Ev çend car in Newroz TV min vedixwîne programê lê li hev nayê ku ez herim. Carê, mîvan hebûn, carê em diçûn mîvaniyê, cara dawî jî ez emeliyat bûbûm, loma jî nikanîbûm biçûyama.
Dema do li min geriyan û gotin heger wexta te hebe sibe were.
Min got heyran baş e, îcar ezê werim û ez îro çûm beşdarî programê bûm.
Program li ser operasyonên dewlewtê yên li dijî BDP-ê bû. Me li ser sebebên operasyonan, hukûmet çima wiha dike û dibê kurd çi bikin, hinekî sohbet kir.
Nazmî Gur jî ji welêt bi riya telefonê beşdarî programê bû, wî jî qala zulma li ser kurdan û terora hukûmeta AKP-ê kir.
Di programê da Serkan ji min pirsî, got hukûmet çima hewqasî bi şîdet diçe ser kurdan û hewqasî însan digre?
Tiştê min li wir got, ez li vir jî bibêjim, bi baweriya min, ji ber ku hukûmet naxwaze tu mafekeî bide kurdan ya jî ji “tiştên dayî” (!) zêdetir mafekî bide kurdan lomna.
Hukûmet dibêje "tiştê" min daye we, weke TRT6-ê û destûra qursên zimanê kurdî, ji sere we zêdetir e û ji me tiştekî zêdetir nexwazin.
Îcar PKK jî bi van "mafan" (!) nayê serî loma jî mesela hel nabe.
Hukûmetê wisa hesab dikir ku bi van tawîzên dane û bi hin mafên ku îro fiîlî çêbûne kurdên qîma xwe bînin û qefle bi qefle bibin hevalên AKP-ê û hêdî hêdî ewê PKK-ê û BDP-ê jî zeîf bikin û bi demê ra biqedînin.
Lê hukûmetê dû ra dît ku wiha nabe, kurd bi van tawîzên taktîkî naxapin, kurd bi kêmanî mafên xwe yên netewî, qebûlkirina nasnameya xwe û perwerdeya bi zimanê xwe dixwazin, kurd dixwazin van mafên wan di qanûna esasî da cî bigrin û mesela PKK-ê bi hawakî were helkirin.
Lê hukûmeta AKP-ê ji bo danan van mafan hîn ne amadeye, hukûetm hîn ne amadeye ku kurdan nas bike û mafên wan bide.
Loma jî hukûmet ji dana wan mafên biçûk jî meriv dikane bibêje ku poşman bû û dîsa vegeriya siyaseta dewletê ya klasîk, înkar û îmhayê, girtin, kuştin û terorê.
Û heger ev teror, netîceyeke li gorî dilê hukûmetê bide, hukûmetê di rojên pêşda jî vê siyaseta xwe ya şîdetê bidomîne.
Lê dema kurd gavê paşda navêjin û ji ber hevda nekevin, ewê paşda vekşin. Vê şîdetê û terorê heta û heta nikanin bidomînin.
Yanî, ew hêviya ku hukûmetê mesela kurd bi riyeke demokratîk çareser bike vala derket.
Hukûmet nuha dixwaze mesela kurd li gorî xwe yanî bi riya şîdetê, girtin û kuştinê biqedîne, yanî tevgera kurd ya netewî bi şer û terorê ji ortê rake.
Çareseriya ku nuha di rojve AKP-ê da ev e.
Heger hekûmetê bi rastî jî bixwesta mafê kurdan yên netewî bide wan, ewê li hemberî kurdan ev teror nemeşanda, ewê 5 hezar BDP-yî navête zinadanan û ewê di şer da wiha israr nekira.
Yanî hukûmet roja ku bixwaze mafê kurdan bide ewê şer rawestîne û mesela kurd hel bike. Lê ji ber ku naxwaze hebûna kurdan di resmiyetê da nas bike, loma jî riya şer hilbijartiye.
Heger şer neke wê demê dibê bi kurdan ra rûne û mafên wan yên netewî qebûl bike.
Ji ber vê yekêye ku dixwazin weke ceza xaniyên malbatên zarokên kurd yên beşdarî çalakiyan dibin hilweşînin, ceza bidin malbatên wan, zarokan ji dê û bavên wan bistînin, hezar meleyên kurd bigrin kar.
Yanî ne bi tedbîrên siyasî, bi tedbîrên pûlîsiye, bi bertîl û ruşwetên babet babetî PKK, BDP-ê û mesela kurd biqedînin.
Bi gotineke din, hemû mesele miheqeq qedandina PKK-ê û BDP-ê û teslîmgirtina kurda ye, ne çareserkirina mesela kurd e.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar