Kêmaqilê ku xwe biaqil dizane

Ev du roj in haya min baş ji dinyayê tuneye, ez hinekî meşxûl im, lema jî nikanim bûyeran baş taqîb bikim.
Bîsteke din jî ezê herim civîna Komeleya Nivîskaran, ji xwe ra hinekî li helbestê û nivîskarên kurd guhdarî bikim.
Di çapemeniya tirk da do xebereke li ser şairê tirk Îsmet Ozel bala min kişandibû, lê ji ber ku ez li ser rê bûm, min pêra negîhandibû bixwînim û çend rêzan li ser binivîsim.
Nuha min nivîs xwend.
Îsmet Ozel, merivekî pir ne tebitî ye, rojê dikeve boyaxekê.
Berê xwedêgiravî komunîst bûye ku nuha jî hîn di wê îdîayê da ye. Dûra efendî hat hîdayetê û bû dîndar û serdilkê hêzên îslamî.
Lê di van salên dawî da jî efendî îcar bûye him dîndar, him pantirkîst û him jî komunîst.
A vî Îsmet Ozelê heftreng, du roj berê di programa qanala Haberurkê da weke gelek carên din dîsa ji qal û bela peyivîye û xwe baş berda ye.
Lê di vê nabênê da li ser qerekter û felsefeya tirkan çend gotinên xweş û rast jî gotiye.
Mesela gotiye, ”Mistefa Kemal di 1921-ê da gotiye, em ne demokrati in, em ne sosyalîst in. Em dişibin xwe.”
Birastî jî rast e, Mustefa Kemal, mêrik ne tu tişt bû, çi ji bo wî baş bûya dibû ew û ew fikir diparast.
Mustafa Kemal li cîhanê yekem kes e ku partiya kominîst ya sexte danî. Ji bo ku alîkariyê ji Sovyeta wê demê bistîne û rê li ber xurtbûna komunîstan bigre, bi derewan partiyeke komunîst da çêkirin.
Û piştra gava girêka xwe bi pişt xist, him serok û hemû kadirên komunîstan da kuştin û him jî bû neyarê komunîstan yê herî xedar.
Li ser ”tirkbûn û musilmanbûnê” jî Ozel gotiye, ”heger hûn ne misilman bin hûn nikanin bibin tirk. Tirk misilman e. Her misilman ne tirk e, lê her tirk misilman e. Heger însanek eksê vê bibêje nêta wî xerab e.”
Maneya van gotinan jî ew e ku elewiyên tirk ne tirk in. Ji bo ku bikanibin bibin tirk dibê berî hertiştî misilman bin.
Jixwe li gor Ozel, elewî nikanin bibin misilman. Elewiyên li Tirkyê û Kurdistanê hemû jî bermayiyên ”Seferên Xaçparêzan e.”
Piştî ku seferên Xaçparêzan biser neket, hin ewrûpî li wan deran man û ji xwe ra gotin ”elewî”!
Cêmêr hinekî din jî pêda çûye û mesele baş zelal kiriye, gotiye, ”Ji kesê ne tirk ra gawir tê gotin.” Yanî her kesê ne tirk, ne misilman e jî û ji ber vê yekê ”gawir”e jî.
Gawir, yanî ne misilman.
Li gor vê tesbîta Îsmet Ozel ya gelkî wecîz, hemû miletên ne
Tirk, ne misilman in jî.
Ku meriv ji gotinên Îsmet Ozel bawer bike, hemû “gawir” kêmaqil in. Çimkî li gor dîtina wî, “heger bi gawir ra aqil hebûya ewê bibûya misilman.”
Sînorê dînîtiyê û viran tuneye, gava tiştên ji devê însên derdikve guhê însên nebihîze wiha ye.
Xwedê kir ku misilman û tirk yek ji miletên herî perîşan û paşdamayî ne, ne xêra tirkan û misilmanan be hemû “gawir” ewê di nava toz û gemarê da bixeniqin, yên xizmetkariya “gawiran” dikin tirk û misilman in.
Heger hûn û “misilman” hewqasî biaqil” in, çima hûn heroj qefle bi qefle, weke çûkên qefilî xwe davêjin weletakî “gawiran”?
Ozel, heqê elewiyan jî baş daye, gotiye, “elewîtî kevneperestî ye”!
Lê ew jî bi vî aqilê xwe “pêşverû” û medenî ye...
Xwedê hevza meriv ji bêtarên giran bike...