî carnan ji min ra dibêje, ”Zinar, ez ketime bextê te bela xwe di xelkê nede, îşê te bi kesî tuneye, tu ji xwe ra li data(kompîtoura) xwe mêzeke…”
Ê xanima Heyder wek ”Şûrê Şamê” gav û saetê pê ra ye û li pişta wî ye.
Ew jî şans e, di jiyanê da kabê camêr jê ra tim mîr hatiye.
Nuha henek li aliyekî, wa ye tirk hatine rê, îro sibe ewê hin mafan bidin kurdan û ji wan mafan yek jî perwerdeya bi zimanê kurdî ye.
Ji bo bicîanîna vî karî bêguman kadir û mamoste lazim in.
Heyder Diljen bêguman heq kiriye, bibe çi jî heqê wî ye, em hevalên hev î 40 salî ne loma jî raya min jê ra ye.
Lê hûnê bibînin, bi sedan, bi hezaran kesên ku heta nuha li piyasê tunebûn, ji kurdan ra du xilik jî nedane ser hev, ewê bibin xwediyên meqam û kursiyên herî girîng.
Û ezê jî weke her tim dîsa kortika hustiyê xwe bixurînim û her roj herim ji swêdiyan ra bi nanzikê 8 saetan kar bikim…
Ê de were dîn nebe, de were ”bela xwe di xelkê nede”?
Nuha min dît wa ye Xanima Heyder Sebîheyê jî xwe tevî meslê kiriye û gotiye, “Ez û tu jî bibin alîkarê Haydar kek Zinar:)Min ji Sabîhayê ra jî got:
“Sebîhe, xwişka min, weleh ku ez xwe tevê bikim û jê ra bibim "alîkar" ezê îşê wî ji kok da xera bikim û ewê " kursiya" camêr jî ji destan here.
Çimkî tu jî baş dizanî ku nabêna min û tirkan qet tuneye, weleh dema tirk bibihîzin ku ew hevalê min e, ewê tavilê dev ji wî berdin û ji xwe ra li yekî din bigerin.
Bi baweriya min ya çêtir ew e ku ez xwe tevê nekim, ev yek ewê li xêra wî be..."
Ez bawer dikim îşev heqwqasî bes e…