Îro em li şîna hevalê minê salan, kurdperwerê hêja
Abdulrezaq Feylì bùn.
Abdulrezaq Feylî kurdperwerekî evîndarê kurd û Kurdistanê bû. Dostekî min yê pir ezîz bû. Sala çûnî piştî referandûma serxwebûnê ez û çend hevalên din li Silêmaniyê çûn ziyareta wî.
Min zanîbû nexweş e û halê wî ne baş e. Berî here Kurdistanê me li Stockholmê du caran hev dît û rojên borî dûr û dirêj bibîr anî.
Gelkî dixwest min li Kurdistanê bibîne û min jî soz dayê, min got piştî referandûmê ezê werim ziyareta te . Û min soza xwe anî û ez çûm.
Bi dîtina me gelkî kêfxweş bû, ji kêfa firiya. Li gel ku nexweş bû, em li Silêmaniyê gerandin û mazûbaniyeke pir xweş ji me ra kir.
Gelkî dixwest min li Kurdistanê bibîne û min jî soz dayê, min got piştî referandûmê ezê werim ziyareta te . Û min soza xwe anî û ez çûm.
Bi dîtina me gelkî kêfxweş bû, ji kêfa firiya. Li gel ku nexweş bû, em li Silêmaniyê gerandin û mazûbaniyeke pir xweş ji me ra kir.
Ji salên 1980î da ye em hev nas dikin û di gelek waran da bi hev ra xebitîn. Merivekî fedekar, mutewazî û mefsbiçûk bû. Wefadar û qedirzan bû.
Mileté kurd kurdperwerekì hêia ù hevalên YNKê jì heval, kadir û berpirsiyarekî xwe yé gelkì muhìm ù fedekar wenda kir.
Bira seré malbata wì ù hevalên YNKê sax be.
Ewê tim di dilê me da bijî...
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar