Li ser rexneyeke neheq

Xwendevanekî li nivîsa min ya do rexne girtiye, gotiye min ji bo kurdên başûr gotiye heta nuha ew ”xayin û xwefiroş bûne” lê nuha biaqil bûne.
Ji ber ku bersîva wî pir dirêj bû loma ez ne di ciyê şiroveyê da, lê vir diweşînim. Bi vî rengî xwendevanên din jî dikanin ji sohbeta me haydar bin.
Xwendevanê hêja wiha gotiye:
"Kekê Zinar, li gor te kurdên başûr xayin û xwefiroş bûn gelo îro biaqil bûne".
Li hember vê îthamê ez hinekî matmayî mam. Çimkî di nivîsa min da gotineke ku were vê amneyê tuneye.
Ez nizanim vî birayê ezîz ji kîjan gotina min, netîceya "xayinî û xwefiroşiya" kurdên başûr derxistiye?
Min tu tiştekî ku were vê maneyê negotiye û tu carî jî nabêjim. Bi vacayî min şêla Nêçîrvan Barzanî û bi taybetî jî ya Mesûd Barzanî gelkî hêja û dîrokî dîtiye û gelkî pesê wê daye.
Min gotiye, ev gotinên Mesûd Barzanî ji daxwazên PKK-ê û partiyên kurdan yên din sedqatî pêşdatir in.
Çimkî serok Mesûd Barzanî di axaftina xwe da bi çavê yek miletî li kurdan dinêre û doza mafê hemû kurdan dike.
Lê min qala rastiyekê jî kiriye. Min gotiye ku heta nuha kurdên başûr li ba xwe wisa bawer dikirin ku dema ew îşê xwe ji kurdên Tirkiyê neynin, piştgiriya wan nekin, dibe ku tirk û cîranên wan yên din dev ji wan berdin û wan rehet bihlên.
Lê jiyanê nîşan da ku ev hesab ne rast e, kurdên başûr alîkariya kurdên bakur nekin, dijminatiya wan bikin jî ji bo tirkan ferq nake.
Tirk ewê dîsa dijminatiya kurdên başûr bikin, heger ji destê wan bê ewê nehêlin Kerkûk vegere ser Kurdistanê û kurd bibin xwedî dewleteke serbixwe, Kurdistana serbixwe îlan bikin.
Tirk eşkere nebêjin jî lê bi dizî bi çavê yek miletî li kurdan dinêrin, loma jî naxwzin li tu perçeyekî Kurdistanê kurd rizgar bibin.
Ji ber vê yekê ye ku tirk, bi qasî ku li dijî kurdên bakur in hewqasî jî li dijî kurdên başûr in jî.
Tirk naxwzin li tu beşekî Kurdistanê kurd azad û serbixwe bibin.
Tirk hîn navê Kurdistanê bilêv nakin, hîn statuya Kurdistanê û sifetên serokên kurdan yên qanûnî û resmî qebûl nakin.
Çima nakin?
Ji bo kurd in.
Ji ber ku naskirna statuya wan weke destpêka naskirina statuya kurdên xwe dibînin.
Yanî kurdên başûr çiqasî xwe ji kurdên bakur dûrbixin jî, tirk wan dûr nabînin, azadiya wan weke azadiya kurdên Tirkiyê dibînin.
Bi gotineke din, tirk, serxwebûna kurdên başûr weke destpêka serxwebûna kurdên bakur dibînin.
Lê siyasetmedarên kurdên başûr berê bawer nedikirin ku tirk bi vî rengî li meselê dinêrin.
Wan wisa bawer dikir ku, dema ew bi rengekî vekirî alîkariya kurdên bakur nekin, bi tirkan ra nebin dijmin û tîcareta xwe jî bi wan ra xurt bikin ewê mesele hel bibe, tirkê bela xwe ji wan vekin.
Min gotiye ev texmîna kurdên başûr ne rast e. Dewleta tirk wisa bi rehetî dev ji dijminatiya kurdên başûr bernade û heta ku mecbûrî berdanê nebe jî ewê bernede.
Gotinên serokê Kurdistana Federe Mesûd Barzanî,” Li Tirkiye heta ku 20 milyon kurd azad nebin, mefên xwe yên demokratîk bidest nexin, destkeftiyên me yên li vir nikanin payîdar(mayinde)bin.”him dîrokî ne û him jî şêleke nuh e.
Bi van gotinan diyar dibe ku siyasetmedarên başûr êdî bere bere fêm dikin ku tirk bi qasî ku li dijî têkoşîn û daxwazên kurdên bakur in hewqasî jî li dijî wan û azadiya wan in.
Çimkî ji bo tirkan, pîvaz çi sor çi sipî ferq nake. Û di esasê xwe da mêrikan li gor xwe hesabekî rast jî dikin.
Bi rastî jî dema kurdên başûr ji bin destên ereban rizgar bibin û bibin xwedî dewleteke serbixwe, wê demê kurdên bakur jî ji mirin û tirkbûnê xelas dibin. Tirk viya dibînin û loma jî dixwazin rê li ber vê pêvajoyê bigrin.
Min bixwe tu maneyek neda vê rexneya xwendevanê hêja.