Dibê meriv tu carî baweriyê bi neyarê xwe neyne

Yek, dibê meriv tu carî baweriyê bi neyarê xwe neyne. Kî dibe bira bibe, dibê meriv tim li xwe miqatebe û tim bi tedbîr be. Dibê meriv tim îxanetekê, pûştiyekê, bêbextiyekê, qeleşiyekê ji neyarê xwe bipê.
Heger PYD wiha bifikiriya Daîşê û tirkan nikanîbûn ev qetlîam li Kobanê bikirana.
Lê PYDê baweriya xwe bi tirkan û bi Artêşa Azad ya Sûrî anî û wan jî kurd wiha ji paşda xencer kirin.
Bi îhtîmaleke pir mezin Tirkiyê Gorra Silêman Şah ji bo qatilên Daîşê wek şargeh bikar anîne, ew li wir top kirine û dû ra jî wek leşkerên tirk birine nava Kobanê.
Di warê leşkerî da baweriya bi dijmin tahlûkeyeke pir mezin e û dikane bibe sebebên trajediyên ji hîn mezintir.
Dibê em ji ereban ra bibêjin hûn li mala xwe, em li mala xwe, hûn xwe, em xwe biparêzin û hûn jî xwe biparêzin.
Heger YPGê ereb tevî xwe nekirana, bawerî bi tirkan û ereban(Artêşa Azad ya Sûrî) neaniya felaketa Kobanê nedihat serê kurdan.
Hewcedariya PYDê ebeden bi çend şervanên ereb tuneye, bi sedhezaran şervanên kurd di bin emrê wan da ne.
Heger YPGê ji ereban ra bigota bira, hûn mala, xwe, gundê xwe, welatê xwe biparêzin û em jî mala xwe, gundê xwe û welatê xwe biparêzin.
Lê em dikanin bi hev ra hevkariyê û tifaqê bikin. Bes ewlekariya xwe, parastina xwe em tu carî teslîmî we nakin. Hûn jî teslîmî me nekin.
Dema meriv parastina xwe teslîmî ereban bike, sedîsed baweriyê pê bîne felaketên wiha ewê hertim werin serê me. Rih dibe bihost dijmin nabe dost, dijminên bavan nabin dostên lawan.
Dibê ev felsefeya me be.