Kemal Kiliçdaroglu tenezul nekir gotina kurd jî bigre devê xwe

Kongreya CHP-ê bi helahopeke mezin îro li Anqerê civiya û kurdên ku hin hêvî ji vê kongreyê dikirin pûş kutan, xeyalşikestî bûn.
Gelek kes li hêviyê bûn ku Kemal Kilaçdaroglu yê kurd, elewî û dêrsimî, derbarê Yekîtiya Ewrûpayê û mesela kurd da ewê îcar biwêribe hin tiştên nuh û girîng bibêje.
Lê wisa nebû, Kiliçdaroglu weke her tim, dîsa yek carê jî navê kurd negirt devê xwe û tu giranî jî neda mesela kurd, bi çend gotinên îmawarî û vala di ser ra derbas bû.
Serokê CHP-ê Kemal Kilicdaroglu, mesela kurd û Yekîtiya Ewrûpayê qet zêde tevranekir, bi piranî li ser bêkariyê, xêzaniyê, azadî û siyaseta AKP-ê rawestiya û fortên vala da xwe, got ewê Erdogan ji wir daxe.
Kiliçdaroglu, xulamê kemalîzmê û pepûkê bêşexsiyet wisa bawer dike ku gotina ”kurd” dûpişk e, heger rebeno bibêje ”kurd”, ewê dûpişkê bi zimanê wî vede û ewê bimre, loma jî sondxwarî ye tu carî nabêje kurd.
Di vê axaftina xwe da Kiliçdaroglu careke din jî nîşan da ku ew merivekî pir bêşexsiyet e û ji Devlet Bahçeliyê faşîst jî nîjadperesttir e.
Çimkî Bahçelî, êdî di her axaftina xwe da, li dij be jî lê axirê bi rehetî qala hebûna kurdan û ya zimanê wan dike.
Lê Kiliçdaroglu gotina ”kurd” qet nagre devê xwe, diyar e rebeno ji bikaranîna gotina kurd nefret dike, loma jî nabêje kurd.
De îcar merivekî ku eslê xwe înkar bike, ma ewê çi jê derkeve, hesa bli ba we ye…
Lê belê Kiliçdarogluyê nîjadperestê tirk û pepûkê tirkan, ne tenê gotina ”kurd” negirt devê xwe, mêrik ”Peymana Lozanê” jî wek riya çareseriyê nîşanî kurdan da û got:
”Emê bi riya xwedîlêderketina prensîbên Cumhûrîyetê vê meselê çareser bikin. Seneda me ya çereserkirinê Peymana Lozanê ye. Emê li seneda Lozanê xwedî derkevin, bi parastina vê senedê emê meselê çareser bikin. Di çarçeweya huqûqa hemwelatîbûnê da, ya mafê însanî, azadî, aştî û nan da emê çareser bikin.”Yanî dibêje emê li hember kurdan siyaseta înkar û îmhayê bidomînin.
Çimkî Peymana Lozanê, wek tê zanîn, di 24-ê temûza 1923-an da li Lozanê di navbêna dewletên îtîlaf(Îngîltere, Fransa, Îtalya) û dewletên îtîfak, (Elmanya, Awusturya û Macaristan)ê da hate îmzekirin û bi vê peymanê kurd ketin vî halî.
Peymana Lozanê, peymana perçekirina Kurdistanê û bindestkirina miletê kurd e, Kiliçdaroglu loma jî wê weke referens nîşanî kurdan dide.
Bi Peymanan Lozanê ya bi hêzên emperyalîst ra hêzên kemalîst, Peymana Sewrê îptal kirin û Kurdistan di nava Tirkiyê, Sûrîyê û Îraqê da bi emperyalîstan ra li hev par kirin.
Piştî îmzekirina Peymana Lozanê, li her beşê Kurdistanê miletê kurd bû kole û hemû dewlemendiyên Kurdistanê ketin ber talana tirk, ereb û faris, îngilîz û fransizan.
Loma jî Kiliçdaroglu, ji dêlî Peymana Sewrê, qala Peymana Lozanê dike, dibêje li gor vê peymanê ewê nêzî mesela kurd bibin.
Û maneya vê jî berdewamiya bindestiyê ye.
Lê Peymana Sewrê ne wiha bû, di Sewrê da kurdan gelek maf bidest xistibûn.
Peymana Sevrê piştî şer, di 10-ê tebaxa 1920-î da di nabêna hevalbendên Şerê Cîhanî yê Yekem da li Parîsê hat mohrkirin.
Li gel Dewleta Osmanî, Ermenî û Kurdan jî ji bo pêşkêşkirina daxwazên xwe îmkan dîtin ku nûnerên xwe bişînin vê civînê.
Ermeniyan Bagos Nubar Paşa, hin komele û cemiyetên kurdan jî Şerîf Paşa şandin. Ji aliyê Osmaniyan jî çar kes beşdarî civînê bûn û peyman mohr kirin.
Di xalên 62,63 û 64-an ya Peymana Sevrê da ji bo gelê kurd mafê xutmuxtariyetê tê dayin û dewleta Osmanî û hêzên îtîlaf jî vê yekê qebûl dikin.
Li gor van xalên peymanê, di nav sînorên Dewleta Osmanî da ewê dewleteka kurd a xudmuxtar bihata avakirin.
Piştî salekê ewê dengdaneka giştî(referandûm) li Kurrdistanê bihata çêkirin, hela kurd dewleteke serbixwe dixwazin an na.. Kurdên bajarê Mûsilê jî, ewê têketana nava sînorên vê dewleta kurd ya serbixwe.
Lê kemalîstan bi hîle û xurdan rê li ber bicîanîna van madeyên Peymana Sewrê girtin û dûra jî bi îmzekirina Peymana Lozanê, Peymana Sewrê ji bin da îptal kirin.
Û loma jî Kemal Kilçdaroglu yê heramzade û şîrheram dibêje ”seneda me Peymanê Lozanê” ye, yanî berdewamiya bindestiya kurdan e.