Do li meclîsa Tirkiyê li ser mesela kurd rûniştineke dîrokî pêk hat.
Ji avabûna Komara Tirkiyê û vir da ye ev cara pêşîye ku mesela kurd di rûniştineke taybet da bi navê wê hate minaqeşekirin.
Bêguman ji bo kurdan ev yek serkeftineke baş e û dibê parlamenterên kurd vê serkeftina xwe berfirehtir bikin.
Dewleta tirk ev 86 sal in ku li hember miletê kurd siyaseteke înkar, îmha û asîmîlekirinê dimeşîne.
Lê kurdan bi xebat û têkoşîna xwe ya bênabên û bi israr nîşan dan ku ew weke miletên din teslîm nabin û nabin tirk.
Dewletê, heta nuha nedixwest hebûna mesela kurd qebûl bike û loma jî navê ”gelşa kurd, mesela kurd” nedigirt devê xwe.
Birêvebirên dewletê digotin, meseleyeke bi navê ”problema kurd” tuneye, problem aborî ye, problema paşdamayina herêmekê ye.
Lê miletê kurd bi xebat û têkoşîna xwe ya van 30 salên dawî(helbet di vir da rola esasî ya PKK-ê ye)dewlet mecbûr kir ku mesela kurd qebûl bike û li riyên çareseriyê bigere.
Di vê çarçewê da minaqeşeyên do li meclîsê bûn têkçûna siyaseta dewleta tirk ya înkarê û serkeftian miletê kurd e.
Loma jî meriv dikane bibêje ku ji bo kurdan do, rojeke dîrokî û serkeftineke mezin e.
Piştî axaftinên mebûsên kurd yên meclîsa yekê(1920-1923)yên derbarê sînorên Mîsakî Millî û devjêberdanan Mûsilê, ev cara pêşî ye ku mebûsên kurd di meclîsa Tirkiyê da li ser mesela kurd dipeyivin.
Ji ber vê yekê ye ku serokê MHP-ê Bahçelî, di axaftina xwe da bal kişnadiye ser vê yekê û gotiye:
”Di dîroka 89 salan ya parlamentoyê de ev roj rojeke herî bêsiûd e. Emê îro li vir çi nîqaş bikin? Emê awayê perçebûyînê nîqaş bikin? Emê awayê parvekirina dewleta xwe nîqaş bikin? Emê awayê teslîmkirina axa xwe nîqaş bikin?”
Bahçelî rast dibêje, dibê mebûsên DTP-ê, ji axaftinên mebûsê Betlîsê Yûsûf Ziya Beg û mebûsên kurd yên din yên di meclîsa yekem da ku li ser perçebûna Kurdistanê kiribûn nimûne bidana û bigotana we do jî li kurdan neheqî kir û hûn îro jî dikin.
Do îmkana min tunebû ku ez li hemû axaftinên di meclîsê da li ser navê partiyan hatin kirin guhdarî bikim.
Lê bi qasî ku min di çapemeniyê da taqîb kir,wezîrê hundur Beşîr Atalay û Omer Çelîk tiştekî nuh negotine, tiştên heta nuha gotine dubare kirine.
Hal bû hêviya herkesî ew bû ku di vê civîna taybet da hukûmet tiştekî nuh bibêje.
Axaftina serokê DTP-ê ne xerab bû lê zeîf bû, di rojeke wiha da dibê axaftineke hîn dîrokîtir bihata kirin.
Dil dixwest ku di şûna Ahmet Turk da, xatibekî hîn baştir, hîn zanatir, hîn cesûrtir derketa ser wê kursiyê û ji dêlî berger û heyran û qurbanê, derew, sûc û cirmên Komara Tirkiyê yên 86 salan li hember kurdan kiriye yek bi yek raxista ber çavan û dewlet mahkûm bikira.
Mesela kurd li Tirkiyê ewê çareser bibe, dewleta çibike jî pere nake, weke her miletî kurdê jî bigihîjin maf û azadiya xwe.
Lê dîtina wê rojê zûtir ya jî derengtir di destê xebat û jîriya siyasetmedarên kurdan da ye.
DTP çiqasî bi serê xwe be û siyaseta wê jî ji alî kesên erbab ve were maşandin dîtina wê rojê ewê hewqasî nêzîktir bibe.
Û eksê wê jî ewê derengtir bixîne.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar