Spîndar û lema kundur

Li kêlek spîndareke bilind lemeke(ajke, filîzeke)kundura jî serê xwe ji bin erdê derxistibû. Bi hatin û pêşketina buharê ra lemê xwe li spîndarê piçikand û roj bi roj bilind bû. Bi tesîra baranê û rojê pir zû dirêj bû, di demek kin da çû gihîşt serê spîndarê. Rojekê ji spîndarê pirsî, got:
-Dara delal, ma di çend mehan da tu hewqasî dirêj bû?
Spîndarê got:
-Di deh salan da.
Lemê kulîlkên xwe li ba kirin, keniyaye û got:
-Di deh salan da ? Ez di du mehan da bi qasî te dirêj bûm.
Spîndarê zêde dirêj nekir, got:
-Rast e.
Roj derbas bûn, buhar û havîn qediyaye û bayê payizê yê sar dest pê kir. Lema kundur qefilî, dû ra pelên xwe weşandin. Û bi zêdebûna sar û sermayê ra hêdî hêdî berbî jêr ve daket. Dû ra bi endîşe ji spîndarê pirsî:
-Spîndara delal, ma çi bi min tê?
Spîndarê got:
-Tu dimrî !
Lema kundur got çima?
-Ji ber ku te xwest pir zû bilind bibî. Bilindayiya ez di deh salan da gihîştibûmê te xwest tu di du mehan da bigihîjê loma.
Hûnê bibînin tiştê hat serê lema kundur ewê were serê serokkomar Erdogan jî.
Ev yek qanûneke xwezayê ye.