Konferansa Cenewre-2 û hilbijartinên herêmî yên adarê

Îsal di rojeva kurdan da du tiştên pir muhîm hene. Yek jê, li Tirkiyê û Kurdistanê hilbijartinên herêmî yên meha adarê û ya din jî Konferansa Cenewre-2 ye. Di van herduyan da jî dibê kurd mitleq bi tifaq bin û biserkevin.

Konferansa Cenevre-2 du hefteyên din ewê dest pê bike. Kurdan çendakî berê li Hewlêrê civînek çêkirin û biryar dan ku kurd ne di nava cepheya Sûriyê da, wek aliyekî kurd beşdarî civînê bibin. Ev, biryareke pir rast e û dibê wiha be.

Yanî dibê kurd miheqeq wek aliyê miletê kurd, bi daxwazên xwe yên milî beşdarî Konferansa Cenewre-2 bibin. Ji bo kurdên Sûriyê ev îmkan û fersenda navnetewî dîrokî ye û careke din jî peyda nabe.

Herçiqas kurdan li Hewlêrê li hev kirin ewê bi hev ra û wek nûnerên miltê kurd beşdarî konferansê bibin, lê dîsa jî tê gotin ku hin partiyên kurdên Sûriyê, (hin partiyên di nava ENKS-ê da)dixwazin ne wek aliyê kurd, di nava Konseya Netewî ya Sûriyê da beşdarî konferansê bibin.

Ev, tiştekî pri xerab e. Dibê kurd ne bi ereban ra, bi serê xwe, wek aliyê kurd beşdar bibin.
Kurd mecbûr in yekîtiya xwe çêkin û miheqeq wek aliyê kurd beşdarî konferansê bibin.
Di serî da Tirkiye, hin dewlet û hêzên din naxwzin kurd wek aliyekî beşdarî vê konferansa navnetewî bibin û mesela Kurdistanê di konferansê de were rojevê.

Ji ber ku ew dizanin biryarên di vê konferansê da werin girtin dibin peymaneke navnetewî û herkesî girê dide. Tirkiye û hemû hêzên neyarên kurdan dixwazin rê li ber vê yekê bigrin.

Loma jî dibê siyasetmedarên kurd vê fersendê ji destê xwe nerevînin.
Kî li dijî beşdariya kurdan ya netwî derkeve û bixwaze bi ereban ra beşdar bibe, ew şaşiyeke pir mezin dike û dikeve bin gunehekî pri mezin, dîrok ewê tu carî wan efû neke.

Bûyera din ya muhîm, wek min li jor got, li Tirkiyê û Kurdistanê hilbijartên herêmî yên meha adarê ne.
Di van hilbijartina da jî dibê kurd li Kurdistanê rayên AKP-ê mitleq kêm û rayên xwe zêde bikin.
Bi sîstema hilbijarrtinan ya nû hukûmetê ev yek ji bo kurdan hinekî zor kiriye, lê dibê bi xebtateke baş û bi namzedên bi îsabet meriv vê dezawantajê jî ji ortê rake.

Heger di van herdu bûyeran da kurd bi serkevin, him li Kurdistana Rojava û him jî li Kurdistana Bakur azadiya me ewê pir nêziktir bibe.

XXX
Mêrik û Xoce Nesredîn li qahwexanê rûniştibûn û sohbet dikirin. Bêhemdî ba bi ber mêrik ket. Fedî kir, ji bo ku şopê li ser ”tira” xwe wenda bike, xwe li ser kursiyê bir û anî, kursiyê kire qirçîn û zîrqîn…
Xoce mizicî û got:
-Deng lê hat, le tu yê bînê çi bikî?
Erdogan jî ji bo ku dizaya merivên xwe bincil bike dibêje ”tiliya derve, tiliya Gulen” tê heye, di nava dewletê da dewletek paralel heye.
Lê efendî dike nake, nikane ser kutiyên tije dolar, makîna pera û 7 qaseyên tije xişir û pere bigre.

XXX
Tirk û Tirkiye, bela serê herêma me ne, çavkaniya fêsadî û gelaciya herêmê ne, heta kurd li Tirkiyê azad nebin ne gelên herêm rehet dikin û ne jî tirk dev ji fêsadî, gelacî û nerindiya xwe berdidin.

Ji ber ku tirk li dinyayê hebûna kurdan wek tehdîda tunekirina xwe dibîbin, loma jî ji bo ku kurd li tu beşekî Kurdistanê nebin xwedî dewlewt li herêmê tim fêsadiyê û nerindiyê dikin. Fêsadî, nerindî, xerabî êdî jo bo wan bûye wek însîyaqê(instinct, îcgudu)
Şerê li Sûriyê Tirkiyê derxist, hêzên îslamî wan anîn wir. Ew bûn sebebê kuştina bi sedhezaran însanî. Hemû ji bo ku kurd nebin xwedî desthilat.