Gava zimanek mir milet jî dimre

Pir baş neyê zanîn jî li gelek deverên dinyayê mirina zimanan rastiyeke(heqîqeteke), ziman jî dimrin û bi mirina zimanan ra milet jî dimre.

Li gorî hesabên lîngîustan(zimanzanan) li dinyayê ji 6000 hezar zimanî tenê 600 ziman di ewlekariyê da ne. Û 5400 zimanên mayî jî di xeterê da ne, heger tedbîr neyên girtin ev ziman hemû bi demê ra ewê bimrin, ji ruyê dinyayê wenda bibin.

Baş e gelo meriv dikane pêrgiyê li vê xeterê bigre, van zimanan ji mirin û wendabûnê xelas bike?

Di vî warî da dîtinên cuda hebin jî, lê zimanzan li ser tiştekî li hev dikin; dibêjin heger zimanek nebe zimanê perwerdê û cîlên nuh pê mezin nebin, ew ziman mahkûmî mirinê ye.

Zimanê kurdî jî, lehçeya soranî ne têda, lê kurmancî, zazakî, hewramî û lûrî di nava van 5400 zimanên li ber mirinê û wendabûnê da ne.

Ji xwe em bi xwe jî dibînin zarokên, kesên bi kurmancî û zazakî dipeyivin roj bi roj kêm dibin, ev jî tê maneya kurmancî û zazakî(dimilî, kirdasî)li ber çavê me hêdî hêdî dimrin.

Ya xerab haya piraniya kurdan ji vê xeterê tuneye, lê haya dijminê me baş jê heye. Û loma jî serokwezîr Erdogan tim dibêje ewê destûrê nedin perwerdeya zimanê kurdî, ewê qebûl nekin zarokên kurdan bi zimanê dayika xwe bixwînin. Ji bo ku kurdî bimre û pê ra jî miletê kurd…

Hesab û plana dewleta tirk ev e.
Gelo hesab û planên kurdan çi ne? Ji bo ku zimanê wan nemre, yanî ji bo ku asîmîle nebin çi dikin, çi tedbîran digrin?

XXX

Hz. Mewlana gotiye ji bo însanan:
-Du tişt muhîm in. Ya yekem: Heysîyeteke weka Okyanûsan mezin. Ya duyem: Şexsiyeteke wek herfa Elîfê tîk/repûrast.
///Hz. Mewlane
Di civata me da merivên wiha xwedî şexsiyeteke tîk kêm bûne, êdî bûne tûtya.
Û yên şexsiyeta wan xuloxwarî jî heta hûn bibêjin zêde bûne. Şertan, serdemê merivên li gorî xwe xuliqandine...