Erdogan got, ”di micadeleya li hemberî terorê da pûlis û cenderme ewê hîn aktîftir werin bikaranîn û dema walî hewce bibîne Hêzên Bejayîyê yanî leşker
jî ewê têkevin dewrê.”
Bi van beyanên xwe Erdogan nîşan dide ku ew naxwaze mesela kurd bi riyeke siyasî û aştiyane hel bike.
Ew ”şer” dixwaze, dixwaze çend hezar xortên din werin kuştin.
Erdogan dixwaze li hemberî kurdan dest bi şerekî hîn mezintir bike, hemû îşeret vê yekê nîşan didin.
Erdogan çima û ji bo çi ji ni nişkave hewqasî bû merivekî şerxwaz ew jî tiştekî pir xerîb e.
Ne mimkûn e ku li Farqînê kuştina 13 leşkeran bûbe sebebê vê şêla Erdogan.
Herçiqas Erdogan bûyera Farqînê weke sebeb nîşan dide jî lê di rastiyê da ev mahneye.
Hukûmeta AKP-ê berî hilbijartinan, heta meriv dikane bibêje bi tewqîfata KCK-ê dest bi vê ”stratejiya xwe ya nuh” û vî şerê xwe yê mezin yê ”qedandina terorê” kir.
Yanî berê bi tasfiyekirina kadroyên bajaran dest pê kirin û nuha jî di rojên pêş da ewê dest bi êrîşên leşkerî bikin.
Heta meriv dikane bibê ji di vî warî da di nabên wan û Îranê da jî hevkariyeke xurt heye.
Yanî Erdogan ewê tiştên heta nuha gelek caran hatine ceribandin careke din jî biceribîne.
Li ser pirsa rojnamevanekî, ”hûnê midaxeleyî Qendîlê jî bikin?”, Erdogan gotiye:
”Dibê em vî karî ji erbabê wan ra bihêlin. Li hemberî nêta xerab nêta pak êdî ewê tunebe. Stratejiyên pir cuda ewê werin bikaranîn. Bedeal wê çi dibe bila bibe. Di vî warî da em dikevin nava merheleyeke nuh. Dibê medya li ba me be.”
Ji van gotinên Erdogan meriv wisa fêm dike kuew dike weke Seddam Husên li hemberî kurdan emrê qetlîameke mezin, emrê bikaranîna çekên kîmyayî bide.
Ya jî derên ku tevgera netewî lê xurt e bi darê zorê vala bike û hemû kurdên ku ray dane BDP weke êrmeniyan ji Kurdistanê derxe…
Ji ber ku Erdogan, bi dengekî pir bilind û ji xwe bawer qala”hin stratejiyên nuh û şerekî hîn mezintir dike”, dibêje ”bedelê ”şer dibe bila bibe” ewê vê ”stratejiya nuh” têxin praktîkê.
Û di vî warî da ew ketine ”merheleyeke nuh”, loma jî dixwaze ku di vî ”şerî” da çapemenî jî li ba wan be.
Yanî dema ew dest bi êrîş û qetlîaman bikin, dibê çapemenî jî kirinên wan îfşa û rexne neke û piştgiriyê bide wan.
Kurd, PKK û BDP diyalogê û çareseriyeke siyasî dixwazin, lê Erdogan û hukûmeta AKP-ê naxwaze.
Loma jî şerê demeke din jî berdewam be…
jî ewê têkevin dewrê.”
Bi van beyanên xwe Erdogan nîşan dide ku ew naxwaze mesela kurd bi riyeke siyasî û aştiyane hel bike.
Ew ”şer” dixwaze, dixwaze çend hezar xortên din werin kuştin.
Erdogan dixwaze li hemberî kurdan dest bi şerekî hîn mezintir bike, hemû îşeret vê yekê nîşan didin.
Erdogan çima û ji bo çi ji ni nişkave hewqasî bû merivekî şerxwaz ew jî tiştekî pir xerîb e.
Ne mimkûn e ku li Farqînê kuştina 13 leşkeran bûbe sebebê vê şêla Erdogan.
Herçiqas Erdogan bûyera Farqînê weke sebeb nîşan dide jî lê di rastiyê da ev mahneye.
Hukûmeta AKP-ê berî hilbijartinan, heta meriv dikane bibêje bi tewqîfata KCK-ê dest bi vê ”stratejiya xwe ya nuh” û vî şerê xwe yê mezin yê ”qedandina terorê” kir.
Yanî berê bi tasfiyekirina kadroyên bajaran dest pê kirin û nuha jî di rojên pêş da ewê dest bi êrîşên leşkerî bikin.
Heta meriv dikane bibê ji di vî warî da di nabên wan û Îranê da jî hevkariyeke xurt heye.
Yanî Erdogan ewê tiştên heta nuha gelek caran hatine ceribandin careke din jî biceribîne.
Li ser pirsa rojnamevanekî, ”hûnê midaxeleyî Qendîlê jî bikin?”, Erdogan gotiye:
”Dibê em vî karî ji erbabê wan ra bihêlin. Li hemberî nêta xerab nêta pak êdî ewê tunebe. Stratejiyên pir cuda ewê werin bikaranîn. Bedeal wê çi dibe bila bibe. Di vî warî da em dikevin nava merheleyeke nuh. Dibê medya li ba me be.”
Ji van gotinên Erdogan meriv wisa fêm dike kuew dike weke Seddam Husên li hemberî kurdan emrê qetlîameke mezin, emrê bikaranîna çekên kîmyayî bide.
Ya jî derên ku tevgera netewî lê xurt e bi darê zorê vala bike û hemû kurdên ku ray dane BDP weke êrmeniyan ji Kurdistanê derxe…
Ji ber ku Erdogan, bi dengekî pir bilind û ji xwe bawer qala”hin stratejiyên nuh û şerekî hîn mezintir dike”, dibêje ”bedelê ”şer dibe bila bibe” ewê vê ”stratejiya nuh” têxin praktîkê.
Û di vî warî da ew ketine ”merheleyeke nuh”, loma jî dixwaze ku di vî ”şerî” da çapemenî jî li ba wan be.
Yanî dema ew dest bi êrîş û qetlîaman bikin, dibê çapemenî jî kirinên wan îfşa û rexne neke û piştgiriyê bide wan.
Kurd, PKK û BDP diyalogê û çareseriyeke siyasî dixwazin, lê Erdogan û hukûmeta AKP-ê naxwaze.
Loma jî şerê demeke din jî berdewam be…
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar