Berê meseleyek...
Rojeke dawiya hefteyê mêrik û jina xwe çûn ber golê, bi nêta ji xwe ra him masiyan bigrin, him jî hinekî bîna xwe vedin.
Mêrik yekî masîgir bû. Sibehan zû radibû diçû masiyan. Bi vê yekê pir dilşa dibû.
Dema mêrik diçû masiyan, jinikê jî ji xwe ra kitêb dixwend.
Sibehekê wek her tim mêrik dîsa rabû çû masiyan. Piştî demek kin destvala vegeriya mal û çû xwe dirêj kir. Wê rojê xwe hinekî bêtaqet his dikir.
Piştî mêrik di xew ra çû, jinik bîstekê ponijî, nizanîbû çi bikira. Bîna wê teng bû. Ji nişka ve biryar da here bi botê hinekî bigere.
Bîstekê bi botê di golê da çû û hat. Nizanîbû çi bikira? Dû ra bota xwe kişand qeraxa golê ji xwe ra dest bi xwendina kitêbekê kir.
Piştî demek kin zilamek bi botekê hat ba wê.
Mêrik jê ra got:
-Roj baş xanim! Ez ji dahîreya trafîka deryayê têm. Tu li vir çi dikî?
Jinikê got:
-Ez dixwînim. Ez bawer dikim ne qedexeye?
Polîsê trafîka deryayê got.
-Li vê herêmê masîgirtin qedexeye.
Jinikê got.
-Ez masiyan nagrim, qey tu dibînî ez çi dikim.
Polîsê trafîka deryayê got.
-Hemû techîzatên masîgirtinê bi te ra heye. Ez mecbûr im te bibim nivîsînghê/buroyê, li wir hûnê meqbûza cezayê xwe bigrin.
Jinikê bi toneke tehdîtkar got.
-Heger tu tiştekî wiha bikî ezê jî ji ber tecawizê li te gilî bikim.
Mêrik bi dengekî matmayî got:
-Min destê xwe bi te nekiriye…!
Jinikê got:
-Rast e, te destê xwe bi min nekiriye, lê aletê te yê tecawizê bi te ra ye.
Li ser vê bersîva jinikê, polîsê trafîka deryayê ziravqetyayî kortika hustuyê xwe xurand û ji ba jinikê bi dûr ket.
Bê guman ne li her dera cîhanê, lê li Swêd, wek polîsê vê çîrokê divê meriv hevza xwe ji jinên swêdî bike. Çend hebên me jî ji ser rê da ketibin jî lê piraniya jinên me hîn hewqasî bêbext û zalim nebûne. Loma jî divê meriv gelkî qedrê wan bigre û wan bide ser serê xwe.
Çend roj berê li Stockholmê jî bûyereke eynî wek vê meseleya min li jor qal kir rû da.
Dengbêjekî bi navê Tîto Ernesto Baltran bi îdîeya 8 sal berê li otêlekê tecawizî keçeke 18 salî kiriye hat mahkimekirin.
Hefteya borî jineke swêdî li Tito Ernesto Baltra gilî kir, got 8 sal berê di dema tûrneyeke wan da Tîto Ernesto li otêlê tecawizî keçikeke 18 salî ya bi wan ra kir.
Di gilînameya xweda dibêje, piştî tecawizê keçik hat ba min û ji min ra got, Tîto Baltra li oda xwe tecawizî min kir. Min û keçikê wê demê neçû lê gilî nekir, lê nuha wîjdanen ez xwe sûcdar dibînim, loma jî lê gilî dikim.
Bi îhtîmaleke mezin nabêna xwediya gilî û Tîto Baltra nuh xera bûye, loma jî nuha lê gilî dike û wî dike qulikê.
Çimkî li Swêd giliyên bûyerên wiha jê ra şahid û delîl nelazim in û tu carî muhrîrî zeman jî nabin, jin kînga bixwaze dikane gilî bike û mêrik bide girtin û derxe hembe mahkimê..Yanî li Swêd ji bo gilîkirinê tu eceleya jinan tuneye.
Xwediya gilî(Maria Lundqvîst) bi çavên serê xwe tiştek nedîtiye, tenê dibêje keçikê ji min ra gotiye. Û Tîto jî dîbêje derew e.Yanî şahid û delîl tuneye, tenê îdîa heye.
Lê dîsan jî piştî 8 salan têr dike ku Tîto Baltran bi vî sûcî bavîjin zindanê û derxin hember mahkimê. Li hin derên din dikane tiştekî wiha ne mimkûn be, lê di vê bûyerên wiha da edaleta Swêd wiha ye.
Tîto Ernsto Baltra tenorekî(dengbêjê operayê) gelkî meşhûr e, 43 salî ye û bi eslê xwe jî ji Şîlîyê ye, ev 22 sal in li Swêd dijî.
Jinika ku li ser navê keçikê(keçik wê demê li ber geda wê bûye) li Tito Baltran gilî kiriye jî artîsteka bi nav û deng e. Loma jî mahkimê di çapemeniya Swêd da gelkî olan da ye. Hewqas olan da ku êdî ez jî mecbûr mam ku ji kurdan ra qalê bikim.
Piştî min bûyer di rojnameyan da xwend min telefonî ”donjiwanekî kurd” kir, nuha êdî kal e, min jê ra got:
-Birako, ez zanim te bi keçên swêdî ra gelek kab avîtine, hûn gelek caran bûne mîvan û mazûbanên hev. Tu bi ya min dikî, tu yê ji xwe ra bireve here hîn dor nehatiye te jî !
Tiştên anîn serê Tîtoyê reben dikanin bînin serê te jî. Hema yek dikane di deftera xwe da bê hemdî li navê te rast were û dû ra jî li wê şevê poşman bibe û here li te gilî bike. Ma tu yê çi bikî?
Keniya got:
-Metirse, ez rût im, li min gilî nakin.
Herçî ez im elhemdulîllah, milyarên min jî hebin nikanin li min gilî bikin. Ji ber ku ne ez tu carî bûme mîvanê wan û ne jî ew bûne mîvanê min.
Loma jî ez her şev bê tirs dikanim serê xwe deynim ser balgiyê xwe û têkevim xewneke bêbinî.
Min got ez îro jî qala teror û zilma tirkan nekim.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar