Parlamenterê BDP-ê yê Colemêrgê Adil Zozanî, dîsa li ala
tirk xwedî derketiye û gotiye ancax ew dikanin ala tirk bilind bikin.
Diyar e Zozanî ji wê ala ku gelek caran di xwîna kurdan geriyaye pir hez dike, loma jî mêrik wek tirkekî evîndarê ala xwe gotiye:
”Heta nuha bi darê vê alê serê me şikandin. Lê belê ancax em dikanin ala vî welatî biparêzin û bilind bikin. Ew ala ku diket erdê û bi darê wê serê me dişkandin, êdî li Tirkiyê ewê bi ala tifiqa gelan be. Ne ala serdestan, ewê bibe ala xwediyên xwe yên rastîn.”
Wek tê dîtin, di serê Zozanî da, di dilê wî da ne ala kurd heye û ne jî Kurdistan, loma jî mêrik bi rehetî û bi kêfxweşî dibêje, ” ancax EM dikanin ala vî welatî biparêzin û bilind bikin.”
Ked û rayên kurdan li te heram be, tu ne layiqî rayên gelê kurd û yên dê û bavên şehîdan î.
Zozanî bîr nabe, heta ew nibe xwedî ala kurd, bi darê ala tirk ewê serê wî û yên zarokên gelên tim wî werin şikandin. Heger em dixwazin bi darê ala tirk serê me neşikê, dibê em kurd jî bibin xwedî al.
Heger piçek hestên kurdayetiyê û şiûrê netewî bi Adil Zozanî ra hebûya, li ciyê rehetiyê wek tirkekî nîjadperest hewqasî bi evîn û bi hurmet qala ala tirk nedikir.
Esas Zozanî dibêne parlamenterê BDP-ê, ya yê AKP-ê ya jî yê CGP-ê bûya. Ji ber ku mêrik ne wek parlamenterekî kurd, wek parlamenterekî tirk qala ala tirk dike. Tu dibêjî belkî ev karê wî ye.
Dibê ciyê kesên wiha êdî di nava BDP-ê da tunebe. Dibê kurd êdî rayên xwe nedin kesên wiha, yên hewqasî evîndarê ala tirk.
Diyar e Zozanî ji wê ala ku gelek caran di xwîna kurdan geriyaye pir hez dike, loma jî mêrik wek tirkekî evîndarê ala xwe gotiye:
”Heta nuha bi darê vê alê serê me şikandin. Lê belê ancax em dikanin ala vî welatî biparêzin û bilind bikin. Ew ala ku diket erdê û bi darê wê serê me dişkandin, êdî li Tirkiyê ewê bi ala tifiqa gelan be. Ne ala serdestan, ewê bibe ala xwediyên xwe yên rastîn.”
Wek tê dîtin, di serê Zozanî da, di dilê wî da ne ala kurd heye û ne jî Kurdistan, loma jî mêrik bi rehetî û bi kêfxweşî dibêje, ” ancax EM dikanin ala vî welatî biparêzin û bilind bikin.”
Ked û rayên kurdan li te heram be, tu ne layiqî rayên gelê kurd û yên dê û bavên şehîdan î.
Zozanî bîr nabe, heta ew nibe xwedî ala kurd, bi darê ala tirk ewê serê wî û yên zarokên gelên tim wî werin şikandin. Heger em dixwazin bi darê ala tirk serê me neşikê, dibê em kurd jî bibin xwedî al.
Heger piçek hestên kurdayetiyê û şiûrê netewî bi Adil Zozanî ra hebûya, li ciyê rehetiyê wek tirkekî nîjadperest hewqasî bi evîn û bi hurmet qala ala tirk nedikir.
Esas Zozanî dibêne parlamenterê BDP-ê, ya yê AKP-ê ya jî yê CGP-ê bûya. Ji ber ku mêrik ne wek parlamenterekî kurd, wek parlamenterekî tirk qala ala tirk dike. Tu dibêjî belkî ev karê wî ye.
Dibê ciyê kesên wiha êdî di nava BDP-ê da tunebe. Dibê kurd êdî rayên xwe nedin kesên wiha, yên hewqasî evîndarê ala tirk.
XXX
Rojnamevana tirk Ece Temelkuran xanimê li Almanya li bajaê
Eşenê, di civîna îmzekirina romana xwe ya dawî da li ser pirsa guhdarekî
gotiye.
”Belkî haya me jê tuneye ya jî em qebûl nakin, lê belê hemû jiyana me li dora şerê kurd viz dibe(dizîvire).
Tespîteke pir rast e, tam ev 30 sal in civata tirk bi şerê kurdan ra radibe û bi şerê kurdan ra radikve. Ne jiyana kurdan tenê, ya tirkan jî bûye êsîrê vî şerê kurdan yê netewî.
Ev 30 sal in dewleta tirk bi şev û roj, bi hemû dem û dezgehên xwe ve mijûlî şerê serîhildana kurdan ya netewî ye. Dewlet bi hemû îmkan û hêza xwe ya leşkerî dixebite ku vê şerê kurdan yê netewî bişkîne. Lê nikane û heta gelê kurd negihîje azadiya xwe jî ewê nikanibe.
Kurdan carê biryara xwe ya azadbûnê û xweîdarekirinê daye. Tu hêz, tu artêş nikane vê îradeya gelê kurd bişkîne.
Ji xwe heger ev îradeya kurdan ya azadiyê ji hemû tank, top û balafirên wan û milyonek hêzên wan yên çekdar ne xurttir bûya vê liberxwedanê heta nuha dom nedikir.
Loma jî heger tirk dixwazin rehet bikin, dibê kurd rizgar bibin, bigihîjin azadiya xwe.
Heta em bindest bin tirk jî ewê rehet nekin, êdî her tirk dibê vê rastita tahl bibîne…
”Belkî haya me jê tuneye ya jî em qebûl nakin, lê belê hemû jiyana me li dora şerê kurd viz dibe(dizîvire).
Tespîteke pir rast e, tam ev 30 sal in civata tirk bi şerê kurdan ra radibe û bi şerê kurdan ra radikve. Ne jiyana kurdan tenê, ya tirkan jî bûye êsîrê vî şerê kurdan yê netewî.
Ev 30 sal in dewleta tirk bi şev û roj, bi hemû dem û dezgehên xwe ve mijûlî şerê serîhildana kurdan ya netewî ye. Dewlet bi hemû îmkan û hêza xwe ya leşkerî dixebite ku vê şerê kurdan yê netewî bişkîne. Lê nikane û heta gelê kurd negihîje azadiya xwe jî ewê nikanibe.
Kurdan carê biryara xwe ya azadbûnê û xweîdarekirinê daye. Tu hêz, tu artêş nikane vê îradeya gelê kurd bişkîne.
Ji xwe heger ev îradeya kurdan ya azadiyê ji hemû tank, top û balafirên wan û milyonek hêzên wan yên çekdar ne xurttir bûya vê liberxwedanê heta nuha dom nedikir.
Loma jî heger tirk dixwazin rehet bikin, dibê kurd rizgar bibin, bigihîjin azadiya xwe.
Heta em bindest bin tirk jî ewê rehet nekin, êdî her tirk dibê vê rastita tahl bibîne…
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar