?
Hilbijartinên herêmî qediyan, muxtar, serokên belediyan û azayên meclîsên belediyan mazbatayên xwe girtin û civînên xwe yên pêşî çêkirin.
Gelo meclîs û serokên belediyan civînên xwe bi kîjan zimanî çê dikin, bi kîjan zimanî bi hev ra dipeyivin?
Endama meclîsa belediya bajarekî Kurdistanê Muzeyen Işik xanimê gotiye di civînan da axaftin tev bi tirkî ye. Vê yekê ew nerehet kiriye û ew li dijî axaftina bi tirkî derketiye, gotiye, ”ez jî û hûn jî em tev kurd in, dibè em zimanê xwe di vê sazîyé de bikin zimanè rojane!.
Û du ra jî gotiye hîn ne diyar e, ”Ka ez binêrim an ewê min bikin wek xwe, an jî ezê wan bikim weke xwe!”
Bi dîtina min ev meseleyeke pir cidî ye, dibê di meclîsa her belediyê da li ser vê meselê were axaftin, kesên kurdîzan dibê mesela zimên bigrin rojeva meclîsên belediyan û di vî warî da li gorî şertê her belediyê biryarekê bigrin.
Helbet di meclîsa her belediyê da azaftina bi kurdî ne mimkûn e. Ji ber ku li her derê hemû endamên meclîsên belediyan him dikane hemû ne kurd bin û heger kurd bin jî hemû bi kurdî(kurmancî) nizanibin.
Loma jî li gorî şertan û rewşa endaman dibê her meclîs meclîs di vî warî da biryarê bigre.
Li derên ku herkes bi kurmancî zanibe dibê zimanê civînan kurmancî be. Li dera ku kurmanc û zaza tevlihev bin heger daxwaz hebe dibê herkes bi lehçeya xwe bipeyive.
Û li dera ku di meclîsê da yek ya jî du kes bi kurdî nizanibin dibê ji bo xatirê yek ya jî du kesan zimanê civînê nebe tirkî, yê bi kurdî nizane bira bi tirkî bipeyive û yên din jî bira bi kurdî bipeyive. Hewce kir bira tercuman were bikaranîn.
Yanî li dera ku herkes bi kurdî dizane dibê zimanê civînan bi kurdî be. Dibê meriv ji derekê dest pê bike, dû ra hêdî hêdî ewê rûne, însan ewê fêr bibin.
Netîce li ser vê meselê nepiyivîn ne rast e, dibê ^serokê her belediyê vê meselê bigre rojeva civîna meclîsa û divî warî da biryarekê bigrin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar