Ji berê da em bêtifaq in

Sêsed sal berê Ehmedê Xanî yê nemir sebebê serneketin û bêdewletbûna kurdan bi bêtifaqiya wan ve ve girê daye û gotiye:

Ger dê hebûya me padişahek
Laîq bidiya Xwedê kulahek
Tayîn bibûya ji bo wî textek
Zahir vedibû ji bo me bextek
Hasil bibûya ji bo wî tacek
Elbette dibû me jî rewacek

Lew pêk ve hemîşe bêtifaq in
Daîm bi temerrud û şîqaq in
Ger dê hebûya me ittifaqek
Vêk ra bikira me inqiyadek
Rûm û Ereb û Ecem temamî
Hemiyan ji me ra dikir xulamî
Tekmîl dikir me dîn û dewlet
Tehsîl dikir me ‘ilm û hikmet
Temyîz-i dibûn ji hev meqalat

Zêdeyî sêsed sal di ser van gotinên Xanî yên dîrokî ra derbas bûye lê bêtifaqî û şîqaqiya me kurdan hîn berderwam e.

Numûneya herî dawî ziyareta serokê Kurdistana Federe birêz Mesûd barzanî ya Amedê ye. Hin kes bi nave rexne û beyana fikir da bi zimanekî bêdeb û neyarane êrîşê dibin ser serokê Kurdistanê. Ev ne rexne ye û ne jï xêrxwaziya kurdan e. Bi êrîşên wiha kurd tenê zirarê dibînin.

Heger kurd li ser vê ziyaretê wisa bi hev kevin wê demê Erdogan di plana xwe da biserdikeve.

Meriv hêvî dike ku rîsipî û bîrewerên PKK û BDP-ê rê li ber van êrîşan bigrin. Kare me kurdan ne di dijminatiyê, di hevkariyê da ye, biratî û dostiyê da ye.

XXX
Di siyasetê da rexne şert e û baş e. Di heqê karekî, tevgerekê da dibê meriv biwêribe fikrê xwe bibêje. Lê bi zimanekî siyasî û maqûl, ne ku nakokî û berberiyê gurr û pîj bike.

Bala min lêye hin kes li ser hatina serokê Kurdistana Federe birêz Mesûd Barzanî ya Diyarbekrê ji rexneyê wêdetir dijminatiyê gurr dikin. Ev babet ”rexne” û hevalbendî ji kurdan ra ji karê bêtir zirarê tîne, ne rast e.

Heger em xêra kurdan û yekîtiya kurdan dixwazin dibê em di rexneyên xwe da bi edeb, sakin û avakar bin.
Biheqbûn û rastbûn mafê heqaret zimandirêjiyê ê û fêsadiyê nade meriv. Siyasetmedar jî însan in, ew jî dikanin hesabê şaş bikin, biryarên şaş bigrin. Bi tiştekî wiha dinya xera nabe.