-Te qemerê rû xuşûşê
Zozan xweş e li alîyê Mûşê
Wezê terka çav-birîyên belek nakim
heta têkeve ber darê dergûşê.
Xuşûş/xişûş: weswese, dudilî, nebawer
-Avîvanê, av li gerrê
Qîrîn bikim, dengê min herê
Minê gazî Xwedê kirîye,
vê sibê bira cerê kewa mine kubar bişkê,
bir poşman bibe ew li ser rê.
-Min xanî çêkir bi piltanê
Derî kir bi rihanê
Ez û lawikê xwe emê tê da rûnnin
hersê mehên zivistanê
Piltan, navê gîhayekê ye.
-Delîl, ji zomê heta zomê
Pezê Bozangê min giran e, naçe gomê
Xwedê mirazê mirazxwaza bikira,
min keleş lawkê xwe bidîta bi wê timtêlê, li nava komê.
-Avîyê, avîya golê
Av niqitîye pahnîya solê
Ser xatirê kewa kubar,
har û dîn bûma, ketime çolê.
-Hatiye mala bavê min dizê şevê
Ezê cîka deynim li kêlek stûna navê
De tu gavan hûrik, hûrik bavê
Hergê dê û bavê min gotin: "Kî ye?"
Ezê bêjim Qerewîlê şevê tî ye, hatiye avê.
Qerewîl, navê nobedarê, pasevanê, leşkerê kela û bircan dipê
ye. Nobedar e, tî bûye, hatiye avê vexwe.
-Çiya bilind e rê di ber ra
Gul sor bûne sosin di ser ra
Tu dila nahebînim di ser dilê xwe û te ra.
-Minê şahrek anîye ji gewrê ra
Bira bide ser enîga gever, qolêd zêra
Keleş kawê, xazil tu bûka mala bavê min bîyay,
minê rojê sê cara bigota: şikir ji mirazê Xwedê ra.
-Minê bîstanek çandiye, bîstanê van kelema
Minê av da bi hêsirên çava, bi delema
Nizanim ji bextê min bû, ya ji bextê te bû
şextê lê da, tişt tê nema.
-Mala bar kir, koç bi rê ket
Kewa gozel xemilî, bi rex koçê ket
Dilê min evdalê Xwedê şewitî,
agir-alav pê ket.
-Vî zinarî sî mezin kir
Bişkok bebûn sîng sipî kir
Minê dest avîte kewa gozel,
çima di destê mi da ar-zarî kir?
-Ez çûm çiya, çiya melûl in
Daketim deştê genim hûr in
Par vî çaxî em li cem hev bûn
Îsal heft qonaxan ji hev dûr in.
-Kewa gozel, were cem min, emê buxça dila vekin
Gazî heval û hogirê, xêrxwazê dora xwe kin
Bira bên li derd û kulê min û te temaşe kin
Herçiyê derdê dila dîtiye, bira tu car loma nekin.
-Ez teyr im, teyra tawis im
Li serê hemû rîya dimilmilim
Herçî ji welatê xerîbiyê tê,
ez li hal û ehwalê te dipirsim.
-Çiya bilindin te nabînim
Gul sor bûne naçirpînim
Ez diçim xerîbiyê, tirsim bimrim te nebînim
Di ser dilê xwe û te ra tu car dila nahebînim.
-Ezê gul im, gula sor im
Li berojê gelîyan diçilvilim
Ezê xwe bavêjim bextê şivan, gavan û pincarçina,
bira min neçinin, neçirpînin,
ez melhema birîna dil min.
-Tu şekir bî, ez tahm nakim
Tu gula baxan bî, ez te bîn nakim
Min bi dil yek hebandiye,
ji xulamtiya ji wî ra te qebûl nakim.
-Kuro xeyidîme, bi te ra xeber nadim
Tu şahrê bişîn, ezê rîşiya badim
Ez te bi koma bav û bira nadim.
-Gede lawko, tuyê diçî, ezê çawa bim
Ezê bibim ji teyra, teyrekî sipî,
di ser xan-manê we ra li ba bim
Bira tu evd ji minloma neke,
ezê li qonaxa mala bavê te bi mêvan bim.
-Çi kanîka dor bi qicî
Kevok hatin ji dor xericîn
Xwezka min bi wî kesî, bi çavê xwe dî,
bi dilê xwe zewicî.
-Erê lawko, min bihîstîye tu zewicîyî
Ji gundî, malîyan tirê ez behecîm
Ezê herim yekî usa bikim,
felqa simêla wî narincî.
-Qemera min reşe, tarî
Min ji êla Hesenîyan bijartîye,
ji nava hezarheyşet malî
Xizêma qemera min şikestîya,
delîl li halê min deyndarî.
-Were mala bavê min bi mêvanî
Ezê ji te ra deynim kulavê sorî xoresanî
Şerjêkim mîya sora serberanî
Ji dîya xwe ra bêjim, şivan kor bû, ji çolê neanî.
-Berfim, berfa vî hêlanî
Helalîyê min keskî ji min ra neanî
Ezê bibim gustîkeka silêmanî
Têkevim tilîya te mîvanî.
-Keçikê, navê te Siltan e
Kirasê canê te kitan e
Îsal heft sal e diranê min dêşe
Dibên xala sûretê te derman e
-Keçikê, navê te Perîşan e
Sê xal li sûretê te nîşan e
Ramûsana te bedewê ji diranê min ra derman e.
-Kastûmreşo, kastûm li xwe ke
Tûncika reşa narîn şe ke
Wexta tu rastî min hatî, ez ya te me xwe şaş meke.
Berfek barî çiya kir hêk e
Du bira ne, pîre dêke
Orta min û lawkê min xerav kirine, Xwedê wan ra qebûl neke.
Kastûm, yanî qatlix, taxim, kostîm, bedil. Bi swêdî "kostym e.
-Rêka gundê me bi hêz e
Peyakî tê wa bi lez e
Ezê ji dûr va qeter dikim
Şahra kolozê wî gewez e.
QETER, yanî bala xwe didimê, lê dinêrim
-Pezê Ebasê Gezo kete kêşê
Ezê deste gul û sosin biçinim,
bavêjim pêşiyê
Heger xelkê go: Çi ye, çi ninîne?
Ezê bêjim: Bona dû-dermanê diranan êşê.
-Heyran tu xirab î
Tu li derê mala babê min rûdinî, qet ranabî;
Tu we bikî, ez ê bêjim bab û brayên xwe
Ev sêwiyê heyrana ji min venabî.
Heyran digo keçikê ez xirab im,
Ez li ber derê mala babê te rûdinim, qet ranabim.
Tu nebêjî bab û birayên xwe
Tu bêjî xunkarê dînê îslamê ez ji te venabim.
Kaniya gundê me şîrîne
Gîha dorê sê pelge, har û dîne
Lawko, de tu were min birevîne,
bi zozanê jorîn xîne
Bira bavê min bi pey bavê te keve,
hêdî-hêdî qelenê xwe jê bistîne.
-Gede lawko min bihîstiye te yek anîye
Gustîla zêr jî kiriye dêst e
Ezê werim daweta te bi çavê kul, bi dilê şikestîye
Kastûm reşo, kastûm li xwe ke
Tu tûncikê bi ser da şe ke
Canê mirazê min, bi qurbana canî mirazê xwe ke.
Amadekar: Celîlê Celîl, Ordîxanê Celîl
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar