Du roj berê di çapemeniya tirk da di heqê Dogu Perînçekê ”tarî” da xebereke pir balkêş derket.
Li gorî agahiyên ku rojname û malperên tirk ji kovara CHRONICLE neqil dikin (Arkın Tepeli/ Chronicle Dergisi) Dogu Perînçek bi eslê xwe ne tirk e, êrmenî ye. Bavê kalikê wî berî nuha bi sed û sîh(130) salî dînê xwe guhertiye, bûye musulman û navê xwe jî kiriye Mehemed Sadiq Efendî.
Çi pînc in kuro, gişî bi "Mihemed" dest pê dikin.
Ez bawer dikim kalikê Abullah Gul jî bi "Mihemed" dest bi "muhdedîtiya" xwe kiribû. Û bi Abdullah jî domandine.
Xelk jîr e heyran. Ma qey wek min ewê rabe bike "Zinar"!
Neyse, em vegerin mijara xwe.
Dema min xeber xwend, ez matmayî nemam.
Ji xwe min zanîbû ku Perînçek ne tirk e. Lê min nizanîbû ku xayin êrmenî ye. Ji bo min tiştê nuh tenê ev bû.
Esas dibê min texmîn bikira. Çimkî însanên durre, însanên ku eslê xwe înkar dikin, însanên ku milet û dînê xwe diguherin yanî kesên ”muhtedî” ji herkesî bêtir dibin dijminê kok û qewmê xwe. Evy ek bi piranî wiha ye.
Bavê kalê Perînçek Mehemed Sadiq Efendî, di sala 1850-î da li gundê Abuçeh a girêdayî qeza Kemalîyeya Erzînganê hatiye dinyayê. Tirkan navê Kemaliye yê nuha kirine “Egin” û navê gundê Abuçeh jî kirine “Apçaga”.
Li gor xeberê, Abuçeh di wexta xwe da gundekî êrmenîyan bûye. Di gund da tenê çend malên musulman hebûne. Ku ew bi xwe jî “durre/muhtedî” yanî berê mesîhî bûne lê dû ra dîn guhertine bûne musulman.
Dogu Perînçek, di seranserê jiyana xwe da, dema sosyalîst jî bû û dema bû avakarê Ergenekonê jî tim tirkperestiyek pir tûj kiriye.
Diyar e ji ber ku bi koka xwe zanîbûye loma jî ji bo ku xwe bi dewletê bide qebûlkirin hewcedariya vê tirkperestiyê dîtiye.
Di van salên dawî da Perînçek bi gelek tevger û çalakiyên li dijî êrmeniyan bala bîrûraya giştî kişand ser xwe û tim xwe xist rojevê. Bi taybetî jî beyan û çalakiyên wî yên derbarê înkara qetlîma êrmeniyan da gelek olan dan.
Di belgeyeka sicîlî şerîye de îsbat dibe ku ev peyva “Perînç” ku niha paşnavê Dogu Perînçek e, navê yekî êrmenî bûye. Û Mehmed Sadiq Efendîyê “muhtedî” yanî kalikê Perînçek jî ji vê malbatê ye.
Dogu Perînçek bi qasî ku serokaktiya Dev-Gencê bike demakê sosyalîst bû, lê dû ra bû nîjadperest yanî nasyonalsosyalîst.
Piştî îktîdara AKP-ê bû pêşengê Koalîsyona Sêva-Sor û nuha jî bi îdîeya ku ew yek ji avakarê rêxistina Ergenekonê ye girtî ye.
Lê tiştê balkêş û meriv meraq dike, gelo ji bo çi heta nuha eslê Perînçek eşkere nekirin îro dikin?
Diyar e êdî hewcedariya dewletê pê nema ya. Ya jî di demên wiha tevlihev da ji bo ku “muhtedî” xwe biparêzin û hinekî din jî têxin çavê dewletê hevûdu îfşa dikin, dawên hev davîjin ji ser serên hev da.
Lê esas li Tirkiyê yên wek Perînçek bi milyonan e, piraniya miletê tirk ji kesên “muhtedî” û eslên xwe înkar dikin pêk tê.
Di dema hilbijartina da di heqê kok û eslê Abullah Gul da jî lêkolîneke bi vî rengî hat weşandin. Di wê lêkolînê da jî bi delîl û îspat dihat gotin ku Abdullah Gul jî êrmenî ye. Malbata wî di dema qetlîmê da dîn guhertiye û çûye li Qeyseriyê bicî bûye.
Ma meriv kîjanî bibêje, kîjanî nebêje?
Di hukûmeta AKP-ê da meriv nikane 4-5 tirkan bijmêre, hemû donme, balkanî, kafkasî û kurd in.
Mesela Erdogan Gurcî ye.
Çîçek çerkez e. Û wiha dom dike.
Yanî bi jimarê naqede.
Naqede, çimkî li Tirkiyê tirk di hindikayiyê da ne. Li gor hin lêkolînên ilmî nifûsa tirkan li dora ji %10-15-yî ye.
Ez ji we ra bi vê wesîleyê qala bûyereke çend sal berê bikim.
Berî nuha bi çend salan(ez bawer dikim ewê di sala 1999-an da be)li Tirkiyê bi navê Dr. Oktar Babuna îlanek di rojnameyan da hate belavkirin. Îlanê Tirkiye rakir ser nigan. Li gor îlanê, bi Dr. Oktar Babûna ra nexweşiya Losemîyê(nexweşiyeke xwînpîsbûnê ye)hebû û li ber mirinê bû. Ew li Emerîkayê dijiya. Ji bo ku ji mirinê xelas bibûya dibê di demeke kin da mejiyê hestîyên wî bihata guhertin(îlîk) û ji bo vê yekê jî xwîn lazim bû.
Di îlanê da dihat gotin ewê 10 milyar lîrayê tirkiyê yê wê demê wek diyarî bidin xwediyê xwînê..
Piştî ku îlan di rojnameyan da belav bû Tirkiye li bin guhê hev ket, bi dehhezaran tirk ji bo ku alîkariyê bi Dr. Babûnayê xort ra bikin ketin dorê. Helbet li meydanê 10 milyar jî hebû.
Ji serokerkaniyê bigre heta bi zanîngehan ji bo xelaskirina Dr. Oktar Babûna seferber bûn û kampanyaya xwîndayinê vekirin.
Bi sedhezaran kesî xwîn da. Ji ber ku kapasîteya nexweşxaneyên Tirkiyê têr nekir rabûn nimûne şandin labaratuarên Emerîkayê.
Li gor hate gotin di kampanyayê da ji 160 hezar kesî xwîn hatibû stendin. Ji viya 40 hezar li Tirkiyê mabû, pê banqeyeke mejiyê hestî(îlîk bankasi) ava kirin. Û 120 hezarê mayî jî şandin laboratuarên Emerîkayê.
Piştî şandina 120 hezar nimûneyên xwînê, xwediyê îlan got, “ez baş bûm, êdî hewcedariya min bi xwînê tuneye” û kampanya da rawestandin.
Lê di vê nabênê da xwîna 120 hezar tirkî ketibû destê bijîşk û alimên tibê.
Yanî Xwedê dabû aliman. Wan jî li ser van nimûneyan lêkolînên genetîk kirin û “şîfreyên gena tirk” derxistin holê.
Piştî ku xwîn ket destê alimên emerîkî, faşîstên tirk xwestin nimûne paş da werinşandin lê kesî guh neda wan.
Bi taybetî jî wezîrê tenduristiyê yê wê demê Osman Durmûşê ji MHP-ê gelkî hewil da ku nimûneyan paş da bigre lê hewildanên wî tu netîce neda.
Rojnameyên wê demê nivîsîn, gotin:
-Di dîroka mirovatiyê da ev cara pêşî ye ku li ser xwîna miletekî lêkolîneke wiha berfireh tê çêkirin.
-Vê lêkolînê îmkan daye aliman ku xerîteya “gena tirk” derxin.
-Bi saya vê lêkolînê wan qerekterê tirkan nas kiriye.
Lê ya herî girîng piştî lêkolînên aliman ya li ser 120 hezar xwîna mirovê tirk, derket holê ku li tirkiyê ji %10-15-ê nufûsê koka wan tirk e û ji Asyayyê ne.
Ji %80-î hemwelatiyên Tirkiyê ne tirk in, û tu têkiliya wan bi “gena tirk” ra tuneye.
Yanî kok û eslê wan ne tirk e.
Û dîa derket ortê ku “gena” tirk û kurdan jî ji hev pir û pir dûr û cuda ye. Antropolog Timûçîn Bînder jî ev tez qebûl kir û got, genê kurdan ji tirkan li gor yê faris û yûnan gelkî dûrtir e.
Di sala 2005-anda dîsa ev mesela hat rojevê û alimê emerîkî yê bi navê Dr. Spencer Wells, di roportaja xwe ya bi Yasemîn Çongar ra eynî tişt got. Li gor wî jî li Tirkiyê ancax ji %10-15-ê nufûsê bi koka xwe tirk e, yên din hemû xerîb in, ji miletên din in.
Û Dogu Perînçek jî yek ji van heramzadeyan e.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar