Dema BDP bi rêxistinên din ra tifaqê nake, hin kurd BDP-ê rexne dikin, dibêjin çima hûn bi rêxistinên din ra nakevin nava hevkarî û tifaqê?
Û dema BDP tifaqê dixwaze û dike jî îcar eynî derûdor, eynî însan li dij derdikevin, dibêjin na, tifaqa bi BDP-ê ra şaş e, ne rast e, dibê meriv bi BDP-ê ra tifaqê neke, ji ber ku di wext û zemanekî da filankesê wan, ji bo filankesê me tiştên pir ne xweş gotibû ya jî filan, filan neheqî li me kirine.
Ê çare?
Ma qey emê heta û heta gulleyan ji hev ra bihelînin?
Diyar e dijminatî kîn û nefreta van kesan weke ya devê ye, tu carî dawî lê nayê, ewê heta û heta dom bike...
BDP bi wan ra tifaqê nake gaznin dikin, dibêjin çima hûn nakin û dema dike jî dibê qebûl nakin, qal û qîlan jê ra dibînin.
Di felsefeyê da ekolek heye, jê ra dibêjin "antî-tez", meriv çi bibêje, çi bike jî ew tim li dij in, ji tiştên hatiye gotin ra miheqeq kêmasiyekê, qusûrekê dibînin û dibin “antî-tez”
Li kurdistana bakur jî mixabin rewş wiha ye, PKK û BDP çi bike jî miheqeq xerabiyek, nerindiyek, hesabekî veşartî tê heye û loma jî dibê meriv li dij derkeve.
Ez bi xwe vê şêlê şaş dibînim.
Bi van gotinan bêguman ez nabêjim ku PKK-ê û BDP-ê heta nuha qet şaşî û tiştên ne baş nekirine, kirine û him jî gelek caran.
Helbet dibê meriv li dijî van şaşiyên BDP-ê û PKK-ê derkeve û di cî da bi şîdet rexne bike.
Lê bi vê rexneyê ra dibê meriv bixwaze tiştê baş bikin û dema tiştê baş kirin jî dibê meriv kêfxweş bibbe û teqdîr bike.
Û vê yekê jî weke rexneyan eşkere bibêje û pê kêfxweş bibbe.
Yê min kî dibe kîjan partî dibe bira bibe, li gor baweriya min dema “şaşiyekê” ya jî tiştekî ne li rê dike, ez pê xemgîn dibim û firê xwe dibêjim.
Lê dema tiştekî baş û xizmetekê jî dike kêfa min tê, ez pesnê wê xebat û xizmeta wan didim.
Çimkî ez bi çavê “dijin” li tu partiyeke kurd nanêrim, ji bo min hemû jî hêzên wealtparêz in.
Heta nuha min di dilê xwe da digot belkî hemû partî, hêz û kurdên welatparêz bi dil û can dixwazin rêxiztinên kurdan li hember dewleta tirk di platformeke netewî da werin ba hev û hêza xwe bikin yek.
Loma jî bi tifaqa BDP-ê, KADEP-ê û hin hêzên îslamî ra gelkî kêfa min hat û min wisa texmîn dikir ku ewê kêfa her kurdî jî were,
Helbet min pir dixwest ku di hilbijartinên 12-ê îlonê da ev tifaqa nabêna kurdan hîn mezintir bûya, hîn berfirehtir bûya.
Lê pir mixabin nebû.
Ez wek şexs, bi qismê bûyî kêfxweşiya xwe û bi qismê nebûyî jî xemgîniya xwe tînim zimên.
Tiştê bûyî diparêzim, rast dibînim û dibêjim we baş kiriye û tiştê nebûye jî rexne dikim, dibêjim we ne baş kiriye, dibê di vê jilbjartinê da tu hêzeke netewî li derî vê platformê nema.
Lê bala min lêye hin kurdên me wisa nafikirin, hinek, Şerefettîn Elçî û hinek jî BDP-ê rexne dikin, dibêjin çima ew tifaq çêkir, şa e.
Gerek tiştekî wiha nebûya, gerek ne mimkûn bûya....
Ji ber ku berê BDP-ê ji Elçî ra wiha gotiye, Elçî ji BDP-ê û PKK-ê r awiha gotiye, loma jî dibê vana tu carî neyên ba hev û li hev neyên.
Yanî mesela xwînê ye...
Heyran, dewletê qira kurdan aniye, gû bi me daye xwarin, her babet zul, heqaret û xerabî bi me kiriye, lê dîsa jî em dibêjin werin em li hev werin, werin em bi hev ra bijîn...
Ma qey dijminatiya Elçî bi BDP-ê ra ji ya dewletê xerabtir e ku nikanibe bi wan ra here tifaqekê?
Min wisa bawer dikir ku weke min, her kesê bi vê tifaqê dilşa bibe.
Lê mesele qet ne wiha ye.
Ez mrivekî pir saf im...
Ez nuha dibînim ji dêlî ku her kes bi vê tifaqê kêf bike, hin kes li çonga xwe dixin, porê xwe dirûçikîni, çima ku di nabêna BDP-ê KADEP-ê da tifaq çê bûye...
Meriv dibêjî qey BDP û Elçî ne tifaq, bi dehan mêr ji hev kuştine, loma van kes û hêzan hewqasî pê diqeherin.
Hela hela, Xwedê Teala aqilekî selîm bide we...
Helbet mafê her partiya siyasî heye ku bi hin partiyan ra tifaqê bike ya jî neke, têkeve hilbijartinê ya jî nekevê.
Lê di têkoşîn û xebata siyasî da hevkarî û tifaq jî heye.
Hevkarî û tifaq ne di nabêna partî û kesên ku di eynî bîr û baweiyê da ne dibe, di nabêna kes û partiyên ku weke hev nafikirin, programên wan ji hev cuda ne de dibe.
Di rewşên wiha da dibê herdu alî jî tawîzê bidin hev, herdu alî jî ji hin daxwazên xwe feraxet bikin.
Hilbijartinên 12-ê îlonê ji bo miletê kurd pir girîng in, heger AKP li Kurdistanê rayên xwe kêm û eniya kurdan jî zêde bike, ev li kara miletê kurd e, bi dewlet û hukûmetê ra şansê me yê bazarê zêde dike.
Ji hilbijartinên 12-ê îlonê xurt derketina eniya kurd ewê çareseriya mesela kurd rehettir û nêztir bike.
Kes ne bi kes û hêza zeîf û bêhêz ra rûdine û ne jî tu heqî didê.
Ji bo ku dewlet bi me ra rûne, dibê gelê me li pişta me be, piştgiriyê bide daxwazên me.
Û ev jî bi gotinê nabe, bi rayên gel dibe.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar