Bi hebûna kurdên wiha meriv serbilind dibe

Bîstik berê(saet 20:20)min di TRT 6-ê da li programa Îhsan Aksoy(mirovek û jiyanek) temaşe kir. Ev cara pêşî bû ku min programa wî didît.
Min nav û dengê îhsan Aksoy bihîstiye lê weke şexs nasiya me tuneye. Heta nuha tu carî karwanê me rastî hev nehat ku em hevûdu nas bikin.
Lê min gelek caran bihîstiye ku kekê Îhsan merivekî henekçî û xweşsohbet e.
Dema min dît programa Îhsan Aksoy e kêfa min hat û di cî da li ber telewîzyonê min cî li xwe xweş kir.
Ji xwe îro îşê min li hev nehatibû û ez bînteng hatibûm malê.
Li ciyê kar swêdiyekî ”dîn” li ciyê rehetiyê bela xwe di min da. Min "îfada" wî girt lê axir weke dibêjin mêş biçûke bes dîsa jî madê meriv digerîne, wî jî bîna min teng kir. Û dûra di dema çûna mal da jî trêna min di nîvî rê da xera bû. Em li otobozan belev bûn. Riya nîv saetê ez di saet û nîvekê da gihîştim mal.
Dema ez gihîştim mal bîna gelkî teng bû û min nedixwest ez îşev jî qala tirkan û çeteyên wan bikim. Ji ber ku her eynî leqeleqe vala ye.
Belê, programê nuh dest pê kiribû.
Min mîvanê Aksoy nas nedikir. Min bi meraq xwe da bende fêrbûna navê wî.
Dema Îshak Tepe nivîsî, navê Ferhat Tepe yê ku ji alî dewleta tirk va hatibû kuştin hate bîra min. Min ji xanimê ra bi kurtî qala qetilkirina Ferhat kir û got, dibe ku bavê Ferhat be.
Di herikîna programê da diyar bû ku texmîna min rast bûye, ew bavê Ferhat Tepe bû.
Ez gelkî kêfxweş bûm ku min birêz Îshak Tepe nas kir. Di sohbeta wî û Îhsan da derket ortê ku birêz Îshak Tepe, alimekî dînî û kurdperwerekî gelkî hêja ye.
Wî jî weke gelek melayên kurdperwer di medreseyên dînî da xwendiye û bûye alimekî hêja. Demakê mamûrtiya dewletê kiriye lê dûra dev jê berdaye ketiye nava siyasetê.
Di warê siyasî da ji gelê xwe ra gelek xizmetên baş û hêja kiriye, welatparêzî tim bûye rêbaza wî ya esasî.
Di dawiya programê da dema qala serpêhatiya xwe ya siyasî û şehîdbûna lawê xwe û cînayetên dewletê kir, di warê siyasî da çend tiştên pir hêja û baş gotin.
Bêyî ku bi zimanekî sergirtî û bi êrifî bipeyive, pir eşkere û bêtirs got dewletê him lawê wî û him jî gelek kurdên din dane kuştin û qatil jî parastine.
Got, dema qala qetilkirina kurdan dikin dibêjin ”cînayetên mechûl”, lê ji bo me cînayet ne mechûl in, em dizanin qatil kî ne. Û dewlet jî dizane, lê nagire, çimkî wan diparêze.
Bi zimanekî gelkî vekirî û mêrane got, dewlet li pişt van cînayeta ye, li gel hemû delîlan jî dewletê qatil negirt û ceza nekir.
Li ser operasyona li hmber çeteyên Ergenekonê jî tiştên pir baş û pir cesûr got. Got, erê di operasyonan da hin kes hatine girtin lê têr nake, naçin ser berpirsiyarên mezin. Got heger dixwazin çeteyan tasfiye bikin divê herin ser yên mezin.
Malbata Îshak Tepe, yek ji wan malbatên kurd e ku di têkoşîna gelê xwe ya netewî da fedekariyên pir mezin kiriye û bedelekî pir mezin daye.
Dema min li birêz Îshak Tepe guhdarî kir, hezkirin û hurmeta min jê ra zêdetir bû. Ji ber ku li hember dijmin bêpaxaf bû, ji ber ku di telewîzyona dewletê da dipeyivî dewlet zeyt nekir û bi zimanê ”ezop” nepeyivî.
Bi qasî misqalê ziriq jî teredut nekir ku ji qatilên dewletê ra bibêje qatil û ji dewleta tirk ra jî bibêje patronê çete û qatilan. Ev şêla wî ya gelkî mêrane ez kêfxweş kirim.
Gelek kurd hene dema bi muhabir ya jî odeciyekï tirk ra dipeyivn di cîda dest bi "aşîtî û biratiya gelan" dikin. Îshak Tepe qet tenezulî zeytkirinên wiha nekir, navê qatil û hamiyên wan rast hilda.
Dema min ev rêz nivîsîn, ji bo ku Îshak Tepe hinekî din baş nas bikim, di Google ê da ez li navê Îshak Tepe geriyam.
Di kovara Serbestî da ez rastî hevpeyvîneke bi wî ra hatim. Hevpeyvîn di sala 2005-an da pê ra hatiye kirin û dûra jî di malpera Rizgarî da hatiye weşandin.
Piştî ku min hevpeyvîn xwend, min hinekî din fêm kir ku birêz Îshak Tepe çi kurdperwerekî hêja, mezin û bêtirs e. Wî di seranserê jiyana xwe da ji bo gelê xwe gelek xebatên hêja kiriye, ew kurdçiyekî kevn e.
Di nava HEP-DEP û HADEP-ê da jî gelek xebatên hêja kirye. Lê piştî teslîmiyeta Ocalan,weke gelek kurdên din, wî jî dev ji xeta siyasî ya di bin kontrola Ocalan da berdaye û ji siyasetê dûr ketiye.
Lê di vê nabênê da bi kurdî 3 kitêb jî nivîsî ye.
Bi hebûna kurdên wiha meriv tenê kêfxweş û serbilind dibe.