Gul li Amedê gotinên Erdogan dubare kir

Min nuha bîstekê li axaftina Abdullah Gul ya li Amedê guhdarî kir. Piştî çend deqîqeyan min hew tehamul kir.
Axaftineke vala, bêmane û ji serî heta dawî demagojiyek basî, pir bêqalîte bû.
Wek sûcdarekî li mahkimê bixwaze sûcê xwe bincil bike, lê dikir nedikir nikanîbû cumleyek xweş, ya bawerdar li hev ragire.
Bi deqîqeyan bi rengekî vala demagojî kir, bêserûber, bêmane peyivî, dirêj kir û dirêj kir.
Ji sûret û çavên guhdaran aciziya ji axaftina wî baş xuya dikir, kîn û nefreta li hember hin gotinên wî ku dihatin înkara miletê kurd ji çavên hin kesan xuay dikir.
Ji ber ku Gul ya dilê xwe nedigot, loma jî nizanîbû çi dibêje, wek sûcdarekî ku bi axaftinên vala bixwaze guhdaran bixapîne peyva xwe dirêj dikir…
Bi tebesumeke xaf dîsa şîret li kurdan kir, got, giran bin, biaqil bin, teşxelê dernexin, dewletê nerehet nekin, netirsînin. Em hemû birayên hev in….
”Ev welat yê me hemûyan e. Em hemû hemwelatiyên sinifa yekem in û emê wiha jî bimînin. Weşana radyo û telewîzyonê dibe. Li vî welatî herkes dibe her tişt, dibe serokkomar. Kurd li Stenbolê,li Îzmîrî, li Anqerê bicî dibin, dikanin her karî bikin û bibibn her tişt. Ev nîmeteke, dibê em qedrê wê bizanibin.”
Di derbarê zimên da jî Gul got, ” Zimanê resmî yê komara Tirkiyê tirkî ye. Ewê wiha dom bike. Her wisa zimanê dewletê û yê dezgehên mehelî jî tirkî ye.”
Ev mesaj têra kurdan dike…
Yanî perwerdeya bi zimanê kurdî ji bîr bikin, wek Kiliçdaroglu got, kurd dikanin li mal û di nabêna xwe da bi kurdî bipeyivin...
Gul ev dîtina leşkeran, ya AKP-ê MHP-ê û CHP-ê li Amedê dubare kir...
Esas ji bo ku viya bigota ne hewce bû biçûya Amedê, kurd ji berê da vê dîtina dewletê û hukûmetê dizanin...
Min ji xwe ra got, Xwedê sebrê bide kesên li wir, gelo nuha Osman Baydemir û kurdên din çi his dikin, çawa dikanin bi deqîqeyan li axaftineke hewqas vala guhdarî bikin?
Min pê l ibişkoka komandayê kir û kanal girt, çimkî nedihat kişandin.
Îcar berê çyqasî peyivî bû,çi gotibû, dû ra çiqasî peyivî, çi got ez nizanim, lê beşê min lê guhdarî kir qedestrof bû.
Ji xwe dema nasnameya kurd, perwerdeya bi zimanê kurdî, navê Kurdistanê, ala kurdî, îdareyeke kurdî qebûl neke, ma deşil ewê bikanibe çi bibêje ku?
Loma jî axaftin dibe wek îşkenceyeke psîkolpjîk, nayê kişandin.
Bi kurtî, beşê min lê guhdarî kir întîbayeke pir ne xweş li ser min hîşt, lê heger dû ra tiştekî girîng gotibe baş e.
Ez bawer nakim, bes dîsa jî dibêjim, dêvî dikim ku gotibe…
Ji xwe ne rast e ku Gul, tiştekî ji Erdogan pêşdatir bibêje, hêviyeke wiha xeyaleke beradayî ye…