Kesên ji qetlîamê sax filitîn jî rehet nahêlin !

Dawut, Servet û Hacî Encu ji qetlîama gundê Roboskê xelas bûn, lê ji taqîbata dewletê hîn xelas nebûne.

Qumandarê Alaya gundê Bujûhê(Gulyaziyê) bi telefonê ban Dawut, Servet û Hacî Encu kiriye, gotiye werin emê îfadeyên we bigrin.

Qumandar di telefonê da ji wan ra gotiye, dibê di nava rojekê da hûn hersê werin alayê û îfadeyê bidin.
Li ser pirsa Dawut Encu, “emê derbarê kîjan meseleyê da îfadeya bidin”, qumandar gotiye:
Derbarê ”muxalefeta qanûna pasaportê da, îhlala sînoran, qaçaxçîtî û anîna malê qaçax…”

Qumandar her wisa gotiye, heger ew di nava rojekê da neçin alayê û îfadeyê nedin, ewê herin wan bigrin û bi zor bibin.

Leşker û pûlisên rejîma Erdogan bi vê suretê bi pey qatilên 34 bira û merivên Dawut, Servet û Hecî nakevin, qatilan nabînin, ji dêlî wê ve dixwazin sê kesên ku ji qetlîamê xelas bûne bigrin û wan jî ji sûcê ”qaçaxçîtiyê” têxin hefsê.

Kurd li welatê xwe, dema ji gundekî diherin gundekî din, dewleta tirk navê vê çûn û hatinê dike ”qaçaxçîtî” (!)

Kurd ne ”qaçaxçî” ne û sînorên welatê kesî jî îhlal nekirine, ew li welatê xwe ji gundekî çûne gundekî din, ba meriv û xizmên xwe…

Yên ”qaçax” in û ”qaçaxçîtiyê” dikin leşker û pûlisên tirk in, ji ber ku ew bi darê zorê ketine welatê me û zulmê li me dikin û nahêlin ku em bi azadî li çarhawêlî welatê xwe bigerin.


XXX
Di Girtîxaneya Sîncanê ya Jinan da romanên Fyodor Gladkov ”Çîmento“ û ya Îlya Ehrenburg ”Gava Parîs Ket” qedexe ne.

Romana ”Gava ku Parîs Ket”, min di destpêka ya jî di orta salên 1980-î da xwend. Romaneke muhteş em bû. Piştî xwendinê bi rojan ez wer di bin tesîra wê da bûm.

Li gorî rexnegiran romana Ehrenburg ”Gava ku Parîs Ket” yek ji romanên cîhanê ya herî mezin e.
Lê ev şahesere cîhanê li... Tirkiyê, di demokrasiya Erdogan da hîn qedexeye, însan hîn nikanin vê klasîka edebiyata cîhanê bixwînin.

Li welatekî ku romanên ”Gava Parîs Ket” û ”Çîmento“ qedexe bin, ma ewê ji wî welatî çi derkeve…
Û piştî ku romanên weke ”Gava Parîs Ket” û ”Çîmento“ qedexe bin, wê demê girtî tew newêrin qala kirbên kurdî bikin…
Bi qasî ku xuyaye rewşa girtîgehan ji dema 12ê Îlona 1980-î ne baştir e.

XXX
Ji ber ku Cafer Solgun, di hevpeyvîna xwe ya bi Neşe Duzelê ra got, ”dibê rismên Ataturk ji cemxaneyan rabe”, gelek elewiyên dêrsimî li Solgun hatine xezebê û wî bi kuştinê tehdît dikin.

Dema însan bibe evîndarî qatilê xwe wihaye, jixwe loma ji vê malkambaxî û korfahmiy dêrsimiyan ra dibêjin "Sendroma Dêrsimê", yanî kesê bibe evîndarê qatilê xwe.

Dêrsimî esas ne ji dil, ji tirsê bûne kemalîst, lê dikin nakin nikanin vê tirsê bişkînin.

Di nava dêrsimiyan da hebûna kesên weke Solgun gelkî girîng e, dibê hemû kurd li Solgun xwedî derkevin û piştgiriyê bidin şerê wî yê li hemberî kemalîzmê