Generalên ku ji doza Ergenekonê ya duyem tên darizandin cara pêşî do derketin pêşberî dadgeha siwîl.
Lê serok û sûcdarê dozê yê yekem Orgenaralê teqawit Şener Eruygur, mahneyek dît û nehat dadgehê.
Abûqatê Eruygur, îdîa kir ku ”hafizeya muwekîlê wî ne li cî ye”, tiştek nayê bîra wî, loma nikanîbûye were dadgehê.
Eruygur, ji hefsê jî bi îdîaya ku xwedêgiravî ji nêrdewanê ketiye û mejiyê wî çelqiyaye hatibû berdan.
Lê ev serê çend mehan e mêrik hîn li ser xwe ye, hîn wekî boxeyekî sip û saxlem e.
Bes dema dibe hefs û mahkime, ”mejiyê wî diçelqe” û ”hafizeya” xwe wenda dike.
Yanî ji bo berdanê dibê qulpekê bibînin.
Dema xelkê didin kuştin, gava plan û programa darbeyan çêdikin "hişê wan li serî ye, hafizeya wan li cî ye" lê dema dor tê hesabdayinê û mahkimebûnê, nexweş dikevin, "hiş berdidin" "aqilê wan diçelqe", hezarûyek nexweşî li wan peyda dibe...
Lê her kes dizane hemû jî vir in, naxwazin hesab bidin edaletê.
Meriv fêm dike ku hukûmet û sîstema huqûq û edaletê hîn jî tam ba li ”dewleta kûr” neanîne, hîn nikanin ”masiyên mezin” ji deryayê derxin.
Yanî hin nikanin hemû giregiran ceza bikin.
Lê li gel vê jî, di dîroak Komara Tirkiyê da ev cara pêşîye ku ”masiyên” weke Erûygûr û Tolon gelkî ”mezin” tên girtin.
Lê dikin nakin, nikanin ji avê derxin…
Hêza hukûmetê têrê nake.
Do, meriv dikane bibêje ku di doza Ergenekonê da rojeke dîrokî bû. Mahkimeya ku generalên teqawit Şener Eruygur, Hurşît Tolon û Levent Ersoz jî di nav da li salona Girtîgeha Sîlîvriyê dest pê kir.
Di dîroka Tirkiyê da ev cara pêşî ye ku zabit û generalên ku xwestibûn darbeyeke leşkerî bikin, derdikevin hemberî dadgeheke siwîl û îfadeyê didin hakimekî siwîl.
Ji bo generalan û artêşê, ev rojeke reş e.
Lê çi heyf û mixabin ku tawanbarê numreya 1-ê Şener Eruygur, bi behaneya ku ”hafizeya wî ne li cî ye” nehat dadgehê û îfade neda hakimê siwîl.
Şener Eruygur, di doza Ergenekonê da weke serokê darbeyê û merivê Ergenekonê yê yekem tê tawanbarkirin.
Loma jî ji ber van sûcan û hin sûcên din, ji bo wî cezayê muebeta girankirî tê xwestin.
Lê camêr dîsa jî li derve ye û dikane neyê mahkimeyê jî.
Bes li gel vê jî, tiştê heta nuha bûye û dibe pir û pir mezin e, Erûygûr neyê mahkimê jî, heta ji vê dozê ceza nebe jî, tiştê bûye dîsa mezin e û têr dike.
Dewra darbeyên leşkerî û zirzopiya genaralan êdî temam bûye, ew çi bikin jî ew dewr êdî bi paş da naye.
Mimkûn e ku Erûygûr û generalên din jî weke Îbrahîm Şahînê bûyera Sûsûrlukê ji ber ”hişberdanê” berdin û ceza nekin.
Çimkî çete û ”dewleta kûr” hîn bi temamî tasfiye nebûye, hîn li ber xe didin, lê ewê biqedin, dibe ku wextê bigre, lê ewê bibe.
Loma jî destpêkirina dadgeha sûcdarên Ergenekonê û generalan bûyereke pir mezin e û ji herkesî bêtir ji bo kurdan baş e.
Ji bo girtin û mahkimekirina van çeteyên destbixwîn çi ji destê kurdan û baroyên abûqatan tê divê bikin.
Divê kurd vê fersenda dîrokî ji dest xwe bernedin.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar