Tirk tên îmanê

Olana êrîşa ser qereqola Bêzelê li Tirkiyê berdewam e.
Ev cara pêşî ye ku di çapemeniya tirk da û bi taybetî jî di rojnameyên nêzî AKP-ê da gelek kes raste rast serfermandariya giştî û siyaseta artêşê ya şerxwaz rexne dikin û dibêjin heta ku mafê kurdan neyê dayin eva gir venamire û ”teror” naqede.
Hin nivîskarên rojnameyên wek Tarafê, Radîkalê, Zamanê, Yenî Şafakê û Hur Haberê bi tundî li dijî siyaseta artêşê ya şerxwaz derdikevin û bi cesaret û vekirî mesela kurd binav dikin û ji hukûmetê doza çareseriyê dikin.
Nivîskarê rojnameya Yenî Şafakê Hakan Albayrak vekirî dibêje:
”Heta ku sebebê PKK xuluqandiye bi şiklekî herî radîkal ji navê ranebe, dawîlêanîna şîdetê (ya jî marjînalkirina wê) ewê ne mimkûn be.”
Nivîskarên Zamanê jî li ser êrîşa HPG-ê ya ser qereqola Bêzelê li gor berê li dijî artêşê gelek tiştên tûj dibêjin û dixwazin ku serekerkan hesabê vê bûyerê bide. Heta hinekan gotina bira serekerkan îstîfa bike.
Wisa xuya ye ku tirk hêdî hêdî tên îmanê.
Min gelek caran gotiye, siyasetmedarên tirk ne ew kesên bîrewer û kamil in ku bi rehetî, bêyî şer û teşxele, weke meriv û însanan mafê kurdan bidin û vî şerî rawestînin.
Bi rehetî mafê kurdan nadin, divê zorê bibînin û mecbûr bibin.
Yanî heta ku tirk mirinê nebînin bi tayê razî nabin. Ev yek pir vekirî ye.
Dema artêş rojê 9-10 gerîllayî dikuje, di hemû rojaname û medyaya tirk da dibe xebera kêfxweşiyê, herkes kêfa xwe tîne û dibêje hindik ma biqedin. Kes nabêje hûn çima van xortan dikujun?
Lê dema kuştiyên wan ji yên kurdan zêdetir be wê demê dîn û har dibin, wek deveyên hêc kef û kopik bi devên wan dikeve û dibêjin:
”Bes e, vî şerî rawestînin.!” Lê ferq nake, sbeb çi dibe bira bibe, ya girîng ew e ku tirk îro ji berê bêtir dibêjin divê mesela kurd were çareserkirin, heta mafê kurdan yên netewî neyê dayin ne şer radiweste û ne jî ”teror” diqede.
Hatina beşekî tirkan ya vê nuxtê gelkî girîng e. Ji ber ku êdî dibînin ku bi zor û şîdetê nikanin şer û liberxwedana kurdan rawestînin.
Bêguman ji bo kurdan ev pêşketin û serkeftineke.
Lê di vê nuxtê da divê rêber û siyasetmedarên kurd pir cesûr bin û nekin vine-vin, daxwazên miletê kurd pir vekirî û pir zelal bînin zimên.
Divê dewleta tirk û cîhan bizanebe miletê kurd kîjan mafan dixwaze û doza çi dike?
Divê bi teoriyên vala, bi ”demokratîk cuhûriyetê” miletê kurd neyê xapandin. Li başûr çawa ku herkes dizane kurd çi dixwazin, li bakur jî divê ev yek wiha vekirî û zelal be.
Dîrokê nîşan da hemû hesabên tirkan şaş derketin. Wan digot, ewê li Kurdistanê nufûsa kurdan daxin dora ji %40-î û bi vî hawî ewê şertên serxwebûnê ji destê kurdan bigrin. Û ewê 5-6 milyon kurdî jî di nava xwe da biheînin.
Lê hesabê mal û bajêr tam li hev derneket.
Carê di mesela guharandina demografiya Kurdistanê da biser neketin.
Ya din kurdên mecbûrî koçberiyê kirin, erê beşekî wan asîmîle bû lê nebûn tirk, tam weke wan dixwst neheliyan.
Di ser da bûn bela serê wan û li Tirkiyê îro hêzeke mezin in û dema şer li Kurdistanê gurtir bibe dikane di nabêna tirk û kurdan da şerekî mezin derkeve.
Ev yek him tirkan ditirsêne û him jî di hesabê wan da tunebû.
Yanî bi kurtî, tirk îro ji herdemê bêtir bêçare û nêzî çareserkirina meselê ne.
Loma jî divê kurd vê rewşê baş analîz bikin û siyaseteke li gor wê bimeşînin.
Nivîskarê rojnama Zamanê Alî Bûlaç jî di nivîsa xwe ya îro da li ser bûyera Bêzelê radiweste û wisa dinivîse:
”Li gor hesabekî li herêmê hejmara leşkeran 240 hezar, ya qorîciyan 60 hezar û ya pûlisan jî 50 hezar e. Ev dike 350 hezar hêzên ewlekariyê. Hêza PKK jî li herêmê li dor 1500-1700 kesî ye. Li bakurê Îraqê jî 3500, li ser hev dike 5 hezar. Em dev hêjmarê berdin. Ma teknolojiya çekan ya di destê leşkeran da, piştgiriya lojîstîk û îmkan qey ji yên PKK-ê kêmtir in? Kanê mitefikê me Emerîka di cî da xeber dida me û hemû tevgerên wan taqîb dikir?
Ne çend kes, bi sedan PKK-yî ji wî aliyê sînor tên, digrin ser qereqolê, leşkeran şehîd dikin û direvin. Helbet cahilên weke me vî îşî fêm nakin, lê dibê hinek ji me ra îza leşkerî ya teknîkî bike.” Îzaha wê ez ji te ra bibêjim Alî efendî, bawerî û fedekarî ye. Dema meriv mirinê bigre çavê xwe tu hêz û teknîk nikane rê li ber meriv bigre.
Kurd, miletekî bi şeref û bi heysiyet e, tu carî koletî û bindestî qebûl nekiriye û nake, dixwaze ew jî weke tirk, ereb û farisan azad û serxbixwe bijî. Miletê kurd ji azadî û serbestiyê hez dike. Û loma jî her babat fedekariyê dike, ev serê 150 salî ye ku bi rengekî bênabên têkoşînê dide û wek lehiyê xwîna xwe diherikîne.
Yanî sebebê ku li Îranê, li Îraqê, li Sûriyê û li Tirkiyê tu hêz nikane vê liberxwedana miletê kurd bişkîne ev yek e.
Hûn ne 350.000 hezar, 35 milyon leşker li Kurdistanê bicî bikin û teknîka herî modern jî di destê we da be hûn dîsa mahkûmê têkçûnê ne, çimkî îradeya gelê kurd ji jimar û teknîka we gelkî xurttir e.