Sal bi sal heft xwezî bi par...

Ez îro him hinekî meşxûl bûm û him jî pir dereng hatim mal, loma jî haya min baş ji dinyayê û ji halê kurdan û teşxela tirkan tunye.
Ji ber vê yekê jî ez newêrim xwe tevî siyasetê bikim.
Esas rahmetiyê Mahmût Baksî digot, ez naxwînim, ez dinivîsim.
Lê ji ber ku ew jîriya Xwedê nekiriye qismetê min, lema jî heta ku ez baş nexwînim ez newêrim binivîsim.
Lê li gel vê jî ez wisa texmîn dikim ku halê me kurdên bakur yê îro ewê ji do xerabtir e.
Yanî wek dibêjin, sal bi sal xwezî bi par...
De kerem kin îşev jî qîma xwe bi çend pêkenînên şîrîn û manîdar bînin...
Tu weke kûçikan diricifîYê erzeromî cara pêşî bû çûbû xirbetê Stenbolê. Kibarî û nezaketa mêr û jinan ya li hember hev gelkî bala wî kişand. Di vegerê da ji jina xwe ra qala kibariya jinên stenbolî kir, got gava mêr êvarê ji kar diçin mal, jinên wan li ber derî pêşwaziyê li mêrê xwe dikin û bi evîneke mezin jê ra dibêjin:
-Delaliyê min wey tu bi xêr hatî, nuha tu qefilî ye, tu westyayî ye...
Yanî bi rengekî sergirtî ji jinikê ra dibêje ji nuha û pê va dema ez hatim mal, dibê tu jî ji min ra wiha bibêjî, filan û bêvan...
Roja din êvarî dema diçe malê sar e, serma ye, berf e, tozan e, ji serma diricife. Jina wî derî lê vedike û fibêje:
-Wîîî mahrûmo, hela zû were hundur, tu weke kûçikan diricifî...

Hema ruhu min bistîne çêtir e
Yê gundî cara pêşî bû ku ji xwe ra cotek solên nû kirîbû. Rabû sola xwe ya nuh kir pê û berê xwe da nav zadê xwe.
Piştî ku gihîşt nava erd baraneke bi zirp dest pê kir, sola wî şil û pil bû, di gerekê geriya. Pir li ber sola xwe ket, nizanîbû çi bike û çawa ji çamûrê xelas bike.
Rabû bi halekeî bêçare destê xwe berbî ezmanan bilind kir û got:
"Xwedêo, ez nuha bêjim bira baran nabare, zadê min ewê neyê, ewê malik li min xera bibe. Û ez bibêjim bira baran bibare sola min a nuh û top ewê bilewite û heram bibe. Hema ya çêtir ew e ku tu ruhê min bigrî û min ji vî halî xelas bikî çêtir e…

Tu bi tirkî dizanî dibê tu fêm bikîQumandarê qereqola gund û Hecî Emîn ne li hev in. Qumandar tim li Hecî û maneyan digere.
Rojekê Hecî Emîn di ber qereqolê ra derbas dibe, tam di wê nabênê da nêzî qereqolê dizire. Qumandar bi tinaz ban Hecî Emîn dike, dibêje:
-Hecî, ma ev kera han çi dibêje?
Hecî Emîn berê xwe dide qumandar û jê ra dibêje:
-Weleh qumadar beg ez bi tirkî baş nizanim loma jî nizanim çi dibêje. Tu bi tirkî baş dizanî, dibê tu jê fêm bikî…