Kurd şehîdên xwe ji bîr nakin

Berî nuha bi 20 salan, di 13 temûza sala 1989-an da Serokê PDK-Îranê Dr. Abdulrehman Qasimlo û 2 hevalên xwe, li paytexta Awusturya li bajarê Wîyanayê ji alî Rejîma Komara Îslamî ya Îranê ve bi bêbextî û hovîtiyeke mezin hatin şehîdkirin.
Di vê êrîşa rejîma meleyan da li gel têkoşer û kurdperwerê mezin Dr. Abdulrehman Qasimlo, berpirsiyarê PDK-ê yê Ewrûpa Ebdulah Qadirî û dostê Qasimlo Dr. Fazil Resûl jî jiyana xwe ji dest dan.
Piştî cînayetê ji kesên ku kemîn danîbûn 2-3 kes ji alî pûlisên Awusturî va hatin girtin, lê dûra hemû jî hatin berdan û teslîmî dewleta Îranê kirin.
Ji ber ku kurd miletekî bêxwedî ye, kesekî li ser wan bixeyide tuneye loma jî dewleta Awusturya zêde bi dû qatil û hevkarên wan neket û rê da ku birevin û herin xwe bigihînin Îranê.
Dewleta Awusturya edalet bi peran firot, loma jî nexwest ji bo kurdên bêxwedî û bêpişt nabêna xwe bi Komara Îslamî ra xera bike.
Heger dewleta Awusturya bixwesta dikanîbû qatil û hevkarên wan berneda û kesên li pişt bûyerê derxista.
Ji bo ku tevgera kurd ya netewî li Kurdistana Îranî ji hêz da bixin û têk bibin, Refsencanî û Xameney ji bo kuştina Qasimlo emir dan qatilên xwe û ev cînayeta hovane pêk anîn.
Ji ber ku Refsencanî û Alî Xameney dizanîbûn ku Dr. Qasimlo ji bo xebat û têkoşîna gelê kurd serok û şexsiyetekî çiqasî mezin û girîng e.
Loma jî biryara qetilkirina wî dan û ji ortê rakirin
Faris, ji dema dewleta Safawî bigre heta bi roja îro gelek caran destê xwe di xwîna kurdan gerandin, ji navêrakirina serokên kurdan tim bûye siyaseteke farisan ya esasî.
Ji Emîrxanê Lepzêrîn bigre heta bi Simko, ji Qazî Mihemed bigre heta bi Qasimlo û Dr. Sadiqê Şerefkendî, farisan gelek serok û rêberên kurdan kuştine û dane kuştin.
Ji roja meleyan dest dane ser hukum û virda, Îranê li der û li hundur bi hezaran însan dane kuştin.
Û dinya jî çavê xwe ji van cînayetên Rejîma Îslamî ra digre, çimkî petrol û perê meleyan heye, loma jî mêzîna peran ji ya edalet û demokrasiyê girantir dikşîne.
Kurd, Dr. Qasimlo û hemû şehîdên xwe tu carî ji bîr nakin, wan di xebat û têkoşîna xwe ya ji bo azadî û serxwebûnê da didin jiyandin...