Li ser emrê serokwezîr Erdogan, di heqê 10 parlamenterên
BDP-ê da tavilê şandin meclîsê.
Ji ber ku Erdogan dixwaze, bi îhtîmaleke pir mezin wek sala 1994-a îcar jî ewê parlamenteriya 9-10 parlamenterên kurd ji dest wan bigrin û wek yên berê wan bavêjin hefsê.
Meclîsa Tirkiyê "kabeya" faşîst, nîjadperest û tirkperestên tirk e. Di Meclîsa Tirkiyê da cî ji kurdan ra tuneye, îdeolojî û felsefeya dewletê ya resmî hebûna kurdan qebûl nake, partiyên tirk hebûna kurdan qebûl nakin.
Di meclîsa tirk da hebûna kurdan tiştekî zorakî û pîne ye, bi darê zorê ye. Kurd, ne bi îrada xwe ya azad diçin wê meclîsê û sonda nîjadperestên tirk sond dixwin. Dewlet bi darê zorê kurdan mecbûrî vê biçûkxistinê, vê heqaretê dike.
Ya rast ew e ku, ne tirk kurdan qebûl dikin û dixwazin bi kurdan ra bijîn û bi kurdan ra di eynî meclîsê da bin û ne jî kurd tirkan qebûl dikin, dixwazin bi wan ra bijîn.
Her du milet jî di warê rûhî û psîkolojîk da ji hev qut bûne û tehamula wan li hemberî hev nemaye, naxwazin bi hev ra bijîn.
Loma jî her cara ku kurd li ser navê xwe dikevin meclîsê, tirk har dibin û dixwazin wan ji meclîsê bavêjin û davêjin jî.
Loma, heger îcar jî kurdan ji meclîsê bavêjin û bavêjin zîndanê, dibê kurd bi derbekê da dev ji parlamenteriya tirk û çûna meclîsê berdin û ji bo avakirina meclîsa Kurdistanê bixebitin.
Dibê meriv pir vekirî ji tirkan ra bibêje, hûn me qebûl nakin û naxwazin wek kurd bi me ra bijîn, loma jî bira meclîsa we serê we bixwe, em hew tên meclîsa we.
XXX
Heta ku yekîtî çênebe, halê me ewê tim ev hal be
Destê bi tenê deng jê nayê, kevirê bi tenê nabe dîwar. Ji bo ku ”kevirê bi tenê” bibe dîwar, dibê gelek kevir werin ba hev, dema kevir tên ba hev dibe dîwar.
Hêza civakî jî wiha ye, bi însanekî nabe, ji bo ku bibe qeweteke madî, dibê gelek însan werin baw hev.
Sebebê ku kurd jî heta nuha biserneketine ev yek e, yanî ji ber ku têra xwe nebûne yek,
Ji ber ku Erdogan dixwaze, bi îhtîmaleke pir mezin wek sala 1994-a îcar jî ewê parlamenteriya 9-10 parlamenterên kurd ji dest wan bigrin û wek yên berê wan bavêjin hefsê.
Meclîsa Tirkiyê "kabeya" faşîst, nîjadperest û tirkperestên tirk e. Di Meclîsa Tirkiyê da cî ji kurdan ra tuneye, îdeolojî û felsefeya dewletê ya resmî hebûna kurdan qebûl nake, partiyên tirk hebûna kurdan qebûl nakin.
Di meclîsa tirk da hebûna kurdan tiştekî zorakî û pîne ye, bi darê zorê ye. Kurd, ne bi îrada xwe ya azad diçin wê meclîsê û sonda nîjadperestên tirk sond dixwin. Dewlet bi darê zorê kurdan mecbûrî vê biçûkxistinê, vê heqaretê dike.
Ya rast ew e ku, ne tirk kurdan qebûl dikin û dixwazin bi kurdan ra bijîn û bi kurdan ra di eynî meclîsê da bin û ne jî kurd tirkan qebûl dikin, dixwazin bi wan ra bijîn.
Her du milet jî di warê rûhî û psîkolojîk da ji hev qut bûne û tehamula wan li hemberî hev nemaye, naxwazin bi hev ra bijîn.
Loma jî her cara ku kurd li ser navê xwe dikevin meclîsê, tirk har dibin û dixwazin wan ji meclîsê bavêjin û davêjin jî.
Loma, heger îcar jî kurdan ji meclîsê bavêjin û bavêjin zîndanê, dibê kurd bi derbekê da dev ji parlamenteriya tirk û çûna meclîsê berdin û ji bo avakirina meclîsa Kurdistanê bixebitin.
Dibê meriv pir vekirî ji tirkan ra bibêje, hûn me qebûl nakin û naxwazin wek kurd bi me ra bijîn, loma jî bira meclîsa we serê we bixwe, em hew tên meclîsa we.
XXX
Heta ku yekîtî çênebe, halê me ewê tim ev hal be
Destê bi tenê deng jê nayê, kevirê bi tenê nabe dîwar. Ji bo ku ”kevirê bi tenê” bibe dîwar, dibê gelek kevir werin ba hev, dema kevir tên ba hev dibe dîwar.
Hêza civakî jî wiha ye, bi însanekî nabe, ji bo ku bibe qeweteke madî, dibê gelek însan werin baw hev.
Sebebê ku kurd jî heta nuha biserneketine ev yek e, yanî ji ber ku têra xwe nebûne yek,
ji ber ku hêz û îmkanên xwe nekirine yek, loma jî tim wenda
kirine.
Ne hemûyên kurdan, lê bi kêmanî beşekî kurdan yê mezin êdî fêm kiriye ku bêyî yekîtiyeke netewî biserketin nemimkûn e, ji bo serkeftinê dibê di nabêna her fikir û îdeolojiyên cuda, hêz û grûbên cuda da hevkarî û yekîtieyke netewî cêbibe. Heta ku ev yekîtî çênebe û em hev û du qebûl nekin halê me ewê tim ev hal be…
Ne hemûyên kurdan, lê bi kêmanî beşekî kurdan yê mezin êdî fêm kiriye ku bêyî yekîtiyeke netewî biserketin nemimkûn e, ji bo serkeftinê dibê di nabêna her fikir û îdeolojiyên cuda, hêz û grûbên cuda da hevkarî û yekîtieyke netewî cêbibe. Heta ku ev yekîtî çênebe û em hev û du qebûl nekin halê me ewê tim ev hal be…
XXX
Mûrad Karayilan, li ser gotinên serokwezîr Erdogan yên ji bo çekberdanê gotiye:
"Heger îro dewleta Tirk bibêje, 'ji destpêka avabûna dewletê heta îro me neheqî li kurdan kiriye. Em îro vê xeletiyê qebûl dikin. Werin em çekan daynin aliyekî û bi diyalogê pirsgirêkên di nava xwe da çareser bikin', emê bibêjin hay hay, em ji vê ra hene.”
Bersîveke pir rast û pir maqûl e. Ji xwe çareserkirna mesela kurd jî ancax bi gaveke wiha ya tirkan dikane dest pê bike. Heta ku dewleta tirk wiha nebêje ne şer diqede û ne jî aştî çêdibe.
Mûrad Karayilan, li ser gotinên serokwezîr Erdogan yên ji bo çekberdanê gotiye:
"Heger îro dewleta Tirk bibêje, 'ji destpêka avabûna dewletê heta îro me neheqî li kurdan kiriye. Em îro vê xeletiyê qebûl dikin. Werin em çekan daynin aliyekî û bi diyalogê pirsgirêkên di nava xwe da çareser bikin', emê bibêjin hay hay, em ji vê ra hene.”
Bersîveke pir rast û pir maqûl e. Ji xwe çareserkirna mesela kurd jî ancax bi gaveke wiha ya tirkan dikane dest pê bike. Heta ku dewleta tirk wiha nebêje ne şer diqede û ne jî aştî çêdibe.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar