Tirk bêyî şêx nikanin bijîn

Bi salan bi hezaran mezin û giregirên tirk; siyasetmedar, parlamenter, wezîr, serokwezîr, brokrat, akademîsyen, profesor, general, dîroknasên qerase yên wek Îlber Ortaylî bûn mirîdên fêlbaz, kalpazan û pozlîçokekî, çilmokekî  wek Fetullah Gulen.
Bi salan bi hezaran, bidehhezaran elît û giregirên tirk ketin bin emir û terîqeta Gulen(helbet bi alîkariya hukûmeta AKPê) û li gorî emir û fermana wî hereket kirin.
Gulenê kalpazan, mîtoman û lîçokî çi got û çi emir da wan, ji generalan bigre, heta bi parlamenter, wezîr û serokwezîran, profesoran, hemûyan emrê vî kalpazanî herf bi herf bi cî anîn û gav bi gav dewlet xistin destê terîqeta Gulen.
Nuha eynî meriv, eynî civat, eynî der û dor şêxê xwe guhertine, îcar dane dû şêxekî nuh yê bi navê Recep Tayyip Erdogan, îcar ref bi ref li hemberî wî dikevin hazirolê û wek mirîdên bêmeju û bêîrade îcar ji Erdogan ra li çepikan dixin û îcar ji wî ra dibêjin ”mezin û rêber tu yî, tu her tiştî zanî…”
Civata tirk bûye civata mirîdan, civata merivên ruhkole, civata merivên bêîrade, bêyî şêx û dîktatorekî jê bitirsin nikanin bijîn; dibê tim şêxek, dîktatorek li ser serê wan hebe, dibê tim bibin zilam û mirîdên hinekan. 
Tirk bêyî şêx û dîktatorekî bi xof nikanin bijîn, nikanin wek merivên azad û serbixwe hereket bikin.
Gerek tim hinek li ser serê wan be.
Gerek tim ji hinekan ra li çepikan xin.
Gerek tim bi hefsar bin û hefsarê wan jî di destê hinekan da be…
Yanî gerek tim dîkekî wan hebe
Azadî, serbixweyî dibe stirî û di tirkan ra dihere, çimkî carê fêrî bindestiyê, mirîdiyê û xulamtiyê bûne.
Çimkî kultura wan ev e, bi kultura îtîatê û tirsê mezin dibin. Dewlet li her derê însanan bi tirsê perwerde dike.
Felsefa tirkan tirs e, tirsandin e. Dibê meriv zarokan bitirsîne, bi lêdan û tirsê mezin bike.
Lem ajî gotine ”lêdan ji behiştê/cinetê derketiye û yê li keça xwe nexe, ewê li çonga xwe xe.”
Bi sedhezaran însan do amîgoyê Fetullah Gulenê lîçokî  bûn, îro bûne mirîd û amîgoyên Erdogan.
Ferq tenê şêxê xwe guhertine.