Piştî êrîşa HPG-ê ya ser qereqola Bêzelê, serokên tirkan yên kev û nuh, bi hukûmet û mixalefeta xwe ve di êrîş û tehdîtkirina kurdan da bi hev ra ketine pêşbaziyê(pêşbirkê), ji bo êrîşa ser Kurdistana Federe xwe di ber hev ra dikin, dibêjin “divê bakurê Îraqê ji coxrafiya dijmin were derxistin.”
Serokkomarê Tirkiyê yê kevn û aqilmendê dewleta kûr Suloyê Şivan(Suleyman Demîrel)jî îro fortek da xwe û wî jî kurd tehdît kirin.
Demîrel di axaftina xwe da got, “piştî êrîşê axaftin heqê min e” û dû ra jî wiha tirs di kurdan firand:
“Kes nikane Tirkiyê perçe bike. Ev ne mimkûn e. Bedelê perçenekirina Tirkiyê çibe ev milet amadeya wî bedelî bide. Ez kesî tehdît nakim, ez li gor menfeeta her kesî tiştekî dibêjim. Gotina vê yekê dikeve ser milê min, loma ez dibêjim. Hîn rê nêz e werin aqilê xwe bidin serê xwe.”
Baykal, Bahçelî û Erdogan jî di axaftinên xwe da eynî tehdît kirin, wan jî got “kes nikane Tirkiyê perçe bike.”
Demîrel dû ra got, “bûyera serê Tirkiyê ne teror e, perçekirina welêt û avakirina dewleteke serbixwe ye.”
Ecêb e, tirkan heta nuha bi zanetê sebebê rastîn yê têkoşîn û liberxwedana kurdan eşkere nedikirin, digotin “teror”, lê Demîrel îcar wa ye qebûl dike û dibêjee mesele serxwebûna kurdan e.
Ev yek jî tê wê manê ku êdî medelê pir cidî dibînin û pir ditirsin. Ne xwe zû bi zû nabêjin mesle ne “teror” e.
Sibe li meclîsê ji bo dirêjkirina tezkerê ewê minaqaşe bibe. Leşker dixwazin tezkereya ku destûrê dide êrîşa artêşa tirk ya ser Kurdistana Federe saleke din were dirêjkirin.
Hukûmet dibêje leşker çi bixwazin em di emrê wan da ne û mixlafet jî dibêje, ji bo êrîşa ser “bakurê Îraqê” emê ji tezkereyê ra bibêjin erê.
Yanî di mesela êrîşa ser kurdan da di nabêna leşlker, hukûmet û mixalefetê da tu dubendî tuneye.
Serokên hemû partiyan îro di civînên grûbên xwe yên parlamentoyê da axaftinên pir ajîtatîv kirin û Kurdistana Federe hedef nîşan dan, xwestin ku artêş zûtirîn wext here têkeve nava axa Kurdistana Federe, hukûmeta Kurdistanê biguherîne û li wê derê herêmeke tampon çêbike.
Baykal û Bahçelî ev yek vekirî gotin, Erdogan jî dibêje leşker û pûlisên me ji hukûmeta me çi bixwazin emê wiya bikin.
Yanî meriv kane bibêje ku di mesela êrîşa ser kurdan da hukûmet û mizalefet hemfikir in.
Li Îraqê hilbijartinên herêman nêz dibin, mesela Kerkûk û madeya 140-î li ber helbûnê ye û kurd û ereb jî hêdî hêdî berbî lihevkirinekê ve diçin.
Ev yek tirkan nerehet dike. Loma jî dixwazin maneyekê bibînin, teşxeleyek derxin û têkevin axa Kurdistana Federe.
Ji bo ku Kerkûk bi Kurdistanê va neyê girêdan, heger ji tirkan ra biserife ewê teşxeleyekê derxin.
Tirsa wan şêla Emerîka ye. Divê Emerîka destûrê bide wan.
Lê hilbijartinên Emerîka jî nêz dibin, dixwazin di vê valahî û qerembolê da carê xwe tecrûbe bikin.
Bi kêmanî nêta wan ev e.
Gotinek heye, dibêjin mêrê qels du caran şer dixwaze, tirk dixwazin careke din xwe biceribînin.
Yanî dil heye, lê taqet heye ya na ew hîn ne diyar e.
Wek me got, tezkere sibe diçe meclîsê û ewê were qebûlkirin. Bi tezkerê dixwazin çavsoriyê li kurdan bikin û pê wan bitirsînin.
Erdogan di axaftina xwe ya îro da vekirî dibêje:
“Sibe ewê li ser tezkereyê were axaftin.Meclîsa me ew îradeyeke mişterek têxe ortê. Ez hevalan dawetî civî heyeta giştî dikim. Emê tezkereyê saleke din dirêj bikin.”
Yanî tezkere ewê were qebûlkirin. Lê ewê êrîş bikin ya na ew tiştekî din e.
Li alî din leşker bi vê jî nayên serî, dibêjin li Kurdistanê demokrasî, maf û azadiya însanan pir zêdeye, dixwazin ev yek kêm bibe û ji nuh ve urfî îdareya leşkerî were îlankirin.
Û hukûmet û mixalefet jî DTP-ê bi girtinê û parlamenterên wê jî dîsa weke berê bi zandankirinê tehdît dikin.
Mimkûn e bikin jî. Çimkî hilbijartinên mehelî nêz dibin. Heger bibînin DTP ne zeîf e û dîsa ewê gelek belediyan bigre, ewê “çêyiyekê” jê ra bifikirin.
Di van şert û mercên pir giran da, di van êrîşên hovane da tek çareyek kurdan heye, ew jî dostanî, hevkarî û yekîtiya kurda ye.
Divê kurd ji herdemê bêtir hêzên xwe bikin yek, piştgiriyê bidin hev û Kurdistana Federe bi tenê nehêlin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar