Serokê HDPê Demirtaş, derbarê xerabûna ”pêvajoya çareseriyê” û destpêkirina şer da tiştekî pir balkêş gotiye.
Demirtaş gotiye, ”necar çû Îmraliyê, maseyek mezin hat çêkirin. Heta odeyek mezin hat çêkirin û makîneyên çay û qahwê jî lê hatin bicîkirin. Lê belê ne em û ne jî dewlet kanîbû here vê odeyê. Heger destûr bihata dayin ji bo çekdanînê Ocalan ewê banga topkirina kongreyê li PKKê bikira. Çima wiha bû em nizanin.”
Esas Demirtaş ji her kesî baştir dizane çima wiha bû, lê dîplomasiyê dike, navê sûcdar û musebîp nabêje.
Lê ew navê wî nebêje jî herkes dizane ew kî ye. Yê nehîşt kes here wê odeya hatibû amadekirin, yê ew mase wergerand, yê nehîşt kes wan makîneyên çay û qahweyê bikar bîne sultanê mezin û serokkomar Recep Tayyip Erdogan e.
Erdogan, piştî hilbijartinê gava dîti ku ”pêvajoya çareseriyê” ya jî ”pêvajoya xapandinê” rayên wî yên di nava kurdan da zêde nake lema nehîşt kes here wê odê, lema ”pêvajo” xera kir û li hemberî kurdan şer da destpêkririn.
Yanî destpêkirina pêvajoyê jî û xerekirina wê jî ji ber hesebê rayên kurd û tirka ye.
Bi destpêkirina ”pêvajoya çareseriyê” jî derdê Erdogan ne helkirina mesela kurd û dana mafên miletê kurd bû, ew li pey rayên kurdan bû û bi xerakirina ”pêvajoyê” jî derdê wî dîsa ray in, îktîdara wî ye ebedî ye. Hêviya xwe kurdan birî, îcar berê xwe da rayên tirkan.
Çimkî hew dikanîbû serî li kurdan û PKKê bigerîne, hew dikanîbû kurdan û PKKê bixapîne.
Dawiya derewan hatibû, ya ewê tiştekî konkret bida PKKê û kurdan ya jî ewê ”pêvajoya çareseriyê” biqedanda, dawî bida têkilî û taktîkên xapandinê.
Wî jî dawî da ”pêvajoya çareseriyê.”
Ji ber ku wekî din tu rê, tu alternatîf li ber wî tunebû. Partiya wî AKP di hilbijartinê da têk çûbû û kursiya wî ketibû tahlûkê. Lema jî dibê dawî li pêvajoyê bianiya û dest bi şer bikira.
Erdogan, ji bo ku rayên kurdan bigre û îktîdara xwe bidomîne ”pêvajoya çareseriyê” da destpêkirin û nuha jî dîsa ji ber vê yekê, lê îcar ji bo ku rayên tirkan bigre ”pêvajo” xera kir.
Demirtaş gotiye, ”necar çû Îmraliyê, maseyek mezin hat çêkirin. Heta odeyek mezin hat çêkirin û makîneyên çay û qahwê jî lê hatin bicîkirin. Lê belê ne em û ne jî dewlet kanîbû here vê odeyê. Heger destûr bihata dayin ji bo çekdanînê Ocalan ewê banga topkirina kongreyê li PKKê bikira. Çima wiha bû em nizanin.”
Esas Demirtaş ji her kesî baştir dizane çima wiha bû, lê dîplomasiyê dike, navê sûcdar û musebîp nabêje.
Lê ew navê wî nebêje jî herkes dizane ew kî ye. Yê nehîşt kes here wê odeya hatibû amadekirin, yê ew mase wergerand, yê nehîşt kes wan makîneyên çay û qahweyê bikar bîne sultanê mezin û serokkomar Recep Tayyip Erdogan e.
Erdogan, piştî hilbijartinê gava dîti ku ”pêvajoya çareseriyê” ya jî ”pêvajoya xapandinê” rayên wî yên di nava kurdan da zêde nake lema nehîşt kes here wê odê, lema ”pêvajo” xera kir û li hemberî kurdan şer da destpêkririn.
Yanî destpêkirina pêvajoyê jî û xerekirina wê jî ji ber hesebê rayên kurd û tirka ye.
Bi destpêkirina ”pêvajoya çareseriyê” jî derdê Erdogan ne helkirina mesela kurd û dana mafên miletê kurd bû, ew li pey rayên kurdan bû û bi xerakirina ”pêvajoyê” jî derdê wî dîsa ray in, îktîdara wî ye ebedî ye. Hêviya xwe kurdan birî, îcar berê xwe da rayên tirkan.
Çimkî hew dikanîbû serî li kurdan û PKKê bigerîne, hew dikanîbû kurdan û PKKê bixapîne.
Dawiya derewan hatibû, ya ewê tiştekî konkret bida PKKê û kurdan ya jî ewê ”pêvajoya çareseriyê” biqedanda, dawî bida têkilî û taktîkên xapandinê.
Wî jî dawî da ”pêvajoya çareseriyê.”
Ji ber ku wekî din tu rê, tu alternatîf li ber wî tunebû. Partiya wî AKP di hilbijartinê da têk çûbû û kursiya wî ketibû tahlûkê. Lema jî dibê dawî li pêvajoyê bianiya û dest bi şer bikira.
Erdogan, ji bo ku rayên kurdan bigre û îktîdara xwe bidomîne ”pêvajoya çareseriyê” da destpêkirin û nuha jî dîsa ji ber vê yekê, lê îcar ji bo ku rayên tirkan bigre ”pêvajo” xera kir.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar