Siyasetmedar û parlamenterê kurd yê ser bi Lîsteya Hevpeymana Kurdistanê Mehmûd Osman, do li Silêmaniyê li hotêla Silêmaniye Palazê di civîneke çapemeniyê da rexneyên gelkî sert bir ser Tirkiyê û got ”tiliya Tirkiyê di tevliheviya Kerkûkê û di derxistina madeya 24-ê da heye.”
Hemû kurd dizanin ku Tirkiye bi hemû îmkan û hêza xwe bi şev û roj li hember kurdan dixebite û dixwaze zirarê bide kurdan. Li gel ku hemû serokên kurdan jî bi vê dijminatiya tirkan baş dizanin lê dîsa jî eşkere nabêjin, tim dema qal bikin jî bi zimanekî ”ezop”, bi rengekî sergirtî dibêjin.
Di nava serok û siyasetmedarên kurdan tenê Mahmûd Osman diwêre hergav vê dijminatiya tirkan ya bi miletê kurda ra eşkere bike.
Wek hergfav, do dîsa Mahmûd Osman di civîneke çapemeniyê da qala vê dijminatiya tirknan ya bi miletê kurd ra kir û got, ”Tirkiye bi her hawî û bi rengekî bênabên midaxeleyî karûbarê hundurê Îraqê û bi taybetî jî yê Kerkûkê dike.”
Li gor Mahmûd Osman, di bûyer û tevliheviya Kerkûkê da jî tiliye Tirkiyê heye.
Mahmûd Osman, ji şêl û pasîfiya Emerîkayê jî gazin kir û got, Emerîka li hember xebat û hewildanên Tirkiyê yên ji bo derxistina madeya 24-ê bêdeng maye û vê bêdengiya Emerîkayê jî crsaret daye Tirkiyê.
Mahmûd Osman di axftina xwe da rexne li Brîtanyayê jî girt û got, ”Brîtanya ji bo qebûlkirina daxwazên tirkmen û ereban zorê dide ser kurdan.”
Heta nuha serokatiya Kurdistanê li ser şêl û rola Emerîka û Brîtanyayê da tu daxuyanî nedaye, loma jî meriv baş nizane Emerîka û Englistan di vê meselê da çi difikirin. Lê ji gotinên Mahmûd Osman xuya dibe ku ev herdu dewlet jî piştgiriyê didin tez û daxwazên ereb û tirkmenan.
Wek tê zanîn madeya 24-ê ya qanûna hilbijartinên herêmî, madeya 140-î ya derbarê Wîlayeta Kerkûkê da pûç dike. Parlamentoya Îraqê di 22-ê temûzê da bêyî beşdariya kurdan û Lîsteya Hevpeymaniya Kurdistanê civiya û ev made(24) qebûl kir.
Tiştek gelkî vekirîye, kurd eşkere bibêjin ya jî nebêjin, Tirkiye tu carî xêra kurdan naxwaze û dev ji dijminatiya krdan bernade. Heta ku ew mafê kurdên Tirkiyê nedin ev dijminatiya wan ya bi kurdên başûr ra ewê berdewam be.
Dema tirk ”dostaniyê” jî bi kurdan ra bikin divê kurda bizanibin ku ew vê yekê nej i bo xêrê, ji bo ku hîn bêtir zirarê bikin kurdan dikin.
Li alî din ji xwe qencî, çêyî û başî ne li gor tebîet û qerekterê dewleta tirk e, dewleta tirk tenê dikane fesadî, nerindî û xerabiyê bike. Ji ber ku ew dewleteke çete ye û bi metodên çetewarî tê îdarekirin. Meriv nikane ji mafîa û çeteyan siyaseteke maqûl, însanî, xêrxwaz, humanîst û demokrat bipê. Karê çeteyan, şêlandin, kuştin û xerabî ye. Dema meriv îdîanameya Ergenekonê dixwîne meriv dibîne ku ev tespîtên me çiqasî rast û di cî dane.
Dewleta tirk heta nuha çûye ku derê miheqeq fesadî, gelacî û şer biriye wir, miheqeq tenlihevî derxistiye û milet bera hev daye.
Numûneya fêsadiya tirkan ya herî dawî şerê li Osetya Başûr e. Rûsya êdî pir vekirî dibêje ku tiliya Tirkiyê derxistina di vî şerî da heya, Tirkiyê di bin ra Gurcîstan pîj kirye.
Li gor rojnameya Îzvestiya dinivîse, ev serê salan e ku Tirkiye leşkerên Gurcuyan perwerde dike, bi milyar dolaran çek û cebilxane firotiye Gurcistanê û gurcuyan bi her hawî tahrîkî şer dike. Sê meh berê wezareta parastinê ya Rûsyayê di derbarê van xebat û tahrîkên tirkan da raporek amade kirye ku di wê raporê da jî qala van xebatên tirkan hatiye kirin.
Tiliya tirkan ne tenê di şerê Kerkûkê û Osetya Başûr da heye, di şerê Balkanan da jî roleke tirkan ya pir mezin hebû. Tirkan li hember Sirb, Xirwat û Bûlgaran piştgirî dida boşnak, arnawut û miletên din û ew gurrî tevlihevî û şer dikrin.
Di şerê Azerbeycan û Êrmenîstanê da jî tilî û fêsadiya tirkan roleke sereke lîstiye. Û dû ra jî xwestin li Azerbeycanê darbeyekê jî bi mrivên xwe bidin kirin.
Di serîhildana çeçenan da jî dîsa tilî û tahrîkeke tirkan ya pir mezin hebû, tirkan bi sedaan çeçen li Tirkiyê perwerde û çekdar dikir û dişand şer.
Tirkiye piştgiriya uygurên Çînê jî dike. Gelek serok û kadirên uygur li Tirkiyê bicî bûne û piştgiriyeke mezin ji tirkan digrin. Tirk, wan jî li hember Çînê pîj dike. Bi îhtîmaleke mezin di van êrîşênn dawiyê da jî ewê tilî û piştgiriya Tirkiyê hebe.
Jixwe di mesela Qibrisê da êdî ne tiliya wan tenê, îşxala wan li ber çavan e. Heger ne mudaxeleya tirkan bûya mesela Qibrisê nuha ji zûda çareser bûbûya.
Bi Yûnanîstanê ra jî ne li hev in, li wir jî ev serê salan e ku tevliheviyê derdixin û di hundur Yûnanîstanê bi xwe da jî hin grûban pîj û tahrîk dikin.
Bi kurtî, dewleta tirk dostayiyê bi kê re bike, piştgiriyê bide kê ne ji xêrê ra ye, miheqeq nêt û hesabekî xerab li pişt heye, heger tunebe tirk taya xwe jî belaş nadin kesî.
Loma jî tirk herin kuderê xerabî û fesadiyê bi xwe ra dibin, miletan bera hev didin, dibin sebebê şer û teşxeleyan.
Ji ber vê yekê jî, ya herî çêtir ew e ku meriv hevza xwe ji tirkan bike, meriv tu carî bi wan ra dostanî û tîcaretê neke, tacir û karmendên wan bera welatê xwe nede. Çimkî piraniya karkir û tacirên wan jî faşîst, ajan û çeteyên dewletê ne. Hertim dikanin wek marên qartîşî bi meriv vedin.
Tiliya tirkan ji bo xerabiyê di her qulê da heye, dema meriv dît, heger ji meriv bê divê meriv bişkîne.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar