Riya çareseriyê diyalog e

Wezîrê Parastinê yê Emerîkayê Leon Panetta, di axaftina xwe ya di civîna Konseya Emerîka-Tirkiyê da gotiye, ji bo çareseriya mesela kurd li Tirkiyê tenê rêya leşkerî nebese, divê rêya siyasî jî
hebe.
Panetta dû ra jî gotiye, “Ewê piştgiriya xwe ji bo Tirkiyê ya di tekoşîna li dijî PKK-ê da bidomîn, lê hêza çekdar çiqasî girîng be jî meselê di demek dirêj da çareser nake. Divê çareseriya siyasî tevlî vê pêvajoyê were kirin..”
Ê ji xwe BTP û PKK jî têda her kes vê yekê ji tirkan ra dibêje, lê hukûmeta AKP-ê guh nade vê dîtinê û her di “çareseriya” leşkerî û çekdarî da israr dike.
Dewlet û hukûmeta AKP-ê wisa bawer dikin ku dema di warê çekdarî da ew zora PKK-ê bibin mesela kurd diqde.
Ji xwe ji ber vê baweriyê ye ku Erdogan di van demên dawî da dibêje “li Tirkiyê mesela kurd namaye”.
Yanî wan di warê leşkerî da zora PKK-ê biriye û loma jî mesela kurd jî êdî qediya ye.
Lê her kes dizane ku mesela kurd ne bi PKK-ê destpêkiriye û ne jî bi “qedandina” PKK-ê diqede.
Mesela kurd, mesela miletekî ye, kurd doza welatê xwe û mafên xwe yên netewî dikin. Heta ku kurd negihîjin azadiya xwe, ev liberxwedan û ev têşîn ewê dom bike.
Lê pir baş e ku dewletek wek Emerîka jî vê rastiyê ji hukûmeta AKP-ê ra bibêje û ji Tirkiyê daxwaza çareseriyeke siyasî bike.
Loma jî ev gotinên Panetta gelkî girîng in.

XXX

Welatparêziya herî mezin ew e ku meriv karê xwe baş bike, berpirsiyariya xwe bi rengekî bêkêmasî bîne cî.

XXX

Hestiyên ji ber devê kûçikan mayî şêr naxwin.
-Cesareta te ya ku tu bidî dû hebe, hemû xewn û xeyalên te birast digerin, dibin rastî

XXX

-Tu hinekan didî ser serê xwe ji ciyê xwe hez nake, pêwîst e tu bigrî bin nigê xwe.
Çimkî hin kes tu carî naxwazin bibin serî...

XXX

Ya min ditirsîne ne zulma xeraban e, bêdengiya başan e.
Martin Luther King

XXX

Xwarziyê min ê şair Alî Varol parve kiribû, kê gotibe xweş gotiye, ez kurdiya wê diweşînim.
Bi ya te, ezê te rojekê ji bîr bikim?
Hadê em bibêjin ku min ji bîr kir. Umir ne rojek e ku. Ya rojên din?