Civîna mêrên bindest...

Carnan li ser hev tê, meriv nikane tiştekî bike...
Do êvarî roja îzna min bû, ez pir dereng hatim mal, ji bo nivîsê pir û pir dereng bû.
Îro jî Mamoste em çend heval ezimandine xwarina masiyan, nuha dibê ez bi rêkevim herim wir.
Îcar ji wir jî ezê kînga bikanibim vegerim Xwedê zane...
Belkî jî wek do saet di yekê da werim mal û raste rast herim serê xwe deynim.
Ev hevdîtina me ya salê carê ye û tenê ya peyan /zilaman e, ji jinan ra qedexe ye.
Li Swêd ji vê hevdîtinê/festê ra dibêjin "kîlltraff", yanî mêr xwe bi xwe.
Ji ber ku li Swêd yên bindest mêr in, loma jî jin destûrê didin ku feqîran salê carê werin ba hev derd û kulên dilên xwe ji hev ra bibêjin.
Ez hêvî dikim ku we nuha fêm kir...
Emê bîsteke din çend hevalên bindest li hewşa Mamoste werin ba hev û derdên xwe ji hevûdura bibêjin.
Tabî di civînên wiha da em tecrûbe û serpêhatiyên xwe jî ji hev ra dibêjin û bi vê yekê jî ji tecrûbeyên hev feydeyê dibînin.
Îcar ji ber ku piştî van civînan xanimên me dibînin ku em qala hin maf û azadiyên nuh dikin, loma jî destûra me tenê salê carê heye, nahêlin em salê du sê caran bên ba hev.
Dibêjin di civênên wiha da hûn ji hev fêrî tiştên xerab dibin.
Bi dizî jî em newêrin werin ba hev, çimkî guhê kevir û dîwaran heye, em çuqasî bi dizî digrin jî dîsa xanim dibihîzin, ya ji me hinek ya bi devê xwe nikanin ya jî newêrin înkar bikin.
Dema xanim ji wan dipirsin, dibêjin "hûn li ku bûn?", ew jî ji tirsa dibin bilbil û her tiştî rast dibêjin.
Îcar ne tenê civînê, di ser da ji hevalên xwe çi fêr bûne wi ya jî dibêjin.
Axir li vî wealtî halê me ne tu hal e, piştî 30 salan cara pêşî li Kurdistanê min xwe mêr û tiştek hesiband.
Piştî hewqas sal cara pêşî zarok hatin destê min, hinekan gotin "xalo, hinekan gotin apo", xaniman qîmet dan min, xortan li min guhdarî kirin, mezinan ez tiştek hesibandim.
Li vir meriv wek leşkerekî bêrutbe ye(er e), ne kes meriv nas dike û ne jî meriv bi tiştekî dihesibîne.
Loma jî heftxwezî bi dilê kesên li wir dijîn, lê çi heyf ku bi vê yekê nizanin....
Wexta min nema, dibê ez rabim, hevalek li bende min e, dibê camêr zêde nepê...
De hela ka Xwedê çawa dike, heger di civînê da ez tiştekî nuh fêr bûm ezê ji we ra qal bikim, belkî bi vî hawî xêra min bigihîje we jî....