Artêş rastiyê bincil dike

Di nava artêşa tirk da dawiya ”qezayên” ku dibin sebebê mirinê û ”întîxarên” bi şik û dûrî aqilan nayê.
Li gor agahiyên hatine bidestxistin, do bi şev li Dêrsimê li Tûgaya Komando, leşkerekî bi navê Sedat Saka(ji Tokatê)ji ber sebebekî nayê zanîn berê du hevalên xwe, Yahya Koklu (ji Orduyê) û Tûran Yeter (ji Meraşê) û dûra jî xwe kuştiye.
Di derbarê bûyerê da berpirsiyarên leşkerî heta nuha tu agahî nedane çapemeniyê.
Tenê tê gotin ku serdozgerê komarê yê Dêrsimê, di derbarê bûyerê da lêkolîn daye destpêkirin.
Ev ne cara pêşî ye ku di nava artêşa tirk da bûyereke wiha diqewime, heta nuha gelek carên din jî em bûne şahidê ”dînîtî”, ”qeza” û ”întîxarên” bi vî rengî.
Û dûra jî derdikeve ortê ku eslê bûyerê ne ”dînîtî”, ”qeza” û ”întîxar” bûye, kuştin û cînayet bûye.
Li ser bûyerên wiha heta nuha di warê resmî da çi hatibe gotin tim eksê wê derketiye, loma jî tu sebeb tunye ku ev bûyer jî ne wiha be.
Jixwe kes nizane ev çi hîkmetî îlahî ye ku di bûyerên wiha da, yên ”bêhemdî” tên kuştin û ”întîxar” dikin çima tim kurd in?
Bi îhtîmaleke mezin ev bûyera Dêrsimê jî weke tê gotin ewê ne netîceya ”aqilberdana” Sedat Saka be, ewê şerê di nabêna xortê kurd û herduyên tirk da be.
Heta nuha di hemû bûyerên wiha da tim derketiye ortê ku aliyek tirk û aliyek jî kurd e.
Yanî bûyer tim di nabêna leşkerên tirk û kurd da tên meydanê û tim jî yên tên kuştin kurd in.
Dibe ku îcar yê kurd li hember zulmê û heqaretê îsyan kirbe û herduyên tirk kuştibe…
Dema meriv xeberê dixwîne, meriv ”falsîfîkasyonê” his dike, meriv dibîne ku tiştekî, rastiyeke vedişirên heye.
Bûyer, bi hawê tê gotin qet nakeve serê meriv.
Ev çîrok e...
Herçiqas ne derî îhtîmalê be jî lê tu sebeb tuneye ku du leşkerên tirk hevûdu bikujin.
Lê sebebên ku xortê kurd û tirk şer bikin û hevûdu bikujin pir e û jixwe heta nuha gelek caran jî qewimî ye.
Ne dûr î aqilan e ku ev bûyer jî eynî wiha bûbe.
Dikane di nabêna xortê kurd(Tûran Yeter, ji Merraşê)û herdu xortên tirk da minaqeşe derketibe, yên tirk gelek heqaret li yê kurd kiribin û di netîcê da yê kurd jî tehamul nekiribe û rabûbe bera herduyan dabe, herdu jî kuştibin.
Û piştî kuştina herduyan jî du îhtîmal hene, ya ew kuştin û ya jî ji bêçaretiyê wî xwe kuşt.
Tiştekî wisa bêtir dikve serê meriv.
Lê bûyer ne “dînîtî û aqilberdana” yê tirk e(Sedat Saka), miheqeq şerekî “kurd û tirkîtiyê” ye.
Dewlet bi darê zorê zarokên kurdan dibe leşkeriyê. Lê li leşkeriyê jî wan rehet nahêlin, ji ber ku kurd in zulm û heqaretên mezin li wan dikin, bi şeref, heysîyet û xurûra wan dilîzin.
Û gava yek dengê xwe bike jî dikujin û dibêjin ya “bêhemdî” bû, ya jî wî xwe kuşt.
Belkî jî ev cara pêşî ye ku xortekî kurd hew dikane zulmê û heqaretê daqultîne, kêr digihîje hestî û ew jî bi vî rengî îsyan dike...