Şepalên Kobanê

Egîdî, canfîdayî û ezameta jina kurd li Kobanê bi heykelekî şêr û gerîlayeka jin hatiye niwandin, gewdekirin, taswîrkirin. Jineke gerîlla ya bi ezamet li ser pişta şêrekî bi heybet rûniştiye û li dûr dinêre.
Bi dîtina min canfîdayî û dilêriya jina kurd dibê ne bi şêr, bi ŞEPAL ya nî bi şêra mê bihata gewdekirin, bihata nîşandan.
Şêr nêr e, cengaweriya jina kurd ya Kobanê dibê jin ne bi şêr, bi ŞEPALê were nîşandan.
Şepal jî bi qasî şêr bi heybet e, heta di nêçîrê da şepal ji şêr gelkî jêhattir e, ya nîçîrvan herî çalak şepal e.
Ma gorbuhuştê seydayê Melayê Cizîrî bela sebeb di şiira xwe ya ”Şox û Şengê da pesnê jina kurd ne bi şêr, şepalê dide û dibêje:

Şox û şengê zuhrerengê
Dil ji min bir, dil ji min
Awirên heybetpilingê
Dil ji min bir, dil ji min

Wê şepalê miskê xalê
Dêmdurê gerdenşemalê
Cebheta biskan sema lê
Dil ji min bir, dil ji min

Zulf û xalan nûn û dalan
Wan ji min dil bir bi talan
Goşeyê qewsê hilalan
Dil ji min bir, dil ji min

Dêm nedîrê bo ‘ebîrê
Xemrî û gîsû herîrê
Sîne kir amancê tîrê
Dil ji min bir, dil ji min

Surşirînê nazenînê
Kuştim û nakit yeqînê
Wê bi çengala evînê
Dil ji min bir, dil ji min

Fetl û taban da xuraban
Ebleq û cohtê şebaban
Dame ber pence û kulaban
Dil ji min bir, dil ji min

///Melayê Cizîrî