Çendakî berê di malpera Netkurdê da min nivîsa xortekî bi navê Mîrza Firat xwend û gelkî kêfa min ji nivîsê ra hat.
Min ji Mîrza Firat ra çend rêz nivîsand û ji ber wan dîtinên wî yên hêja ew pîroz kir.
Min nivîs wê demê neweşand, nuha di qutîka meyla min da bi ber çavê min ket. Min ji xwe ra got, weleh ya çêtir ew e ku ez îşev wê li vir biweşînim.
Çawa be jî weşandina wê ji neweşandinê çêtir e, ji dêlî du kesan, qenebe çend kesên din jî ewê bixwînin û ev jî baş e…
Merheba birayê Mîrza Firat,Xortê delal, min nivîsa te ya di malpera Netkurdê da "Hîn ku koka zimanê me qut nebûye",bi kêfxweşî û dilşadiyeke pir û pir mezin xwend.
Ez gelkî dilşa û bextewar bûm ku xortên wek te yên hestiyar û dûrbîn hene. Tirs û endîşeyên te yên derbarê pêşeroja zimanê kurdî da bêguman hemû jî rast û di cîda ne.
Lê mixabin ronakbîr û siyasetmedarên kurd ji vê zanîn û dûrbîniyê gelkî dûr in, ew hîn nizanin ku ji bo pêşeroja kurdên Kurdistana Tirkiyê ziman çiqasî girîng e...
Zimanê kurdî ev 30 sal e ku bi sureteke pir mezin(him ji ber pêşketina civakî û wasiteyên komînaîkasyonê û him jî ji ber hişyariya dijmin)ketiye prosesa helandin û mirinê.
Ji dêlî ku ronakbîr û siyasetmedarên kurd vê tahlûkeyê bibînin û li hember wê hin tedbîran bigirin, mixabin ew jî dibin alîkarê asîmîlasyona kurdan.
Kêmasiya kurdan ya herî mezin ew e ku wan hîn jî girîngiya vê meselê fêm nekirine, loma jî hîn ehemiyetê nadin zimanê xwe, xwendin û nivîsandina kurdî fêr anbin û bi zarokên xwe ra jî bi kurdî napeyivin.
Bêguman em nikanin rê li ber pêşketina civakî û teknîkê bigrin, lê dema em têgihîştî û zane bin, ji bo pêşketin û yekîtiya ziman û edebiyata kurdî em dikanin feydeyê ji van şert û wasiteyên nuh bigrin.
Yanî berî her tiştî dibê em di şiûra cidîyeta meselê da bin.
Ez dibînim ku te girîngiya zimanê kurdî fêm kiriye. Û ji bo vê yekê jî ez gelkî kêfxweş bûm û loma jî min xwest bi çend gotinan te pîroz bikim.
Bimîne di nava kêf û xweşiyê da û gelek silavên dostaniyê.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar