Jinikê bi hevala xwe ra sohbet dikir, jê ra qala derewên di medyaya sosyal da tên kirin dikir, got:
-Min wê rojê di Facebookê da profîleke nuh vekir û ji mêrê xwe ra daxwaza hevaltiyê şand. Mêrik tavilê bersîv da min û got ev du sal in wî jina xwe hevdu berda ne, azib e…
Li Wêranşarê di cejnên Remezanê û Qurbanê da û di çel rojiya
miriyan da kulînçe(kulor)dihat lêxistin.
Kulînçe nanekî rûn, şîr, şekir, hêk, reşreşk û cehcehk dikevê, dibe wek
helawiyê, di devê meriv da dihele.
Piştî hevîr çêdibû kulor dihatn çêkirin, ser kuloran yek bi yek dinexişandin, hêk
di ruyê kuloran didan û kuncî bi ser direşandin û di legan û teyştan da dişandin
firnê.
Serokê Amerîkayê Joe Bîden ji serokê Kurdistana Federe Nêçîrvan Barzanî ra nameyek şandiye. Sefîrê Amerîkayê yê Bexdayê Matthew Tueller name îro li Hewlêrê teslîmî Nêçîrvan Barzanî kiriye.
Ev yek xebereke xêrê ye, ji alî Amerîka gaveke mezin û pir muhîm e. Bîdem miheqeq di nameyê da mesajeke pir muhîm daye kurdan. Ev jî kane mesaja piştgiriya serxwebûna kurdan be. Ev îhtîmal êdî ne dûr e.
Kî çi dibêje bira bibêje, serokê Tirkiyê Recep Tayyip Erdogan mêrik merivekî zîrek û jêhatî ye, her kesî îdare dike, bi her kesî ra xweş dike. Kumê hûtik dide serê nûtik, yê nûtik dide serê hûtik û karê xwe dimeşîne.
Tirkiye him endamê NATOyê ye, him mitefikê Rûsyayê ye, ji Rûsyayê fuzeyên
S-400î dikire.
Erdogan him xwe wek dostê Rûsyayê nîşan dide, him jî yê Ukraynayê û di nabêna
wan da dibe kevoka aştiyê.
Meriv di seranserê jiyana xwe da carê tenê extiyar, kal û pîr dibe. Ji bo wê jî dibê meriv heqê umrê xwe(temenê xwe) bide, li gorî umrê xwe tev bigere, bipeyive.
Dibê xelk û alem bibîne meriv ne zarok e, ne yekî/yeka 16-17
salî ye. Cahilîya kal û pîran wek ya zarok û xortan xweş nayê dîtin.
Gerek xelk ji meriv ra nebêje ma qey te porê xwe li êş sipî kiriye ?
Mêrik çû ber ziyaretê, bi dengekî hêdî got:
-Zîyaretê, min gelek caran bi derewa bi te sond xwariye. Min
efû bike !
Ziyaret hat zimên, jê ra got:
Dibê êdî her kurd vê rastiyê fêm bike; ya emê serbixwe bibin, bibin xwedî dewlet, ya jî emê demeke din jî wiha bindest, rezîl û perîşan bijîn û dûra jî hêdî hêdî bibin ereb, faris û tirk.
Hinekên me jî ewê li dinyayê belav bibin, ewê jî bihelin, bibin miletên din.
Wekî din tu rê çareya me tune ye.
Ji bo ku em bikanibjn bibin xwedî dewleteke netewî, wek miletê kurd serbixwe û azad bijîn ji me ra yekîtiyeke netewî lazim e, dibê em yekîtiya xwe çêkin, dibê em dev ji fesadiya hev, dev ji neyartiya hev berdin.
Min ji xwe ra gotibû gava di bloga min da 8 hezar(8000)nivîs temam bûn ezê tiştekî li ser binivîsînim, bi çend gotinan be jî ezê vê îstîkrara xwe ya 15 salan pîroz bikim.
Lê qey min ji bîr kir, çimkî ez her roj bala xwe nadim îstatîstîkê. Min nuha
bala xwe dayê bûye 8033, yanî ji zû da ye min jimara 8 hezarî derbas kiriye.
Min got wey mala Xwedê ava be, wa ye min ev roj jî dît.
Lê ez fêm nakim min çawa kanîbûye 15 salan bênabên dom bikira, hewqas nivîs binivîsiye?
Îro ez, birayê min Fûad, Eyûp Surek û xanima wî em çûn
serdana hevalê xwe yê ezîz Abît Gurses.
Ji zû da bû me min nêt hebû herim serdana wî, lê wer li hev nedihat. Axirê bi
xêra Fûad em îro çûn, me bîstekê sohbet kir, qala rojên borî kir.
Me rewşa wî baş dît, moralê wî li cî bû. Bi dîtina me pir kêfxweş bû. Rûgeşî û optîmîzma wî em jî pir dilşada kirin.
Mêrik bîst sal bû zewicîbû. Nas û dostên wan, mervivên wan
wer bawer dikirin ew pir bextewar in. Dilê hin cîranan dibijiya bextewariya
wan.
Rojekê mêrik ji jinikê ra got:
Îro ez, xanima xwe û birayê xae Fûad daketin Stockoholmê. Bi
xêra mîvanan em jî diherin li bajêr digerin.
Fûad ev çend roj in mîvane me ye me hîn nebirûbû li Stockholmê negerandibû, em
wer li der û dora mala me digeriyan.
Me got îro jî em herin li nava bajêr bigerin, camêr ji Stenbolê hetanîê vir hatiye nabe ez
wî li Stockholmê negerînim.
Lawikê biçûk hinekî bi tirs ji diya xwe ya li ser dîwanê dirêj bûyî ra got:
-Dayê te xêr e, çima te xwe dirêj kiriye, ma tu nexweş î?
Jinikê got:
-Ez îro pir westîyayî me lawê min, ji hal da ketime.
-Ma qey tu pir westiya ye ?
Xortekî yahûdî di zewacê da bêbiryar bû, geh dixwest bizewice, geh nedixwst. Her roj ji Xwedê ra dua dikir, digot:
-Ya Rebî ez tu carî nezewicim ! Heger zewicîm nexapim ! Heger
xapîyam nizanibim !
Heger zanibim guh nedimê !
Tirkiyê di nav 4 salan da herî kêm 650 hezar ereb, tirkmen û malbatên terorîstên Daîşê li Efrînê bi cî kirine.
Dagirkeriyeke hewqasî hovane, hewqasî nazîst li tu derê nehatiye dîtin.
Di nava 4 salan da 600-700 hezar kurd bi darê zorê mecbûrî koçberiyê kirin û 650 hezar ereb û tirkmen li Efrînê bi cî kirin. Ev jenosîd e, tu ferq vê ji jenosîda êrmeniyan tune ye.
Wexta mirina bizinê tê nanê şivên dixwe. Pûtîn jî bi dagirkirina Ûkraynayê nanê şivên xwar, gorra xwe kola. Amerîka, NATO û Yekîtiya Ewrûpayê ewê wî basko bikin.
Tiştê rûs bikin kuştina siwîlan û wêrankirina bajaran e, lê ewê nikanibe Ûkraynayê teslîm bigire. Ûkrayna helbet ewê zirareke pir mezin bibîne, lê ewê qezenc bike, Amerîka, Ewrûpa hemû li pişta Ûkraynayê ne.
Jinikê ji peyê xwe ra got, êvarî mîvanên me hene, bira haya te jê hebe.
Mêrik rabû şemsiyên li kêlek derî giş top kirin, birin
veşartin.
Jinikê got:
-Ma qey tu dibê mîvanên şemsiyan bidizin?
Mêrik got:
Amerîka ji dewleteke wek Çînê ra dibêje, me ambargo daniye ser Rûsyayê, nabe hûn di tu warî da alîkariyê bi Rûsyayê ra bikin !
Tirkiye endamê NATOyê ye lê tevî ambargoya Amerîkayê nabe, tîcareta xwe bi Rûsyayê ra didomîne.
Amerîka tiştê ji Çînê dixwaze ji Tirkiya endamê NATOyê naxwaze, eynî tiştî ji Tirkiyê ra nabêje.
Li gorî vîdeoyeke di medyaya sosyal da belav bûye hin çekdarên afrîqî dibêjin ew amadene bi Rûsyayê ra li hemberî Ûkraynayê şer bikin.
Berî nuha bi çend rojan xebereke wiha ji bo terorîstên Daîşê û îslamî jî hatibû
kirin. Di wê xeberê da dihat gotin Rûsyayê hin şervanên ereb ji Îdlibê birine cepheya
şer.
Pûtîn di axaftineke xwe da gotibû kî
bixwaze ji bo me şer bike emê bi kêfxweşî qebûl bikin.
Serokê Îranê yê berê, mîtomanê patolojîk Ahmedî Nejad
gotiye, welatên mezin, yanî Amerîka û hin welatên Ewrûpayê ”dixwazin Siûdiyê
bikin çar perçe, Tirkiyê bikin sê perçe û Îranê jî bikin şeş perçe”.
Û ji bo ku
ev plana dewletên mezin neçe serî dibê welatên herêmê hevakrî û tifaqa xwe
xurttir bikin.
Bêguman ev vir e bingeha vê derewa Ahmedî Nejad tune ye.
Lê wer xuya dike hin kesan ji vê derewa Ahmedî Nejad a bêbinake bawer kirine.
Amerîkayê, Brîtanyayê, Almanyayê, Fransayê bi beyanan êrîşa Îranê ya ser Hewlêrê şermezar kirine, gotine ewê hertim li pişta hevalbendên xwe bin. Yanî ewê alîkariya kurdan bikin.
Vana gotinên pûç û vala ne, di praktîkê da bi qasî kixsakê jî qîmeta van
beyanan tune ye.
Îran bi beyanan, bi şermezarkirinê natirse, dev ji êrîşên xwe
bernade.
Ji bo ku Îran careke din cesaretî êrîşeke wiha neke dibê bedelekî giran bide, dibê derbeke baş lêkeve.
Terorîstan vêsê berbangê 12 rakêt avêtine ji çend ciyên
Hewlêrê da. Di hedefa terorîstan da Konsolosxaneya Amerîkayê jî heye.
Avahiya
Telewîzyona Kurdistan24ê jî zirareke mezin dîtiye. Tê gotin zirareke canî tune
ye.
Ev karê dewletan e, dewlet li pişt êrîşên wiha ne. Heta li herêmê dewletên terorîst û xwedî çete û terorîst hebin teror nasekine.
2013-12-05
Wek her komele û dezgehekê bêguman dîrokek Komeleya Nivîskarên Kurd li
Swêdê(KNKS) jî heye.
Li ser daxwaza kovara Dîwar, ezê bi kurtî qala dîroka KNKS-ê bikim.
Gelek baş bû ku kovara Dîwar, ev yek kiriye mijara vê hejmara xwe.
Komeleya Nivîskarên Kurd li Swêdê, di destpêkê da bi navê ”Yekîtiya Nivîskarên
Kurd”, di 30-ê nîsana 1989-a da bi însîyatifa Malmîsanij, Cemşîd Heyderî, Hemê
Saîd, Muhemed Muxtedî, Mustefa Duzgun, Şêrgo Bêkes, Xebat Arif û bi
beşdariya 26 nivîskarên kurdên ji her çar perçeyên Kurdistanê li
Stocholmê hate damezirandin.
2016-02-29
Merheba Zekî!*
Min li ser xwe çend tişt li hev
ragirtin. Bi wan ra ez çend lînkên hevpeyvînên bi min ra çêkirine jî ji te ra
dişînim. Tu dikanî li wan jî binêrî.
Lê heger hûn dixwazin hin tiştên din jî bipirsin, wê demê pirsên xwe bişînin ezê bersîvê
bidim.
– Ez ji Wêranşara qeza Ruhayê me. Li wir di sala 1950î da hatime dinê û heta 30 saliya xwe li wir jiya me. Û ev 36 sal in jî li Swêd dimînim.
Serokê CHPê Kemal Kiliçdaroglu du roj berê çû Diyarbekrê, ji kurdan ra reqlama partiya xwe kir.
Hin kurd qedir û qîmetê didin Kemal Kiliçdaroglu, ji bo kurdan hêviyekê jê
dikin. Meriv matmayî dimîne.
Kilaçdaroglu eslê xwe înkar dike, dibêje ez tirk im. Meriv qedir nade merivekî wiha û hêviyekê jê nake.
Bi qasî ku serok û berpirsiyarên Amerîkayê û Yekîtiya Ewrûpayê ji Recep Tayyip Erdogan û ji tirkan ditirsin ji tu serok û dewleteke din natirsin.
Mişk çiqasî ji pisikê ditirse, serokên Yekîtiya Ewrûpayê û Natoyê jî ji Erdogan
û ji tirkan wer ditirsin.
Ji bo wê jî Erdogan çi dike Amerîka, NATO û Yekîtiya Ewrûpayê wî îdare dikin, newêrin dengê xwe bikin, çav
û guhên xwe ji kirinên wî ra digrin.
Sosireta giran, serokê Tirkiyê Erdogan bûye hewariyê aştiyê û ketiye nabêna Ûkraynayê û Rûsyayê, dixwaze wan li hev bîne.
Tirkiyê erdê kurdan û çend welatan dagir kiriye, bi hezaran esker û çeteyên Tirkiyê li
Qibrisê, li Sûriyê, li Îraqê, li Kurdistana başûr û rojava henne.
Lê dîsa jî kes wek Rûsyayê li dijî Tirkiyê dernayê,
ambargoyê danîne ser, dest danîne ser mal û milk û pereyên Tirkiyê û Erdogan. Gelek wezîrên ewrûpî nuha li Antalyayê ne, bi tirkan ra xweş bêş dikin.
Bivê nevê, bê haya me em di bin tesîra zimanê tirkî da, sentaksa
tirkî da dimînin.
Kurdên başûr û rojavayê Kurdistanê di bin tesîra erebî da û yên rojhilat jî di bin tesîra farisî da dimînin.
Kurdên li Ewrûpayê jî di bin tesîra zimanên din da dimînin.
Em çi bikin jî em nikanin sedîsed rê ber vê tesîrê bigrin.
Lê heta ji destê meriv tê dibê meriv hay ji vê tesîrê hebe û gava pê hesiya
rast bike.
Mesela hin kes di maneya hezkirinê da, hezkirina ji tiştekî bi kurmancî dibêjin
filan tişt ”xweşa min çû”. Yanî min jê hez kir, kêfa min jê ra hat, min eciband,
bi dilê in bû.
Bi rastî min hiş berda ye, belkî xirifî bim. Pêr min ji xanimê ra got, xanim tu zanî sibe ne dusibe roja wefata Aslan Kaya (Mehmet Kaya)ye, hindik mabû min ji bîr bikira. Nuha ji nişka ve hat bîra min.
Wê jî got baş bû te bi bîra min xist, lê man e meha pêş me ye? Min digotr belkî
9ê nîsanê ye.
Min got na na, 9ê adarê ye.
Îro me herduyan da dû hev, me berê xwe Strandkyrkogarden, em çûn ser gora wî.
Dibêjin rojekê pezkûvîyekî tî çû ser kanîyekê ji bo ku avê vexwe, tîna xwe bişkîne. Li ser kanîyê sekinî û li refleksê(eksê, sûretê) xwe yê di avê da temaşe kir.
Ew bi kuloçê xwe yên mezin serbilind bû, lê ji nigên xwe yên ziravokî qet hez nedikir, jê nefret dikir.
Lawê yekî koşkar xwendibû, bûbû generalekî baş. Rojekê di civînekê da bala xwe dayê generalekî din paşgotiniya wî dke, bavê wî biçûk dibîne, dibêje ew lawê koşkarekî ye.
Generalê lawê koşkêr dageriya ser, jê ra got:
Hin berpirsiyarên emerîkî ji medyayê ra gotine Rûsyayê gelek çete û terorîstên sûrî birine Ûkraynayê qada şer ji bo ku bi wan çeteyên ereb şerê nava bajaran bidin kirin.
Jixwe bi hezaran çeteyên çeçen ev hefteyeke bi rûsan ra li hemberî ûkrayniyan di şer da ne. Serokê Çeçenîstanê Kadîrov hin vîdeyên leşkerên xwe belav kir. Yanî beşdariya çeçenan rast e, vîdeo hene.
Bawer bikin êdî ez bi zor xwe radigrim, ji derdê hin kesan hindik maye ez dev ji nivîsîndinê berdim, bibêjim bavo ev kar ji min ra nelazim e û ji xwe ra li malika xwe rûnim û rehet bikim.
Di kurmancî da gelek devok û sînonîm hene, hin tişt, hin gotin hene
çend sînonîmên wan hene, li her herêmekê bi hawakî tê gotin.
Her kes her
sînonîmê, her devokê nizane. Ji hin kesan wetnê devoka wî ayeta Quranê ye,
ew tenê rast e, sînonîmên din giş şaş in, lema jî dibê her kes wek ew dixwaze
binivîsîne, peyvên, sînonîmên devoka wî bi kar bîne.
Kûçik û dîk bûbûn destbirakên hev û bi hev ra wek du bira dijiyan. Bi hev ra dikirin, bi hev ra dixwarin û bi hev ra digeriyan. Kûçik dîk ji heywanê kûvî baş diparast.
Rojekê dîsa bi hev ra çûn geriyan. Dema bû êvar, dîk derket ser darê, li wir
lûsiya. Kûçik jî çû di nav deviyên bin darê da ket û di xew ra çû.
Bi berbanga sibê ra wek her tim dîk dest bi bangdanê(bi azandanê) kir.
Ethem Sancak erebekî milyarder e, zilamekî Erdogan ê pir sadiq e. Meriv kane bibêje qasa Erdogan ya bi dizî ye. Ji bo Erdogan ew zengîn kiriye, got ”dilê wî ketiye Erdogan.”
A vî evîndarê Erdogan li Moskowayê di telewîzyoneka rûsî da dagirkirina Ûkraynayê parastiye, gotiye:
”Di mesela Rûsya-Ûkraynayê da sûcdar NATO ye. NATO ji berê da qansêr e, girêk e, tumor e.
Yê piştgiriya terorîstan kir, di sala 2016a da xwest darbeyeke leşkerî bike
NATO ye.
Welatên Rojava çi ambargoyê deynin ser Rûsyayê jî serokatiya Tirkiyê ewê tevî ambargoya
nebe.
Serokê Rûsyayê Pûtîn nêta xwe ya rastîn îro eşkere kir, got ”ûkraynî û rûs
yek milet e û welatekî bi navê Ûkrayna tune ye. Ûkraynî rûs in û bêhemdî riya
xwe şaş kirine.”
Lema jî mêrik dibêje Ûkrayna ya me ye.
Wele tirk jî ji me ra dibêjin em "yek milet in",
hûn kurd tirkên çiya ne, em jî tirkên bajaran in. Pûtîn jî dixwaze ûkrayniyan
bi tank û topan bike rûs.
Yanî mesela Qirmê û Donbasê demagojî bû, hedefa wî ji destpêkê girtina Ûkranyayê bi tevayî bû, di axaftina xwe ya îro da ev hedefa xwe eşkere kir.
Hin kurd di mesela paşnavên tirkî yên gelkî ne xweş û bîna
irqçîtiya tirkî jê difûrin xemsariyê dikin, paşnavên xwe yên gelkî ne xweş û pantirkîst
naguherin.
Wek kurd meriv çawa kane bi paşnavê "Turk, Ozturk, Turkoglu, Turkdogan" bijî meriv fêm nake. Meriv çawa pê nerehet nabe ?
Berê bêhaya me ew paşnav li me kiribin jî meriv kane biguhere, tu kes ne mecbûr e heta û heta wan paşnavên tirkî yên ne xweş li ser xwe bihêle.
Yê zabit ji hevalê xwe ra got:
-Piştî 40 salî min fêm kir jiyana leşkeriyê ne li gorî min
e.
Hevalê wî got:
-Ê dema te fêm kir te çi kir?
Dîmenên telewîzyonan hêsir bi çavê meriv dixîne.
Ji ber ku Pûtîn xurt e, eskerên wî pir in, sîlehên wî yên talûke hene kes newêre here hawara ûkranîyan, dinya li wahşetê temaşa dike.
Hin kurdên me ji ereb û tirkan fêrî teoriyên komployê bûne, bi rengekî pir samîmî, wek navê xwe ji teoriyên komployê bawer dikin û bi şiklekî cidî jî diparêzin.
Li gorî wan xwedêgiravî Amerîkayê, Fransayê, Alamnyayê, NATOyê û Yekîtiya
Ewrûpayê Pûtîn xapandine, ew tahrîk û teşwîqî vê êrîşî û dagirkirina Ûkraynayê
kirine.
Heger ne ev tahrîk û teşwîqa Amerîka û Yekîtiya Ewrûpayê bûya Pûtîn tiştekî
wiha nedikir.
