Dibê meriv zû dilê xwe xweş neke...

Ji alî hêzên pêşmergeyan ve girtina Kerkûkê û hin herêmên din dilê hemû kurdan xweş kir, hemû kurd şahiya vê biryara hukûmeta Kurdistanê dikin.
Herkes wisa bawer dike ku kurd edî ewê Kerkûkê û bajarên din yên nuha ketine bin destê kurdan dîsa paşda nedin Îraqê.
Ez hêvî dikim kurd bikanibin wisa bikin, hêza wan têra vê yekê bike.
Û ez viya jî baş dizanim, heger kurd bikanibin qet texsîr nakin, ewê bikin.
Lê ewê wiha bikin ya na, dikanin wiha bikin ya na hîn baş ne zelal e.
Ji ber ku do serokwezîrê Kurdistanê Nêçîrvan Barzanî di beyana xwe da gotiye hêzên pêşmergeyan li ser daxwaza Malikî ketin Kerkûkê. Îcar sibe dema hewcedariya Bexdayê bi alîkariya pêşmergeyan nemîne û Malikî bibêje, ji bo alîkariyê mala we ava, nuha hûn dikanin ji Kerkûkê vekişin. Gelo kurdê vê daxwaza wî jî bicî bînin ya na ez nizanim.
Bersîva vê pirsê hîn baş ne diyar e. Bi dîtina min heger kurd bikanibin Mûsil, Mahabad, Diyarbekr û Qamîşlo jî têda ewê hemû Kurdistanê bigrin, hemû beşên Kurdistanê rizgar bikin.
Lê belê dikanin ya na, mesele di vir da ye. Yanî mesele ne xwestin û nexwestin e…
Loma jî dibê meriv zû dilê xwe xweş neke, gurên li dor me hîn belav nebûne..

XXX
Celadên ÎŞÎdê fotoyên wahşet û qetlîamên xwe di medya sosyal da belav dikin. Li ber kamerayan bi sedan însanên dest û nigên wan girêdayî qetil dikin, serên wan jê dikin. Û dinya û Neteweyên Yekbûyî jî li vê wahşetê temaşe dikin.
Gelo ev wahşet li dereke din, ji alî welatekî din ve, mesela ereban li cihûyan, sirban li bosniyan, rûsan li ûkraniyan, yûnaniyan li tirkan bikira dinya û Neteweyên Yekbûyî ewê bi vî rengî li qetlîamê temaşe bikira?
Bêdengiya dinyayê li hemberî vê wahşetê cesaretê dide qatilan.