Miletek bûye murîdê gorrekê

Îro 10-ê mijdarê(kasimê)roja mirina Ataturk e. Min di telewîzyonê da bîstekê bala xwe da civîn û merasimên bîranînan.
Serokkomar, serokê meclîsê, serokerkan jî di nav da, bi sedan parlamenter, wezîr û giregrên dewletê qefle bi qefle dibeziyan ser gorra Ataturk û li hemberî mozeleya wî diketin hazirolê, hinekan jê ra methiye nivîsîn, hinek digriyan.
Her kesî bi hawakî ji mecbûrî murûzê xwe tirş û tahl dikir û xwe pir xemgîn û şînî nîşan dida.
Mezin, serok û rêberên her miletî heye, di dîroka her miletî da hin kesan rolên pir mezin lîstine û xizmetên pir mezin kirine. Lê tu milet wek tirkan nebûye koleyê gorra miriyekî.
Ez matmayî dimînim, miletek, siyasetmedar û ronakbîrên miletekî çawa dikanin hewqasî bibin êsîr û murîdê miriyekî?
Tirkan, Mustefa Kemal kirine şêx û ewliyayekî pir mezin û ew jî wek milet bûne mirîdên wî. Ev yek ji bo miletekî trajediyeke pir mezin e.
Dema meriv ji der ve da li merasiman û li tiştên dibin temaşe dike aqilê meriv nagre, bi meriv wek piyeseke komedî tê…
Çi heyf ku dijminên me ne biaqil in, pir cahil in, pir paşdamayî û ji medeniyetê bêpar in. Xwezî hinekî din biaqil bûna, ewê karê me jî rehettir bûya…


XXX
Vê sibehê saet li dora 07-a helîkoptereke Artêşa Tirk ya Skorsky li Sêrtê li herêma Berwariyê ket ya jî ji alî gerîlayan ve hate xistin. Li gorî beyanên berpirsiyarên hukûmetê helîkopter ketiye, yanî bûyer qeza ye. Bi îhtîmaleke mezin ne wisa ye lê bira wisa be…
Di helîkopterê da 14 tîmên taybet , pîlotek û 2 leşker, 17 kes hebûne û hemû jî mirine.
Min li beyana serokkomar Gul û ya berdevkê hukûmetê Bozdag guhdarî kir. Li gel ku dibêjin helîkoptera wan ketiye, lê herduyan dîsa jî êrîş birin ser PKK-ê û gotin ”dibê her kes bizanibe ku şerê wan yê li dijî terorê ewê heta û heta dom bike..”
Bi taybetî jî agir ji devê Gul dibarî, bi hêrseke pir mezin got, ”ewê şerê xwe heta dawî bidomînin.”
Kurdên ku bi çavê milyaketan li Gul dinêrin bi ji kerema xwe ra careka din guh bidin beyana wî ya li ser ketina helîkopterê...
Li gorî beyana wan, ew çûne êrîşê, helîkoptera wan li zinrekî ketiye û ketiye xwar, lê sûcdar dîsa PKK-ye, dîsa xwe li kurdan û PKK-ê radikşînin.
Yanî çi Gul û çi jî Erdogan, tu nêteke wan ya rawestandina şer tuneye, Gul jî û Erdogan jî eynî tiştî dibêjin: Şer, şer, şer, şer…


XXX
Li Sûriyê ne ereb tenê, kurd jî hîn baş ne li hev in û nakokiyên nabêna xwe hîn berteraf nekirine. Loma jî nikanin beşê di bin destê xwe da jî baş kontrol û îdare bikin. Li wan deran jî di nabêna kurdan tim şer û pevçûn derdikve. Ev yek pir xerab e û tahlûkeyeke mezin e.
Ji bo ku PKK(ji ber ku hêza herî organîze û çekdar ew e) bikanibe vî beşê Kurdistanê baş îdare û kontrol bike yek, dibê bi hemû hêzên din ra, çi biçûk çi mezin li hev be.
Ya duyem jî, dibê li hemberî şaşiyan kesên siyasetmedar, ronakbîr û medya bêdeng nemînin, bi rengekî pozîtîf û dostane kêmasî û şaşiyan destnîşan bikin. Ne êrîş, lê rexneyên pozîtîf pêwîst in û dibê meriv bike…
Ne şer tenê, kurd mecbûr in fêrî desthilatdariyê û îdarekirina civatê jî bibin.Eynî wek Kurdistana başûr, ew jî bi demê ra fêr bûn…


XXX
ûlisên tirk bi gazê û bi ava bi tazyîk êrîş birine ser kurdên li ser nimêjê û nehîştine ku kurd nimêja xwe ya îniyê temam bikin.
Erdogan ne tenê li dijî gerîla ye, ew li dijî her tiştê kurdî ye, heta nimêj jî be, gava ji alî meleyên kurd ve were kirin ew li dijî nimêja kurda ye jî.