Rojekê tirkekî perîşan, belengaz ji Xwedê ra gotiye:
-Ya Rebî, wek ji te ve jî xuyaye, halê me ne tu hal e, rewşa milet pirr xirab e. Vî zalimê Erdogan em perîşan kirine. Ma ewê kînga huzûr û rehetî were welatê me jî?
Xwedê gotiye:
-Evdê minê hêja, li qusûra min nenêre, ji rewşa we, ji halê we yê şerpeze ez jî gelekî xemgîn im. Lê heta kurd azad nebin û Kurdistan çê nebe, hûnê tu carî ruyê huzûr û rehetiuê nebînin...
Ma te çi hîşt!
Du paleyên dimilî navroja xwe dixwarin.Yekî ji yê din pirsî:
-Ku rojekê perakî te yê pirr çê bibe, tu yê çi bixwî:
Hevalê wî got:
Bi Xwedê hema ezê têra dilê xwe zilika pîvazê bixum.
Îcar wî ji hevalê xwe pirsî:
Le heger tu rojekî pir dewlemend bibî, tu yê çi bixwî ?
Hevalê wî keniya, got:
-Ma te ji min ra çi jahr hîşt ku ez bixum.
Qumandar araq qedexe kir û li ser diwêr jî nivîsand:
-Araq ji sihetê ra ne baş e, meriv dikuje.
Dotira rojê cumleyeke din li bin vê cumleyê hatibû nivîsîn:
-Merivê leşker tu carî ji mirinê natirse.
Inga kommentarer:
Skicka en kommentar