Li ser Robert Mûgabe û nîjadperestiyê

Robert Mûgabe

Do xortekî kurd daxwaza hevaltiyê ji min ra şand. Berî ez daxwaza wî qebûl bikim min bala xwe da malpera wî ya Facebookê. 

Min dît nivîseke serokê Zîmbabwe Robert Mûgabe ecibandiye û belav kiriye. 

Nivîs xwedêgiravî li dijî nîjadperestiyê ye, lê serapê kîn û nefreta li hemberî mirovên sipî ye, nîjadperestiyeke di dereceya dînîtiyê, fanatîzmê da ye. Li jêr hûnê kurmanciya wê û înglîziya wê bixwînin.

Robert Mûgabe, di şerê li dijî kolonyalîzma îngilîzan da bû qehremanekî pir mezin, hema hema di mistewa Mandela da ewrûpiyan, bi milyonan merivên sipî jê hez kirin û piştgirî danê.

Lê piştî hat ser hukim bû merivekî pir xerab û zalim, bû dîktatorekî ji Seddam jî xerabtir. 37 salan îktîdar neda kesî û gelê xwe perîşan kir, emrê talankirina mal û milkên sipayan da û reşik bera sipayan da. 

93 salî bû, hilbijartin wenda kiribû, lê dîsa jî nedixwest dev ji serokatiyê berda. 

Heta ku di sala 2017a da bi darbeyeke leşkerî hat xistin û di sala 2019 da jî mir.

Ev axaftina Robert Mûgabe bi kurmancî û îngilîzî. Min got belkî nivîsa bi tirkî ne rast be, di Gogoolê da ez lê geriyam, min îngilizîya wê jî dît. Ez kurmancî û îngilîziya wê bi hev ra diweşînim.

 ”Heta ku erebeyên(otomobîlên)sipî lasîkên reş bi kar bînin nîjadperestî(irqçîtî) tu carî ewê neqede.
Heta ku însan ji bo sembolîzekirina şansê xerab rengê reş û ji bo sembollîzekirina aştiyê î rengê sipî bi kar bînin nîjadperestî tu carî ewê neqede.
Heta ku însan bi kincên sipî herin dawetan û bi kincên reş herin şînanan nîjadperestî ewê neqede.
Heta ku kesên fatûreyên xwe nedin têkevin lîsteya reş û lîsteyeke sipî tunebe nîjadperestî ewê tu carî naqede.
Di bîlardoyê da jî kesê topa reş dibe qezenc nake,  lêbelê dibê topa sipî miheqeq li ser masê bimîne…
Feqet qet ne xema min e!  Heta ku ez ji bo pakirina qûna xwe ya reş kaxeta sipî bi kar bînim ez bextewar im !”

Killer speech by Zimbabwe President Robert Mugabe

“Racism will never end if people still wear white clothes to weddings and black clothes to funerals.”

"Racism will never end as long as white cars are stil using black tyres.

Racism will never end if people still use black to symbolise bad luck and white for peace.

Racism will never end if people still wear white clothes to weddings and black clothes to funerals.

Racism will never end as long as those who don't pay their bills are blacklisted not white listed.

Even when playing snooker, you haven't won until you've sunk the black ball, and the white ball must remain on the table!

But I don't care, as long as I'm still using white toilet paper to wipe my black ass, I'm happy."

Ev jî nivîsa min ji xort ra nivîsî:

”Xorto, te di rûpela xwe da gotinên Robert Mûgabeyê zalim, dîktator û yek ji irqçiyên dinyayê yê herî mezin ecibandiye, ez matmayî mam.

Wek merivekî normal meriv çawa kane wan gotinên berradayî, serapê kîn û nefret û irqçîtî biecibîne?
Robert Mûgabe merivê sipî wek kaxeta avdestxanê/tuwaletê dibîne û pê qûna xwe pak dike û bi vê jî pir bextewar dibe,

Belkî tu kanî ji irqçiyekî, ji sadîstekî te wek kaxeta avdestxanê dibîne hez bikî û van gotinên wî mişt kîn û nefret û berradayî wek wecîz bibînî, lê ez nabînim û ji kesên wiha hez nakim.

Tiştê sipiyan ji Robet Mûgabe ra kirin, ji Mandela ra nekirin, lê ev bêbav dîsa jî hewqasî neyarê sipasiyan e.

Ya din sipiyan xwe nekirine sipî û ew nekirine reşik, her kes wiha ji diya xwe dibe. Sûcê sipiyan çi ye? 

Mêrik ji reşikbûna xwe nefret dike, lê sipiyan ew nekirine reşik.

Heger ji Xwedê bawer dike bira here ji Xwedê ra bibêje çima te em reşik xuliqandin?

Heger ataîst e, bira xwezayê, tabîetê  sûcdar bike.

Li dinyayê tu kes bi qasî reşikan ne irqçî ne ! Ev gotinên Robert Mûgabe jî îspata wê yekê ye. Sipî çi bikin jî reşik dev ji nefreta xwe ya ji sipiyan bernadin, çimkî ji reşikbûna xwe ne memmûn in, sipiyan ji xwe xweşiktir û di ser xwe ra dibînin. 

Him ji sipiyan nefret dikin û him jî heyranê wan in, bi milyonan reviyana Ewrûpayê. Ji bona bi jineke sipî ra bizewicin xwe perçe dikin. Yê ji sipaiyan hewqasî nefret bike nareve ba sipayan. 

Reşik him ji sipiya nefret dikin û him jî dixwazin herin welatên wan û di nava sipiyan da bijîn. 

Problem ne sipî ne, problem şexsîyeta wan e.

Helbet irqçiyên sipiyan jî hene, lê sed qatê wan kesên piştgiriyê didin reşikan, kesên ji wan hez dikin, kesên ji bo wan xwe didin kuştin, kesên bi wan ra dizewicin jî hene. 

Lê ji bo reşikan sipî pîs in, irqçî ne. Ev ne rast e. Sipî nikanin wek turrîst herin li Afrîkayê bigerin. Tiştê reşik li Ewrûpayê, li welatên sipiyan dikin, ne mimkûn e sipî li Afrîkayê bikin.”

Zinarê Xamo

2020-06-12

Stockholm