Ewrûpî bi piranî wiha ne, heta ku meriv pê li nasira wan neke, yanî heta ku zirara wan tê tunebe tu carî xwe nakin destiyê kêrê, dengê xwe nakin, li hember zulm û neheqiya herî mezin jî xwe kerr û lal dikin.
Lê gava zirar bigihîje menfeeta wan, a wê gavê di cî da demokrasî tê bîra wan û ji nişkave dibin demokrat, rastgo û heqnasên temam û herî mezin.
Bala xwe bidinê, siyasetmedar û hin rojnamevanên alman jî nuh dibînin ku li Tirkiyê yek dibistanbeke kurdan jî tuneye.
Ev çend roj in di çapemeniya alman da êdî vê pirsê vekirî ji tirkan dikin, dibêjin hûn ji me perwerdeya bi tirlî dixwazin lê hûn bi xwe vî mafî nadin 15-20 milyon kurdî…
Heta ku Erdogan doza dibistanên tirkî li almanan nekir, li hember teror û zilma li miletê kurd dibe dengê xwe nedikirin, ew û tirkan bi heyran û qurban bûn, av jî di nabêna wan da nedçû.
Lê nuha, piştî beyana Erdogan, ku dibê li Almanyayê jî dibistan, lîse û kolejên tirkî vebin, alman nuh xwe aciz dikin û dibêjin, ev ji ku derket?
Nivîskarê rojnameya alman Frankfurter Neue Presse Hans Liedel, di nivîsa xwe ya îro da gotinên Erdogan, ”dibê li Almanyayê jî dibistan û kolejên tirkî vebin rexne kiriye û gotiye:
”Tirkiye ji bo 15 milyon kurd mafê yek dibistanekê jî nas nake. Lê li Almanyayê ji bo tirkan perwerdeya bi tirkî dixwze. Fêmkirina vê daxwaza Erdogan gelkî zahmet e. Siyaseta serokwezîrê tirk ya di vî warî da siyaseteke durû ye.”Wey roj baş birêz Liedel!Ma te heta nuha nizanîbû ku li Tirkiyê yek dibistaneke kurdan jî tuneye?
Bêguman te û hukûmeta Almanyayê we baş zanîbû ku li Tirkiyê kurd ne xwediyê tu mafekî netewî yê herî biçûk in jî.
Bira dibistan li wir bimîne, li Tirkiyê elîfbeya kurdî hîn qedexeye.
Kurd hîn nikanin her navî li zarokên xwe kin.
Kurd hîn nikanin navê welatê xwe hil din.
Kurd hîn nikanin Newrozê bi herfa ”W” binivîsin.
Ne hukûmeta Alman û ne jî Yekîtiya Ewrûpayê heta nuha bi şiklekî cidî ji tirkan ra negotine, ”em vê yekê nikanin qebûl bikin, li gor pîvan û normên demokrasiya me ez zulm nayê qebûlkirin.”
Heger ji roja roj da hemû ewrûpiyan li hember her zimandirêjiya tirkan pirsa, ”çima li tirkiyê yek dibistaneke kurdan tuneye, çima zarokên kurdan jî nikanin bi zimanê xwe bixwînin” bikira, Erdoganê nuha nikanîbûya bi hêsanê ev demagojî dibistanên tirkî bikira.
Ev cesareta Erdogan ne ji cahiliya wî, ji oportunîstî û pûlperestiya we ewrûpiyan tê, dema pere û kara we tê hebe, li hember zulm û neheqiya herî mezin jî hûn him kerr in, him kor in û him jî lal in.
Û siyasetmedarên tirk jî bi vê zeaf û tamara we ya zeîf , oportunîst û pûlperest baş dizanin û loma jî li hember we bêperwa tevdigerin, bêtirs dipeyivin.
Erdogan baş dizane ku bi kirîna çend tank û topan hûn dîsa devê xwe mohr bikin, xwe kerr û lal bikin.
Erê dewleta tirk Kurdistan dagir kiriye, zulmeke mezin li kurdan dikin, mafê kurdan nadin, lê ev yek di serî da bi destê ewrûpiyan û dûra jî ji ber bêdengiya wan wiha bûye û heta îro hatiye.
Heger Emerîka û Ewrûpayê alîkariya dan gelên Balkan û Baltîkûmê bidana kurdan jî nuha ji zûda kurd jî li seranserê Kurdistanê rizgar bûbûn û bûbûn xwedî dewleteke serbixwe.
Lê bira alîkarî li wir bimîne, ji bo ku kurd li yek beşekî Kurdistanê jî rizgar nebin çi destê Emerîka û Ewrûpayê hat kirin, Kurdistan perçe kirin, ji bo ku kurd bindest bimînin alîkariyên mezin dan dijminên kurdan.
Bêyî vê alîkariya Emerîka û Ewrûpayê, ne mimkûn bû ku kurd îro di vî halî da bûne, hîn bê dewlet û bindest bûna.
Birêz Liedel, helbet gelkî baş e ku hûn carnan cotstandartî, devxwarî û çeloxwariya edalet û "demokrasiya" tirkan bi bîra wan dixin…
Lê ez hêvî dikim ku piştî ”peymaneke aborî û leşkerî” hûn dîsa dev ji van gotinên xwe bernedin…
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar