Hin telewîzyon û ajansên xeberan peyva “kujer, kuştox,
kujtar, bikuj, mirovkuj, mêrkuj” di dewsa
QATIL da bi kar tînin. Bi taybetî jî
medya başûr ya kurmancî wek fabrîqê gotinên nuh çê dike.
Qatil gotineke erebî ye, lê kurd hemû bi kar tînin û maneya wê zanin.
Lê li ba me gotina “xwînî” jî di maneya qatil da tê bikaranîn. Ev gotin nuha zêde nayê bikaranîn, hatiye jibîrkirin. Lê berê hebû.
Meriv dibêje filan kes xwînî ye, xwîniyê me ye.
Min neke xwînî.
Gelo ev gotin li derên din jî tê bikaranîn ?
Hin gotin sînonîmên hev in, yanî hevmane ne, tên eynî maneyê. Lema jî meriv kane di dewsa hev da bi kar bîne. Lê her sînonîm li her derê nabe.
Qatil, qesas û xwînî jî carnan meriv kane di dewsa hev da bi kar bîne, lê ne her tim. Çimkî eynî maneyê nade.
Sînonîm herçiqas hevmane bin jî ev yek ne sedîsed e; bi kêmanî gelek wiha ne.
Hin gotin li zimanan zêde dibin, hin jî dimrin. Em bi xwazin, nexwazin hin gotin ewê li kurdî jî zêde bibin, hinekên ji zimanên din werin, hinek ewê werin çêkirin. Lê nabe her kes ji ba xwe gotinan çê bike. Gotin, dibê ji alî kesên zimanzan ve werin çêkirin û li gorî ruh û avhiya kurdî be.
Lokman
Polat Kek Zinar niha gelek kes, kovar û rojnameyên kurdên bakur di
şûna xwendevan de "xwîner" bikar tînin.
Zilam roman dinivîse, tu bibêjî ziman giran e, jê fam nab e, ew dibêje min bi kurdiya "akademîk" nivîsîye.
Zilam roman dinivîse, tu bibêjî ziman giran e, jê fam nab e, ew dibêje min bi kurdiya "akademîk" nivîsîye.
Bedran
Acar Xwînî lê hêla Dêrika çayê mazî,ew malbata ku yekî ji wan kesek
kuşti be, ji malbatê re ti gotin Xwînî, û ji yê ku kesek kuşti be tê gotin
Qesas kek Zinar.
Denli
Devlıken Faruk Peyva "qesas" li bejn û bala kesên merivkuj
tê. Li derdora Mêrdînê em dibêjin, "qesasê filankeso/filankesê ..."
Sores
Bladhede Denli
Devlıken Faruk Qirase li herema Serhedê ji mirovên bejnûbal re dibêjin
Kadri
Özkan Bi rêz. Xwîni ne kujer tenê ye malbata wî eşîra wî hemu ji
malbat û eşîra kuştî re tê gotin xeînî an jî xwînîye hevin
Fahri
Ölcer Kek Zinar lı cem demek peyva qısas dıhat bıkar amin. Mın gelek
caran jı devê rehmetiya diya xwe bihistiye. Qetil ji dıhat bıkar anin
Adnan
Hassan Ev gotinek pir xweşe, li ba me li rojavayê kurdistanê dihat
bikaranîn, her weha gotina qesas jî bikar dihat
Ikram
Oguz Li herêma me, Tatos û Xinîsê jî "xwînî" xwînî yê me...
Kaniya
Dapire Kujer ê me. Lê ew pêyv zimanê me da cîh girtîye
Seyda
Goyan Qesas, mêrkuj tê gotin. Xwînî û xwîndar jî dema doz û şerê
navbera wan de dewam bike tê gotin. Herdu mal herdu êl xwîndarê hev in
Kahir
Bateyi Mamoste li devera Colemêrgê jî tê bikaranîn.
Reşad
Ozkan Li Dêrikê bo „qatîl“ dibejin „Qessas“
Hunermend
Nuzan mèr kuji mèr kuştin xwini raste silav u rèz
Atilla
Barişer Xwîndar jî heye
Rêşad
Sorgul xwînî li cem me jî hebû, lê ne bi maneya mêrkuj an jî qatil bû,
bi maneya kesên ji hev kuştine û dijminatiya wan heye. Ji wan re digotin
xwîniyê hev in. Li cem me, ji qatil re mêrkuj digotin. Xuya ye ku ev gotin ji
dema kevin mêrxasiya feodal maye. Îca wexta me nûçe amade dikir, me got em ê ji
jinkujekî re çi bibêjin :) Lema me gotina herêma Behdînan kujer bi
kar anî.
Zinarê
Xamo Erê rast e gotina "qesas" jî heye, ez jî pê zanim. Min
negotiye gotina qesas tuneye ya jî şaş e.
Lê gotina "xwînî" jî heye û di maneya qesas da jî tê gotin.
Yek kane bibêje, ez ne xwîniyê we me. Yanî ez ne qesasê, qatilê we me.
Em kirin xwîniyên xwe. Yanî em kirin qatilên xwe.
Xwîna xwe kiriye çavê xwe. Yanî kuştina xwe, qetla xwe kiriye çavê xwe.
Bi kurtî min xwest bibêjim ev gotin jî heye, dibê meriv carnan bi kar bîne.
Lê gotina "xwînî" jî heye û di maneya qesas da jî tê gotin.
Yek kane bibêje, ez ne xwîniyê we me. Yanî ez ne qesasê, qatilê we me.
Em kirin xwîniyên xwe. Yanî em kirin qatilên xwe.
Xwîna xwe kiriye çavê xwe. Yanî kuştina xwe, qetla xwe kiriye çavê xwe.
Bi kurtî min xwest bibêjim ev gotin jî heye, dibê meriv carnan bi kar bîne.
Zal Mazîdagli: Sihet xweş. Heqdar î heta bi erşê Xwedê.
Peyvên ku bi sedan salan bûne malê zimanê me miameleya zir-ewladîyê heq nakin.
Jixwe li Başûr serê 10 salan peyvekê diguherînin. Ji bo
"qayîde/qeyde" wextekî digotin "rêzik", wextekî digotin
"rêzan". Niha jî dibêjin "rêsa"...
Piştî min navê xwe bi herfên soranî jî nivîsî, bayê vê
guherîn û xwenuhkirina min belav bû û di hin dost û hevalên din jî geriya, wan
jî navên xwe bi herfên soranî nivîsîn. Dinya wiha ye, meriv tesîrê li hev dike,
ji hev fêr dibe; carnan tiştên baş, carnan jî tişê xerab fêr dibe.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar