Xwezî hemû serokên kurdan weke TE li hember dijmin wiha bêperwa bûna

Nuha gava min kompîtora xwe vekir, derengê şevê bû(21.30) û min nizanîbû ezê îşev qala çi bikim.
Weke hertim, min dîsa riya xwe bi çend malperên kurdî xist, tiştekî ku dilê min lê rûnişta biber çavê min neket.
Ez derbasî malpera Hawar Net. Com-ê bûm.
Xebera li ser Tevkurdê, ”Berdevkê Tevkurdê xwe bi kurdî parast” weke hercar tavilê bala min kişand.
Ji ber ku ji bo kurdayetiyê bêtir dişewitin, heta ji min tê ez kar û xebatên Tevkurdê dişopînim.
Loma jî min bi meraq û baldarî xeber û parastina Sabahatîn Korkmaz xwend.
Carnan hin tesadufên xweş hene.
Paşnavê Sabahatîn, bi tirkî ”Korkmaz” e, ew jî tê maneya ”bêtirs, cesûr”.
Bi rastî jî Sabahatîn li hember neyar merivekî ”korkmaz” e, yanî bêtirs û bêperwa ye, rastî çi ye, ew gotiye, bêtirs, bêsansor û dobre dobre...
Weke kurd, weke însan, meriv pê kêfxweş dibe.
Kêfa min gelkî ji parastina wî ra hat.
Ez bawer dikim dema hûn bixwînin ewê kêfa we jî jê ra were.
Kurdê bêtirs û bi xîret qet dirêj nekiriye, kin gotiye, lê pir xweş gotiye, ya dilê gelê xwe gotiye.
Loma jî min biryar da ku ez vê parastina wî îşev di vê feqîrxaneya xwe da biweşînim.
Ez dizanim bloga min weke hin malperên ”meşhûr” rojê bi sedhezaran car nayê tikandin, lê ez çi bikim, sermiyan û hêza min ev e…
Belavkirina fikrên wiha hêja ez li ser xwe him ferz dibînim û him jî bi weşandina parastineke wiha ez gelkî serbilind û dilşa dibim.
Korkmaz di parastina xwe da gotiye, dadgeha ku wî mahkime dike, dezgeheke dewleta kolonyalîst e û loma jî ne dadgeheke meşrû ye.
Dibê kurd êdî biwêribin vê rastiyê ji tirkan ra bibêjin, gotina vê rastiyê li alîkî ewê manewiyata tirkan xera bike û li aliyê din jî li ba kurdan ewê şiûr û cesareta netewî xurt bike, bere bere, rojek ewê were êdî kurdê ne ”qehreman” û ”bêtirs” jî ewê biwêribe weke Korkmaz vê rastiyê ji tirkan ra bibêje.
Berdevkê TEVKURD-ê Sabahatîn Korkmaz, ji ber axaftineke xwe dihat darezandin, di rûniştina dadgehê ya do da bi kurdî xwe parastiye.
Korkmaz û hin kesên weke wî, îro pêşengiya xurtbûna vê xetê dikin, ji cîlên nuh ra rê vedikin, mîratekê li pey xwe dihêlin.
Korkmaz, ji aliyê gelek parêzerên kurd ve, wek Hasan Dagtekîn, Sedat Çinar, Emîn Aktar û Sidki Zîlan ve hatiye parastin.
Bêyî Sabahatîn Korkmaz, Serokê Baroya Amedê M. Emin Aktar, Cîgirê Serokê Hak-Parê Fehmî Demir, Serokê Şaxê Amedê yê Hak-Parê Arif Sevinç, Birêvebirên TEVKURD-ê Fuat Onen, Sait Aydogmuş, Berdevkê Platforma Dîcle û Firatê Muhitin Batmanli, Nûnerê Sendîqeya Tek Gida-İşê Cemal Dogrul û hin kesên din ji bo piştgiriyê beşdarî rûniştinê bûne.
Sabahatîn Korkmaz, di Dadgeha Cezayê Giran ya Amedê ya 6an da hatiye mahkimekirin.
Korkmaz, parastina xwe bi kurdî pêşkêşî dadgehê kiriye û di dadgehê da jî bi kurdî peyivîye..
Korkmaz, di axaftina xwe da rexneyên pir giran li helwesta dozger girtiye, gotiye, ”li vî welatî huqûq û edalet tuneye, tiştên ku bi navê huqûqê têne kirin, ew bi xwe jî sûc in û ne êhuqûqî ne.”
Korkmaz ji dozger ra rastiyek baş şerh kiriye, gotiye:
”Min berê jî gotibû, herkes wezîfa xwe dike; wezîfa dozgêr li hemberê mafê netewa Kurd, parastina vê sîstema kolonyalîst e ku naxwaze miletê Kurd bigihîje heqê xwe. Wezîfa min jî parastina mafê miletê min, doza heqî û edaletê ye.”

Metna xweparastina Sabahatîn Korkmaz weha ye:

“Mutala dozgêr tekrara daxwaznamê ye. Min çi gotiye, naveroka axaftina min bi giştî li ser çi ye, bala dozgêr nakişîne. Wî li gora xwe “qulpekî” qefaltiye û naxwaze wê qulpê berde. Ji wê bonê bi israr cezakirina min dixwaz e.

Çima ku min di beşekî axaftina xwe de, li ser sedemên girsebûna PKKê behsa romantîzma şerê çekdarî kiriye û ji şervanên PKKê re gotiye gêrîla, ne gotiye terorîst. Dozgêr van gotinên min li gora niyeta xwe şîrove û tahrîf dike. Di temamê axaftina min de rexneyên giran li PKKê jî têne girtin. Ew hevoka ku ji axaftina min hatiye girtin, tespîteke li ser sedemên girsebûna PKKê. Ez, di wê hevokê de palpiştiya girseya Kurd ya ji bo PKKê bi du sedemên psîkolojîk ve grêdidim; yek jê romantîzma şerê çekdarî, ya din jî encama êş, travma û maxdûriyetan e.

Dozgêr vêya nabîne. Ya rast naxwaze bibîne. Em dizanin ku dîtina dewletê ya fermî ewe ku hemû Kurdên muxalîf weke PKKyî û weke terorîst nîşan bide. Bi vî awayî jî dewlet dixwaze bibêje “pirsa Kurd-Kurdistan tune, pirsa terorê û terorîstan heye.” Û wexta ku mesele bibe mesela teror û terorîstan, wê demê her tişt, hemû êrîş êdî mubah dibin.

Ev siyaseta dujmunahiyê ye û dezenformasyon e. Ev doz jî prototîpa vê têgihîştinê ye. Mirov çawa hem muxalîf be, hem rexne bike û hem ji propagandayê were îthamkirin. Ji wê bonê pirsa PKKê û terorê bi tenê behane ye. Wexta ku Wezîrê Dadê Mahmût Esat Bozkûrt gotibû; “Li vî welatî bi tenê yên ji nijada tirk dikarin doza mafan bikin. Yên ku ne tirk in ji wan re bi tenê mafek heye, ew jî koleti ye. Vê heqîqetê divê dinya alem, çol û çiya weha bizanibe.” Ma wê demê PKK hebû?

Min berê jî gotibû, herkes wezîfa xwe dike; wezîfa dozgêr li hemberê mafê netewa Kurd, parastina vê sîstema kolonyalîst e ku naxwaze miletê Kurd bigihîje heqê xwe. Wezîfa min jî parastina mafê miletê min, doza heqî û edaletê ye.

Ka gora Şêx Seîd û hevalên wî, ka gora Seyîd Riza, termê Seîdê Nûrsî(kurdî) li ku derê ye? Gelo li dinyayê tiştekî weha hatiye dîtin; roja paşînê bi şev li ber roniya farê makineyan, zilamekî 80 salî bêparastin, bêtemyîz hatiye darezandin û îdamkirin? Lê hunê mesela ji gorê revandina termê Seîdê Nûrsî re çi bêjin? Xuya ye ku sûc û tawanên dewletê bala dadgehên tirk nakişîne.

Ji wê bonê, li vî welatî huqûq û edalet tune. Tiştên ku bi navê huqûqê têne kirin, ew bi xwe jî sûc in û bêhuqûqî ne. Asîmîlasyon sûc e, red û îkarî sûc e, xerakirina gundan sûc e, kuştin, girtin, îşkencekirin sûc e. Li gora dînê Mihemed jî, Îsa jî Mûsa jî û li gora wijdanê mirovatiyê jî ev 86 sal e ku sûcên dijî mirovahiyê, yên li dijî huqûqa şer, jenosîdê û hiqûqa peymanên navneteweyî têne kirin.

Eynî wekî huqûqa Hîtler, tiştên bêxwedayî, bêhuqûqî bûne qanûn. Maf û azadî, heqîqet, wijdan û pîvanên edaletê jî qedexe bûne û bûne sûc.

Heqîqet hal ew e ku îradeya damezrêner û paradîgma sîstemê ya esasî ew e ku Wezîrê Dadê Mahmût Esat Bozkurt gotiye. Tiştên din makyaj û muvaza ne ye.

Ez ji edaletê û ehlaqîbûnê pêştir tu tiştekî din naxwazim. Em dibêjin em Kurd miletek in. Zimanê me, çanda me, dîroka me, welatê me û daxwaza me ya sedan sala heye. Em jî dixwazin weke her neteweyî li welatê xwe, di nava aramiyê de û bi azadî bijîn, weke Tirka, weke Ereba, weke Rûma, weke her miletekî din xwe bi xwe îdare bikin.

Belê sîstema kolonyalîst van mafan li me qedexe û heram dike. Dibê Kurd tunin, zimanê wan, çanda wan, dîroka wan tune. Û yên ku van mafan bixwazin ez ê wan bigrim, bajom, bikujim û dinyayê bi serê wan de xera bikim. Tiştên ku heta nuha li me rewa hatine dîtin ev in.

Ji wê bonê, ev sîstem, huqûq û qanûnên wê ji bo min rewa nîn e. Ji bo ku ev sîstem dijî îrada miletê Kurd pêkhatiye. Herweha li gorî pîvanên edaleta îlahî/xwezayî û huqûqa peymanên navneteweyî maf û selahiyeta dadgeha we ku min darizîne jî tune.

Fikir û helwesta min ev e, wekî kêf î teqdîra we ye.”

Li gor Hawar Netê nivîsîye, heyeta dadgehê, ji bo ku biryarê bide, berê doz texîrî pişt nîvroyê kiriye. Di rûniştina piştî nîvro da serokê dadgehê diyar kiriye ku heyetê li ser biryara dawî li hev nekiriye û ji ber vê yekê jî doz taloqî 1-ê hezîranê kirine.