Pûl

 Mêrik li postexanê ji postecî ra got:

-Ev pûla te da min pê ve nazeliqe.

Postecî, şaş ma, pûla rismê Ataturk li ser e ji desstê wî girt û bi zimanê xwe şîrêza pişta pûl şil kir û hêdîka bi zerfê va zeliqand. Dûra vegerîya ser mêrik, jê ra got:

-Ka pê va nedizeliqî.

Mêrik got:

-Min tû yî wî ruyî nedikir...

 

 Xortê jîr

Jîro ji havalê xwe ra got:

Wê rojê min û bavê xwe pevçinî. Min bala xwe dayê ez li hundur bimînim rewş ewê xerabtir bibe. Min berê da derî, ji bo ku derkevim derve. Bavê min bi hêrs got:

-Heger tu ji wî derîyî derkevî, careke din neyê vî hundurî…

-Ez ji pencerê derketim. Bavê min bû heyranê jîrîtiya min. Em li hev hatin. Em rûniştin, me bi hev ra çay vexwar.

 

Axaftina siyasetdar

Siyasetdarekî tirk di dema hilbijartinê da axaft xwe li malê prova dikir. Derbasî hember jina xwe bû û bi dengekî gurr û bilind axaftina hazir kiribû ji xanima xwe ra xwend û dûre jî jê pirsî:

-Xanim, ma tu dibêje baş bûye?

Jinikê got:

-Pirr baş e.

-Ê hela ka bibêje te çi jê fêm kir.

Jinikê got :

-Welle heger tu rastiyê dixwazî, bêyî birre-birra te min tu tişt jê fêm nekir.

Li ser vê bersîva jinikê, kêfa yê tirk hat, got:

-Baş e, wê gavê tam wek min dixwest bûye.

 

Wezaret û edalet

Serokkomarê Tirkiyê Recep Tayyip Erdogan, li Anqerê di civînekê da bi sefîrê Îswîçreyê ra sohbet dikir. Piştî çend gotinên ji der û dorê, bi rûkenî ji sefîr ra got:

-Mösyö, keştîyeke we ya herbê tuneye, lê wezareteke we ya behrê dîsa jî heye. Gelo çima?

Sefîr mizicî, got:

-Mösyö Erdogan, li ba we jî her çuqas edalet tuneye jî, lê wezareta edaletê dîsa heye.

 

Aqilê zewacê

Jinik ji lawê xwe ra li keçekê digeriya, dixwest zû bi serî bike. Cîranan jê ra gotin

-Xwedê ji te razî, tu çima hewqasî ecele dikî ? Lawik hîn hivde- hijde salî ye, biçûk e, jê bigere bira mezin bibe, aqilê wî were serî, dûra bizewicîne.

Jinikê got:

-Hûn rast dibêjin, lê ez ditirsim çaxa mezin bibe û aqil were serî, ji ber halê diya xwe be jî nezewice.