Lê hîn neqediya ye, dibê em hawirdora xwe baş şirt bikin û kursiyên havînê bicî
bikin. Hêdî hêdî, bi derbekê da nabe.
Me îro çû kulîkên Pelargon kirîn, axa me berê bû.
Me kulîlkên xwe xistin qutîkên wan û li ber derî, pacan bicî kirin. Hewş bêyî kulîlk nabe, gul û
çîçek xeml û şûxa hewşan e.
Min navê Pîneyê bihîstibû,
sê caran çûm wir, bi xwediyê wê ra sohbet kir.
Cara dawî di 26ê gulanê da, rojekê berî hatina xwe ez û xanima xwe, Înan Eroglu
û Lezgîn Kitêbçiyan çûn wir. Me me bi xwediyê wê Remezan ra sohbeteke xweş kir.
Di gerra xwe ya Kurdistanê da min hin dost, dilxwaz û dilnexwazên xwe ji hev gerandin, nas kirin.
Meriv bizanibe kî dost e, kî ne dost e, kî dilxwazê meriv e, kî ne dilxwazê
meriv e baş e. Meriv hin hêvîyên ne rast nake, xeyalşikestî nabe.
Di gerra min da bi sedan kesên, keç û xortên min ew nas nedikirin, telefonî min
kirin, hatin serdana min û civînên min.
Gelek sipas ji bo Mûrad Bayram, Engîn Olmez û hemû keç û
xortên Botan Timesê. Hêvî dikim ciwanên wek wan zana, jêhatî zêde bibin. Hebûna
wan, xebata wan moralê meriv bilind dike, hêviya meriv qewîtir dike.
Gerr û Çavdêriyên Sirgûnekî li Kurdistanê
XXX
Bacon:Tiştên me bi hêz dike ne tiştên em dixun, tiştên em
hezm dikin in. Tiştên me zengîn dike ne tiştên em qezenc dikin, tiştên em
diparêzin. Tiştên me zana dikin ne tiştên em dixwînin, tiştên em di serê xwe da
bi cî dikin.
XXX
Meriv ji bo miletê xwe karek, xizmetek kir ne heceyî
delalan, def û zurnê ye. Hin kes dixwazin ji karê wan ra tim were lîrandin,
pesnê wan tim were dayin.
Dibê meriv karê baş teqdîr bike, lê pesnê zêde ne xweş e.
XXX
Balzac: Însan dişibe nebêt. Eynî wek dara mêwê, him ji pelê
wê, him ji mêwa wê, him jî ji mêwa wê ya hişkkirî kane fêdê bibîne.
Balzac: Heger tu dixwazî bibî efendîyê zanînî, dibê tu bibî
koleyê xebatê.
XXX
Dostên baş, hevalên baş hêdî hêdî kêm dibin. Meriv li ber
dikeve, pê xemgîn dibe, lê nikane rê li ber bigire. Baş kêm dibin, xerab zêde
dibin. Ya jî başên em nas dikin kêm dibin.
XXX
-Dibêjin zeman derbas dibe, lê mixabin, zeman disikine, yê
derbas dibe em in.
-Yên sosinan mezin dikin baran e, ne gurrîna tavan e.
-Qîmeta zemên(wextê) ancax kesê îşê wî heye zane.
Ji kesê tiral ra zeman meman ne muhîm e…
Vêsê zû ji xewneke ne xweş şiyar bûm. Min got Xwedê kir xewn e, ne rast e. Baş e hin tişt xewn in, ne rast in.
Lê hin xewn jî hene meriv dixwaze rast bin.
Mahcirya salan meriv dike wek teyrên koçber, meriv dibe xwediyê du waran, dil di
nabêna du waran da dihere û tê; geh vî warî dixwaze, geh wî warî dixwaze.
Li xerîbiyê, li mahciryê meriv bîriya welatê xwe, bîriya bajarê xwe dike. Li wir, li welatê xwe jî bîriya mala xwe, welatê xwe yê duduya dike.
Ez vêsê wek her tim ji xew zû şiyar bûm(06.00),lê min di xwe ra nedî rabim. Min xwe rast û çep borr kir, dîsa di xew ra çûm. Xewa li mala xwe pir xweş e, meriv jê têr nabe.
Ji germîyana Amedê û Wêranşarê hatim Stockholma bi ewr û baran. Do li
Stockholmê 25 derece germ bû, îro ewr û baran e. Lê 20 derece germ e.
Ez tam 5 heftan li Kurdistanê gerîyam, hema hema min nig di bin xwe va nekir, ji
wî bajarî çûm bajarekî din. Çûm Amedê, Wêranşarê, Mêrdînê, Wanê, Rihayê.
Gelî nas, dost û hevalan û şopînerên min ên ezîz, merheba ji we ra !
Em bîstek berê sax silamet gihîştin mailika xwe. Lê min dilê xwe li Kurdistanê,
di nava keç û xortên hêja da hîşt.
Ez zanim we bîrîya min kiriye, min jî gelkî bîriya we kiriye. Ê vaye em gihîştin hev.
Min Sim-karta telefona xwe wenda kir. Lema ne kanim telefonî kesî bikim, ne jî kes
kane telefonî min bike. Înşela sibe ezê hel bikim.
