Ez îro di Facebookê da rastî dîyalogeke pir xweş hatim, dixwazim bi bi vê nivîsa xwe bi we ra jî parve bikim.
Xoretekî bi navê Haydar Karaca di Facebokê da ji Songul
Yurdakul xanimê xwestiye ew tirkîya parvekirinên xwe yên kurdî jî pê ra par ve bike. Yanî bi her nivîsa kurdî ra tercumeya tirkî jî par ve bike.
Camêr gotiye çimkî, ”yên kurdî nizanin
hene. Mesela ez kurdî nizanim. Heger tu tercumeya parvekirinên xwe yê kurdî bi
tirkî jî par ve bikî qenekê emê jî bizanibin tu çi dinivîsînî.”
Songul Yurdakul xanimê bersîveke pir xweş da, pedagojîk daye xort, gotiye:
”Na nabe Haydarê ezîz ! Tu ne yekî dûr î êşa miletê xwe yî. Lê tu dûr î zimanê
xwe yî. Tu ciwanekî biaqil î. Heger tu enejîya xwe hinekî bidî fêrbûna
zimanê xwe, tu yê lezetekê ji nivîsîna
bi zimanê xwe bigirî. Tu yê bikanibî viya bikî.”
Ez hêvî dikim ev bersîva Songul xanimê tesîreke pozîtîf li Haydar Karaca kiribe
û êdî dest bi fêrbûna zimanê xwe bike.
Bersîva Songul xanimê daye bersîveke pedagojîk e, polîtîk e û pir jî xweş e.
Him bi kibarî, bi zimanekî maqûl daxwaza lêwik şaş dîtiye, gotiye tiştekî wiha
ne rast e, ez nakim, him jî pesnê wî daye û barek daye ser milê wî. Gotiye wek
kurdekî dibê tu zimanê xwe bizanibî, heger tu bixwazî, tu xortekî jîr î, tu
kanî fêr bibî.
Dibê her kurd wek Songul Yurdakul xanimê di mesela kurdî da bêtawîz
be, ji bo xatirê kesên kurdînezan bi tirkî nenivîsîne. 45 sal e ji bo ku çend
kes zêde nivîsên min bixwînin min tawîz nedaye û nadim jî.
Yên kurdî nizanin bira fêr bibin. Ya din Googel tercume dike, gelek îmkanên
tercumekirinê hene yê bixwaze kane tercume bike.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar